Usa ka Leksiyon sa Garbo ug Pagpaubos

ANG usa ka hitabo sa kinabuhi ni Haring David nagpasiugda sa kalainan sa tinuod nga pagkamapaubsanon ug sa daotan nga garbo. Kini nahitabo human mailog ni David ang Jerusalem ug gihimo kini nga iyang kaulohang siyudad. Si David nag-isip nga si Jehova mao ang tinuod nga Hari sa Israel, busa iyang gihikay nga ang Arka, nga nagsimbolo sa presensiya sa Diyos, dad-on sa siyudad. Hinungdanon kaayo kadtong okasyona alang kang David nga iyang gipakita ang iyang kalipay ngadto sa tanan samtang iyang gisundan ang mga saserdote nga nagdala sa Arka. Nakita sa mga molupyo sa Jerusalem ang ilang hari nga “nagluksolukso” ug “misayaw . . . kutob sa iyang mahimo.”—1 Cronicas 15:15, 16, 29; 2 Samuel 6:11-16.

Apan ang asawa ni David nga si Mikal wala moduyog sa maong malipayong prosesyon. Siya naglantaw lang gikan sa bentana, ug imbes dayegon ang paagi ni David sa pagdayeg kang Jehova, siya “nagtamay kaniya sulod sa iyang kasingkasing.” (2 Samuel 6:16) Nganong ingon man niana ang gibati ni Mikal? Dayag nga siya magarbohon kaayo tungod kay siya ang anak sa unang hari sa Israel nga si Saul, ug karon siya ang asawa sa ikaduhang hari sa Israel. Tingali naghunahuna siya nga ang iyang bana, ang hari, dili angayng magpaubos sa iyang kaugalingon sama sa ordinaryong mga tawo ug mag-apil-apil sa ilang paagi sa pagsaulog. Ang maong mapahitas-ong tinamdan nadayag sa paagi sa iyang pagtimbaya kang David sa dihang nahiuli na siya. Sa matamayong paagi siya miingon: “Pagkamahimayaon sa hari sa Israel niining adlawa nga naghubo atubangan sa mga mata sa mga ulipong babaye sa iyang mga sulugoon, sama sa usa sa mga tawong kulangkulang nga naghubo sa iyang kaugalingon!”—2 Samuel 6:20.

Unsay reaksiyon ni David sa maong pagpanaway? Gibadlong ni David si Mikal pinaagi sa pag-ingon nga si Jehova nagsalikway sa iyang amahan, si Saul, ug siya ang giuyonan. Si David midugang: “Himoon ko ang akong kaugalingon nga labi pang tinamay kay niini, ug ako mahimong ubos sa akong mga mata; ug sa mga ulipong babaye nga imong gihisgotan, kanila ako determinado sa paghimaya sa akong kaugalingon.”—2 Samuel 6:21, 22.

Oo, si David determinado sa pag-alagad kanunay kang Jehova uban ang pagkamapaubsanon. Kini nga tinamdan makatabang kanato sa pagsabot kon nganong gitawag ni Jehova si David nga “usa ka tawo nga gikahimut-an sa akong kasingkasing.” (Buhat 13:22; 1 Samuel 13:14) Gani, si David nagsundog sa kinamaayohang panig-ingnan sa pagkamapaubsanon—ang panig-ingnan ni Jehova nga Diyos mismo. Makaiikag, ang ekspresyon nga gigamit ni David sa dihang iyang giingnan si Mikal, “ako mahimong ubos” maoy gikan sa Hebreohanong pulong nga gigamit usab sa paghubit sa panglantaw sa Diyos sa mga tawo. Bisan tuod si Jehova mao ang labing bantogang Persona sa uniberso, ang Salmo 113:6, 7 naghubit kaniya ingong “nagapaubos [mikanaog gikan iyang posisyon aron makiglabot sa usa nga ubos] aron sa pagtan-aw sa langit ug sa yuta, nga nagabangon sa timawa gikan sa abog; ginabayaw niya ang kabos gikan sa gahong sa abo.”

Sanglit mapaubsanon man si Jehova, dili ikatingala nga iyang gidumtan ang “mapahitas-ong mga mata” sa garbosong mga tawo. (Proverbio 6:16, 17) Tungod sa pagpasundayag niining daotan nga kinaiya ug tungod kay wala niya tahora ang usa nga gipili sa Diyos nga hari, si Mikal gihikawan sa kahigayonan nga makapatunghag anak alang kang David. Siya namatay nga walay anak. Pagkahinungdanong leksiyon kini alang kanato! Ang tanan nga gustong makabaton sa pag-uyon sa Diyos kinahanglang motuman niining mga pulonga: “Sul-obi ang inyong kaugalingon sa pagkamapaubsanon sa hunahuna ngadto sa usag usa, tungod kay ang Diyos magabatok sa mga mapahitas-on, apan magahatag siyag dili-takos nga kalulot sa mga mapainubsanon.”—1 Pedro 5:5.