Mas Hinungdanon pa kay sa Panahon

HALOS tanang nasod adunay panultihon bahin sa panahon: Pulang kalangitan sa kagabhion, maglalawig malipayon; pulang kalangitan sa kabuntagon, magbantay ang sakayanon. Ang mga meteorologo karon naghatag ug siyentipikanhong mga rason kon nganong motungha ang kahimtang sa panahon nga sama nianang giingon sa panultihon.

Sa adlaw ni Jesus, gitun-an usab sa mga tawo ang dagway sa langit ug gihatagan kinig kahulogan. Si Jesus miingon ngadto sa pipila ka Hudiyo: “Inigkilumkilom na nabatasan ninyo ang pag-ingon, ‘Mahimong maayo ang panahon, kay daw kalayo ang kapula sa langit’; ug sa pagkabuntag, ‘Tugnaw, ulanon nga panahon karong adlawa, kay daw kalayo ang kapula sa langit, apan nagadagtom.’ Mahibalo kamong mohubad sa dagway sa langit, apan . . . ” Apan unsa? Si Jesus mipadayon sa pagsulti niining makapakurat nga mga pulong: “Dili kamo makahubad sa mga ilhanan sa kapanahonan.”—Mateo 16:2, 3.

Unsa kining “mga ilhanan sa kapanahonan”? Kini mao ang daghang tataw nga mga ilhanan nga si Jesus mao ang tinuod nga Mesiyas nga gipadala sa Diyos. Ang iyang mga buhat daling maila sama ra sa pulang kalangitan. Apan, kadaghanan sa mga Hudiyo wala manumbaling sa mga ilhanan nga nagpakita nga miabot na ang Mesiyas—usa ka kaugmaran nga mas hinungdanon pa kay sa kahimtang sa panahon.

Karon usab, adunay ilhanan nga labaw pa ka hinungdanon nga sabton kay sa dagway sa literal nga kalangitan. Gitagna ni Jesus nga kining daotang kalibotan pagataposon aron magsugod ang usa ka mas maayong kalibotan. Siya naghisgot ug pipila ka kaugmaran nga sa katibuk-an magpakita kon kanus-a mahitabo kini nga kausaban. Lakip niini mao ang tibuok-kalibotang mga gubat ug gutom. Miingon si Jesus nga kon makita na kining mga butanga, ang panahon sa pagpangilabot sa Diyos haduol na.—Mateo 24:3-21.

Nakita na ba nimo ang “mga ilhanan sa kapanahonan”?