Mga Pangutana Gikan sa mga Magbabasa

Unsang pagtimbre ang gihisgotan sa Pinadayag 7:3?

Ang Pinadayag 7:1-3 nag-ingon: “Nakita ko ang upat ka manulonda nga nagbarog diha sa upat ka suok sa yuta, nga hugot nga nagkupot sa upat ka hangin sa yuta, aron walay hanging mohuyop sa yuta o sa dagat o sa bisan unsang kahoy. Ug nakita ko ang laing manulonda nga mikayab gikan sa silangan sa adlaw, nga adunay timbre sa buhing Diyos; ug sa makusog nga tingog siya misinggit ngadto sa upat ka manulonda nga gitugotan sa pagdaot sa yuta ug sa dagat, nga nag-ingon: ‘Ayaw daota ang yuta o ang dagat o ang mga kahoy, hangtod nga ang mga ulipon sa atong Diyos amo nang matimbrehan diha sa ilang mga agtang.’”

Sa dihang buhian ang “upat ka hangin,” moresulta kana sa “dakong kasakitan,” ang paglaglag sa bakak nga relihiyon ug sa nahibilin niining daotang kalibotan. (Pinadayag 7:14) “Ang mga ulipon sa atong Diyos” mao ang dinihogang mga igsoon ni Kristo sa yuta. (1 Pedro 2:9, 16) Busa, kining tagnaa nagpasabot nga ang pagtimbre sa mga igsoon ni Kristo makompleto na sa dihang mobuto ang dakong kasakitan. Apan, ang ubang mga bersikulo sa Bibliya nagpaila nga dunay naunang pagtimbre sa mga dinihogan. Busa, usahay, kami maghisgot bahin sa una ug sa kataposang pagtimbre. Unsay kalainan nianang duha?

Atong tagdon ang kahulogan sa pulong “matimbrehan.” Sa karaang mga panahon, ang usa ka timbre maoy usa ka himan nga gigamit sa pagmarka sa usa ka dokumento. Ang maong pulong mahimong nagpasabot usab sa marka mismo. Kaniadto, naandan nang timbrehan ang usa ka dokumento o ang uban pang mga butang sa pagpaila nga kini tinuod o kon kinsay tag-iya niini.—1 Hari 21:8; Job 14:17.

Gitandi ni Pablo ang balaang espiritu ngadto sa usa ka timbre sa dihang siya miingon: “Siya nga nagagarantiya nga kamo ug kami iya ni Kristo ug siya  nga nagdihog kanato mao ang Diyos. Siya nagbutang usab sa iyang timbre kanato ug naghatag kanato sa timaan sa kon unsay moabot, nga mao, ang espiritu, diha sa atong mga kasingkasing.” (2 Corinto 1:21, 22) Busa, si Jehova nagdihog niining mga Kristohanon pinaagi sa iyang balaang espiritu aron sa pagpaila nga sila iyang gipanag-iya.

Apan, adunay duha ka hugna sa pagtimbre sa mga dinihogan. Ang unang pagtimbre lahi sa kataposang pagtimbre (1) sa katuyoan ug (2) sa panahon. Ang unang pagtimbre maoy pagpili sa usa ka bag-ong membro nga idugang sa gidaghanon sa dinihogang mga Kristohanon. Ang pagtimbre sa bug-os nga diwa magtino nga kining pinili ug tinimbrehan nga indibiduwal bug-os nga nakapasundayag sa iyang pagkamaunongon. Nianang higayona lamang, sa kataposang pagtimbre, nga ang timbre permanenteng mabutang ‘diha sa agtang’ sa usa ka dinihogan, nga bug-os magpaila kaniya ingong sinulayan ug matinumanon nga “ulipon sa atong Diyos.” Ang pagtimbre nga gihisgotan sa Pinadayag kapitulo 7 nagtumong niining kataposang hugna sa pagtimbre.—Pinadayag 7:3.

Kon bahin sa panahon sa unang pagtimbre, si apostol Pablo nagsulat ngadto sa dinihogang mga Kristohanon: “Kamo usab naglaom kaniya human ninyo madunggi ang pulong sa kamatuoran, ang maayong balita bahin sa inyong kaluwasan. Pinaagi kaniya usab, human kamo motuo, kamo gitimbrehan sa gisaad nga balaang espiritu.” (Efeso 1:13, 14) Sa daghang kahimtang, ang rekord sa Bibliya nagpakita nga ang mga Kristohanon sa unang siglo natimbrehan gayod wala madugay human sila makadungog sa maayong balita ug nahimong mga magtutuo ni Kristo. (Buhat 8:15-17; 10:44) Ang maong pagtimbre nagpasundayag nga sila giuyonan sa Diyos. Apan, kana wala magpaila sa kataposang pag-uyon sa Diyos. Nganong wala man?

Si Pablo miingon nga ang dinihogang mga Kristohanon “gitimbrehan alang sa usa ka adlaw sa pagpagawas.” (Efeso 4:30) Kini nagpasabot nga molabay una ang usa ka yugto sa panahon, kasagaran daghang katuigan, human sa unang pagtimbre. Ang mga dinihogan kinahanglang magpabiling matinumanon sukad sa adlaw nga sila gitimbrehan sa balaang espiritu hangtod sa ‘adlaw nga sila ipagawas’ gikan sa ilang unodnong mga lawas—sa ato pa, hangtod sa ilang kamatayon. (Roma 8:23; Filipos 1:23; 2 Pedro 1:10) Busa, sa kataposan lamang sa kinabuhi ni Pablo nga siya makaingon: “Natapos ko na ang pagdagan sa lumba, nasunod ko na ang pagtuo. Sukad niining panahona adunay gigahin alang kanako nga purongpurong sa pagkamatarong.” (2 Timoteo 4:6-8) Dugang pa, si Jesus miingon ngadto sa kongregasyon sa dinihogang mga Kristohanon: “Pamatud-i ang imong kaugalingon nga matinumanon bisan hangtod sa kamatayon, ug igahatag ko kanimo ang purongpurong sa kinabuhi.”—Pinadayag 2:10; 17:14.

Ang pulong nga “purongpurong” naghatag ug dugang pamatuod nga molabay una ang usa ka yugto sa panahon tali sa una ug kataposang pagtimbre. Ngano? Sa karaang mga panahon, naandan na ang pagpurongpurong sa usa ka mananaog sa lumba. Aron madawat ang purongpurong, siya dili kay basta moapil lang sa lumba. Siya kinahanglang modagan hangtod gayod sa kataposan. Sa samang paagi, kon magmalahutayon ang dinihogang mga Kristohanon hangtod sa kataposan sa ilang kinabuhi—sukad sa unang pagtimbre hangtod sa kataposan—diha lamang nga sila purongpurongan ug imortal nga kinabuhi sa langit.—Mateo 10:22; Santiago 1:12.

Kanus-a madawat sa nahibilin sa dinihogang mga Kristohanon nga natimbrehan na ang kataposang pagtimbre kanila? Ang tanang buhi pa sa yuta timbrehan “diha sa ilang mga agtang” sa dili pa mobuto ang dakong kasakitan. Sa dihang buhian na ang upat ka hangin sa kasakitan, ang tanan sa espirituwal nga Israel bug-os nang matimbrehan, bisag may pipila pa nga magpabiling buhi sa unod ug kinahanglang magtapos sa ilang yutan-ong kinabuhi.