Ang Pulong ni Jehova Buhi

Mga Haylayt Gikan sa Basahon ni Isaias—II

SI Isaias matinumanong nagtuman sa iyang buluhaton ingong manalagna. Ang iyang gipahayag batok sa napulo-ka-tribong gingharian sa Israel natuman na. Karon siya adunay dugang nga ipamulong bahin sa palaaboton sa Jerusalem.

Ang siyudad sa Jerusalem pagalaglagon, ug ang mga molupyo niini pagabihagon. Apan, ang pagkagun-ob niini temporaryo lang. Paglabay sa panahon, ang matuod nga pagsimba ipasig-uli. Kini ang pangunang mensahe sa Isaias 36:1–66:24. a Makabenepisyo kita sa pagkonsiderar niini nga mga kapitulo tungod kay daghang tagna niining bahina sa basahon dunay dakong katumanan sa atong panahon o matuman na sa dili madugay. Kining bahina sa basahon sa Isaias naundan usab ug makapahinam nga mga tagna bahin sa Mesiyas.

“TAN-AWA! ANG MGA ADLAW MOABOT”

(Isaias 36:1–39:8)

Ang Juda gisulong sa mga Asiryanhon sa ika-14 nga tuig sa pagmando ni Haring Ezequias (732 W.K.P.). Si Jehova misaad sa pagpanalipod sa Jerusalem. Nawala ang kapeligrohan nga kini sulngon sa dihang gipatay sa usa lang ka manulonda ang 185,000 ka sundalo sa Asirya.

Si Ezequias nagsakit. Gitubag ni Jehova ang iyang pag-ampo ug giayo siya, ug gidugangan ug 15 ka tuig ang iyang kinabuhi. Sa dihang ang hari sa Babilonya nagpadala ug mga sinugo sa pagpahalipay kaniya, si Ezequias milihok nga dili maalamon tungod kay iyang gipakita kanila ang tanan niyang bahandi. Gisulti ni Isaias kang Ezequias ang mensahe ni Jehova, nga nag-ingon: “Tan-awa! Ang mga adlaw moabot, ug ang tanan nga anaa sa imong kaugalingong balay ug kanang gitigom sa imong mga katigulangan hangtod niining adlawa pagadad-on gayod ngadto sa Babilonya.” (Isaias 39:5, 6) Kapin sa 100 ka tuig sa ulahi, ang maong tagna natuman.

Tubag sa mga Pangutana Bahin sa Kasulatan:

38:8—Unsa ang “mga ang-ang” diin ang anino gipasibog? Sanglit ang mga sundial gigamit na sa Ehipto ug Babilonya niadtong ikawalong siglo W.K.P., kini nga mga ang-ang mahimong nagtumong sa mga grado sa sundial nga gipanag-iya tingali ni Ahaz nga amahan ni Ezequias. O kaha dihay hagdanan sa sulod sa palasyo. Ang poste sa kilid sa hagdanan tingali anam-anam nga moanino diha sa mga ang-ang niini, nga nakatabang sa pagsukod sa oras.

Mga Leksiyon Alang Kanato:

36:2, 3, 22. Bisan tuod si Sebna gitangtang sa pagkatinugyanan, siya gitugotang magpadayon sa pag-alagad sa hari ingong sekretaryo sa mipuli kaniya. (Isaias 22:15, 19) Kon kita gikuhaan ug responsibilidad diha sa organisasyon ni Jehova tungod sa pipila ka hinungdan, dili ba angay kitang magpadayon sa pag-alagad sa Diyos sa bisan unsang kapasidad nga itugot niya?

 37:1, 14, 15; 38:1, 2. Sa panahon sa kalisod, maalamon nga kita modangop kang Jehova diha sa pag-ampo ug itugyan kaniya ang atong bug-os nga pagsalig.

37:15-20; 38:2, 3. Sa dihang may hulga nga atakehon sa mga Asiryanhon ang Jerusalem, ang ilabinang gikabalak-an ni Ezequias mao nga ang ngalan ni Jehova mapasipalahan kon ang Jerusalem mapukan. Sa dihang nasayran niya nga ang iyang sakit makamatay, si Ezequias dunay mas dako pa nga gikabalak-an kay sa iyang kaugalingong problema. Ang gikabalak-an niya pag-ayo mao nga maapektohan ang Davidnong kaliwat sa mga hari kon siya mamatay nga walay manununod. Nabalaka usab siya kon kinsay manguna sa pagpakiggubat batok sa mga Asiryanhon. Sama ni Ezequias, atong giisip nga mas hinungdanon kay sa atong kaugalingong kaluwasan ang pagbalaan sa ngalan ni Jehova ug ang katumanan sa iyang katuyoan.

38:9-20. Kining maong awit ni Ezequias nagtudlo kanato nga wala nay mas hinungdanon pa sa kinabuhi kay sa pagdayeg kang Jehova.

“SIYA PAGATUKORON PAG-USAB”

(Isaias 40:1–59:21)

Human gilayon sa pagtagna bahin sa kalaglagan sa Jerusalem ug sa pagkahimong binihag sa mga molupyo niini sa Babilonya, si Isaias nagtagna bahin sa pagpasig-uli. (Isaias 40:1, 2) “Siya [Jerusalem] pagatukoron pag-usab” matod sa Isaias 44:28. Ang mga imahen sa mga diyosdiyos sa Babilonya pagadad-on palayo nga daw “mga bagahe.” (Isaias 46:1) Ang Babilonya pagalaglagon. Kining tanan natuman paglabay sa duha ka siglo.

Ihatag ni Jehova ang iyang alagad ingong “kahayag sa mga nasod.” (Isaias 49:6) Ang mga “langit,” o grupo sa mga magmamando sa Babilonya “magkabulagbulag ingong mga tipik sama gayod sa aso,” ug ang iyang mga sakop “mangamatay nga sama lamang sa tagnok”; apan ‘paluagan sa binihag nga anak nga babaye sa Zion ang mga higot diha sa iyang liog.’ (Isaias 51:6; 52:2) Alang niadtong moduol ug mamati kaniya, si Jehova nag-ingon: “Andam kong himoon uban kaninyo ang usa ka pakigsaad nga mohangtod sa panahong walay tino maylabot sa kasaligan nga mga mahigugmaong-kalulot kang David.” (Isaias 55:3) Ang pagkinabuhi subay sa matarong nga mga sukdanan sa Diyos moresulta ug “tumang kalipay diha kang Jehova.” (Isaias 58:14) Sa laing bahin, ang kasaypanan sa mga tawo ‘nagpahinabog panagkabahin tali kanila ug sa ilang Diyos.’—Isaias 59:2.

Tubag sa mga Pangutana Bahin sa Kasulatan:

40:27, 28—Nganong miingon ang Israel: “Ang akong dalan natago gikan kang Jehova, ug ang hustisya alang kanako wala himatngoni sa akong Diyos”? Tingali gibati sa ubang mga Hudiyo sa Babilonya nga ang mga inhustisya nga ilang naagoman natago gikan kang Jehova o wala niya makita. Sila gipahinumdoman nga ang Babilonya dili halayo gikan sa Maglalalang sa yuta, kinsa dili kapoyon o maluya.

43:18-21—Nganong gisultihan ang namalik nga mga binihag nga ‘dili na nila hinumdoman pa ang kanhing mga butang’? Kini wala magpasabot nga kinahanglang kalimtan na nila ang mga buhat sa kaluwasan nga gihimo ni Jehova kaniadto. Hinunoa, buot ni Jehova nga dayegon nila siya pinasukad sa “butang nga bag-o” nga ilang maeksperyensiyahan mismo, sama sa ilang luwas nga pagbiyahe paingon sa Jerusalem, tingali agi sa laktod nga dalan diha sa desyerto. Ang “dakong panon” nga makalabang sa “dakong kasakitan” adunay bag-o ug personal nga mga katarongan usab sa paghimaya kang Jehova.—Pinadayag 7:9, 14.

49:6—Sa unsang paagi ang Mesiyas nagsilbing “kahayag sa mga nasod,” bisan pag ang iyang ministeryo sa dinhi pa siya sa yuta maoy alang lamang sa mga anak sa Israel? Tungod kini sa nahitabo human sa kamatayon ni Jesus. Ang Bibliya nagpadapat sa Isaias 49:6 ngadto sa iyang mga tinun-an. (Buhat 13:46, 47) Karon, ang dinihogang mga Kristohanon, sa tabang sa dakong panon sa mga magsisimba, nagsilbing “kahayag sa mga nasod,” nga naglamdag sa mga tawo “hangtod sa kinatumyan sa yuta.”—Mateo 24:14; 28:19, 20.

53:10—Sa unsang diwa si Jehova may kahimuot sa pagdugmok sa iyang Anak? Walay duhaduha nga si Jehova, ang mabination ug  mapuangorong Diyos, nasakitan gayod sa pagtan-aw sa iyang hinigugmang Anak nga nag-antos. Bisan pa niana, Siya nahimuot sa kinabubut-ong pagkamasinugtanon ni Jesus ug sa tanang kaayohan nga gidulot sa iyang pag-antos ug kamatayon.—Proverbio 27:11; Isaias 63:9.

53:11—Unsa ang kahibalo nga pinaagi niana ang Mesiyas “magdalag matarong nga pagbarog sa daghang tawo”? Kini mao ang kahibalo nga nabatonan ni Jesus pinaagi sa iyang pag-anhi sa yuta, pagkahimong tawo, ug pag-antos sa dili-makataronganong paagi hangtod sa kamatayon. (Hebreohanon 4:15) Sa ingon siya nakahatag ug halad lukat, nga gikinahanglan sa pagtabang sa dinihogang mga Kristohanon ug sa dakong panon nga makabaton ug matarong nga baroganan atubangan sa Diyos.—Roma 5:19; Santiago 2:23, 25.

56:6—Kinsa ang “mga langyaw,” ug sa unsang mga paagi sila ‘nangupot sa pakigsaad ni Jehova’? Ang “mga langyaw” mao ang “ubang mga karnero” ni Jesus. (Juan 10:16) Sila nangupot sa bag-ong pakigsaad sa pagkaagi nga sila nagtuman sa mga balaod may kalabotan niana nga pakigsaad, bug-os nga nakigtambayayong sa mga kahikayan nga gihimo pinaagi niana, nakig-ambit sa samang espirituwal nga pagkaon nga gikaon sa dinihogang mga Kristohanon, ug nagpaluyo kanila sa pagwali sa Gingharian ug sa paghimog mga tinun-an.

Mga Leksiyon Alang Kanato:

40:10-14, 26, 28. Si Jehova kusgan ug malumo, gamhanan ug maalamon sa ngatanan, ug lalom kaayo ug pagsabot nga dili nato matugkad.

40:17, 23; 41:29; 44:9; 59:4. Ang politikanhong mga alyansa ug mga idolo “dili tinuod.” Wala gayoy pulos ang pagsalig kanila.

42:18, 19; 43:8. Kon kita dili manumbaling sa sinulat nga Pulong sa Diyos ug modumili sa pagpamati sa iyang mga instruksiyon pinaagi sa “matinumanon ug maalamong ulipon,” kita mamahimong buta ug bungol sa espirituwal—Mateo 24:45.

43:25. Palaon ni Jehova ang mga kalapasan alang sa iyang kaugalingong kaayohan. Ang atong kagawasan gikan sa pagkaulipon sa sala ug kamatayon ug ang pagkabaton ug kinabuhi maoy segundaryo lamang sa pagbalaan sa ngalan ni Jehova.

44:8. Kita gipaluyohan ni Jehova, kinsa dili-matarog ug lig-on sama sa bato. Dili gayod kita angayng mahadlok sa pagpamatuod bahin sa iyang pagka-Diyos!—2 Samuel 22:31, 32.

44:18-20. Ang idolatriya maoy ilhanan nga ang kasingkasing nahugawan. Wala gayoy angayng moilog sa dapit ni Jehova diha sa atong kasingkasing.

46:10, 11. Ang katakos sa paghimo sa ‘iyang kaugalingong laraw nga mobarog,’ sa ato pa, sa pagtuman sa iyang katuyoan, maoy hingpit nga pamatuod sa pagka-Diyos ni Jehova.

48:17, 18; 57:19-21. Kon kita modangop kang Jehova alang sa kaluwasan, makigsuod kaniya, ug mamati sa iyang mga sugo, ang atong kalinaw mahisama ka daghan sa mga tubig sa nagaagos nga suba ug ang atong matarong nga mga buhat modagaya sama sa mga balod sa dagat. Kadtong dili mamati sa Pulong sa Diyos mahisama “sa dagat nga gikusokuso.” Sila walay kalinaw.

52:5, 6. Ang mga Babilonyanhon nasayop sa ilang pagtuo nga ang matuod nga Diyos mahuyang. Wala sila moila nga ang kasuko ni Jehova sa iyang katawhan maoy hinungdan sa pagkaulipon sa Israel. Kon dunay daotang mahitabo sa uban, maalamon nga dili kita mohinapos dihadiha sa hinungdan niini.

52:7-9; 55:12, 13. Labing menos kita dunay tulo ka rason nga magmalipayon sa pagpakigbahin sa pagsangyaw ug paghimog tinun-an. Ang atong mga tiil matahom alang sa mga mapaubsanon nga gigutom sa espirituwal. Si Jehova atong makita “mata ngadto sa mata,” o kita adunay suod nga relasyon kaniya. Kita usab nagatagamtam ug espirituwal nga kadagaya.

52:11, 12. Aron kita mahimong kuwalipikado sa pagdala “sa mga galamiton ni Jehova”—sa iyang mga tagana alang sa sagradong pag-alagad—kita kinahanglang hinlo sa espirituwal ug sa moral.

58:1-14. Kawang ang sinalingkapaw nga pagpasundayag ug debosyon ug pagkamatarong.  Ang matuod nga mga magsisimba kinahanglang magmadagayaon sa pagpasundayag ug diyosnong debosyon ug sa mga buhat nga nagpakitag inigsoong gugma.—Juan 13:35; 2 Pedro 3:11.

59:15b-19. Makita ni Jehova ang kalihokan sa mga tawo ug siya mangilabot sa iyang gitakdang panahon.

SIYA “MAHIMO GAYOD NGA USA KA MATAHOM NGA PURONGPURONG”

(Isaias 60:1–66:24)

Naghisgot bahin sa pagpasig-uli sa matuod nga pagsimba sa karaang mga panahon maingon man sa atong adlaw, ang Isaias 60:1 nagkanayon: “Tindog, Oh babaye, sidlak, kay ang imong kahayag miabot ug diha kanimo ang mismong himaya ni Jehova misidlak.” Ang Zion “mahimo gayod nga usa ka matahom nga purongpurong diha sa kamot ni Jehova.”—Isaias 62:3.

Nagtanyag si Isaias ug pag-ampo kang Jehova alang sa maghinulsol nga mga kataginasod niya panahon sa ilang pagkadestiyero sa Babilonya. (Isaias 63:15–64:12) Human itandi ang matuod ug mini nga mga alagad, gipahayag sa manalagna kon sa unsang paagi si Jehova magapanalangin niadtong mag-alagad Kaniya.—Isaias 65:1–66:24.

Tubag sa mga Pangutana Bahin sa Kasulatan:

61:8, 9—Unsa ang “pakigsaad nga mohangtod sa panahong walay tino,” ug kinsa ang “mga anak”? Kini ang bag-ong pakigsaad nga gihimo ni Jehova uban sa dinihogang mga Kristohanon. Ang “mga anak” mao ang “ubang mga karnero”—ang milyonmilyon nga mosanong sa ilang mensahe.—Juan 10:16.

63:5—Sa unsang paagi ang kaaligutgot sa Diyos nagpalig-on kaniya? Ang kaaligutgot sa Diyos maoy usa ka kontroladong emosyon—ang iyang matarong nga kasuko. Ang iyang kaaligutgot magpalig-on ug magpalihok kaniya sa pagpahamtang sa iyang matarong nga mga paghukom.

Mga Leksiyon Alang Kanato:

64:6. Ang dili-hingpit nga mga tawo dili makaluwas sa ilang kaugalingon. Kon bahin sa paghimog pagtabon sa mga sala, ang ilang matarong nga mga buhat nahisama lamang ug mahugawng mga besti.—Roma 3:23, 24.

65:13, 14. Panalanginan ni Jehova ang iyang matinumanong mga alagad, ug siya dagayang magatagbaw sa ilang espirituwal nga panginahanglan.

66:3-5. Gidumtan ni Jehova ang pagkasalingkapaw.

“Pagsadya Kamo”

Ang mga tagna bahin sa pagpasig-uli seguradong makapahupay gayod sa matinumanong mga Hudiyo nga nadestiyero sa Babilonya! “Pagsadya kamo,” matod ni Jehova, “ug paglipay hangtod sa kahangtoran sa kon unsay akong gilalang. Kay ania, akong gilalang ang Jerusalem nga usa ka hinungdan sa kalipay ug ang iyang katawhan nga usa ka hinungdan sa kasadya.”—Isaias 65:18.

Kita usab nagkinabuhi sa panahong ang kangitngit nagtabon sa yuta ug ang mga nasod naputos sa bagang kangiob. (Isaias 60:2) Miabot na “ang makuyaw nga mga panahong lisod sagubangon.” (2 Timoteo 3:1) Busa, ang mensahe ni Jehova bahin sa kaluwasan nga mabasa diha sa basahon sa Bibliya sa Isaias makapadasig kaayo kanato.—Hebreohanon 4:12.

[Footnote]

[Hulagway sa panid 8]

Nasayod ka ba sa pangunang rason kon nganong si Ezequias nag-ampo nga maluwas gikan sa mga Asiryanhon?

[Hulagway sa panid 11]

“Pagkatahom ibabaw sa kabukiran sa mga tiil sa usa nga nagdalag maayong balita!”