Ang maong pangutana hinungdanon, ilabina niadtong namatyag minahal nga kapikas. Lagmit nangandoy sila nga unta sila ra gihapoy mag-uban sa bag-ong kalibotan. Ang usa ka biyudo miingon: “Dili namo gusto sa akong asawa nga matapos ang among kaminyoon. Gusto gyod namo nga padayon ming nahiusa sa pagsimba ingong magtiayon hangtod sa hangtod. Mao gihapon kini ang akong gibati hangtod karon.” Duna bay maayong katarongan sa paglaom nga ang mga binanhaw mahimong magminyo? Wala kita mahibalo.

Sulod sa daghang katuigan, ang atong mga publikasyon naghisgot nga ang gipamulong ni Jesus bahin sa pagkabanhaw ug pagminyo lagmit nagtumong sa yutan-ong pagkabanhaw ug ang mga binanhaw sa bag-ong kalibotan dayag nga dili na maminyo. * (Mat. 22:29, 30; Mar. 12:24, 25; Luc. 20:34-36) Dili kita angayng mahimong dogmatiko bahin niini. Apan, posible ba nga ang gitumong ni Jesus mao ang langitnong pagkabanhaw? Atong tagdon kon unsay giingon ni Jesus.

Tagda ang kahimtang. (Basaha ang Lucas 20:27-33.) Ang mga Saduseo, kinsa wala motuo sa pagkabanhaw, misulay pagbitik kang Jesus pinaagi sa pagpangutana bahin sa pagkabanhaw ug sa pagpakigminyo sa bayaw nga lalaki. * Si Jesus mitubag: “Ang mga anak niining sistemaha sa mga butang magminyo ug igahatag sa kaminyoon, apan kadtong ginaisip nga takos makabaton nianang sistemaha sa mga butang ug sa pagkabanhaw gikan sa mga patay dili magminyo ni igahatag sa kaminyoon. Sa pagkatinuod, sila dili na mamatay pa, kay sila mahisama sa mga manulonda, ug sila maoy mga anak sa Diyos pinaagi sa ilang pagkahimong mga anak sa pagkabanhaw.”—Luc. 20:34-36.

Nganong ang atong mga publikasyon naghisgot nga si Jesus lagmit nagtumong sa yutan-ong pagkabanhaw? Ang maong konklusyon gibase sa duha ka rason. Una, gipangatarongan nga ang mga Saduseo lagmit naghunahuna sa yutan-ong pagkabanhaw ug nga si Jesus nagtubag kanila sumala niana. Ikaduha, gitapos ni Jesus ang iyang tubag pinaagi sa paghisgot kang Abraham, Isaac, ug Jacob—matinumanong mga patriarka kinsa may paglaom nga mabanhaw sa yuta.—Luc. 20:37, 38.

Apan, posible usab nga ang gihunahuna ni Jesus mao ang langitnong pagkabanhaw. Nganong makaingon kita niana? Tagdon nato ang duha ka hinungdanong pamulong.

“Kadtong ginaisip nga takos makabaton . . . sa pagkabanhaw gikan sa mga patay.” Ang matinumanong mga dinihogan “takos sa gingharian sa Diyos.” (2 Tes. 1:5, 11) Sila gipahayag nga matarong alang sa kinabuhi pinasukad sa lukat; busa sila dili mamatay ingong hinukmang makasasala. (Roma 5:1, 18; 8:1) Sila gitawag nga “malipayon ug balaan” ug takos sa pagkabanhaw sa langit. (Pin. 20:5, 6) Sa kasukwahi, kadtong pagabanhawon sa yuta maglakip “sa mga dili-matarong.” (Buh. 24:15) Ikaingon ba nga sila “ginaisip nga takos” sa pagkabanhaw?

 “Sila dili na mamatay pa.” Kini nga mga pulong gihubad sa uban niining mga paagiha: “Sila wala na mailalom sa kamatayon” ug “ang kamatayon wala nay gahom ibabaw kanila.” Ang mga dinihogan nga nagpabiling matinumanon hangtod sa kamatayon banhawon ngadto sa langit ug hatagag imortalidad—dumalayon, dili malaglag nga kinabuhi. (1 Cor. 15:53, 54) Ang kamatayon wala na gayoy gahom ibabaw niadtong makadawat ug langitnong pagkabanhaw. *

Base sa atong nahisgotan, unsay atong ikahinapos? May posibilidad nga ang pamulong ni Jesus bahin sa pagminyo ug pagkabanhaw mapadapat sa langitnong pagkabanhaw. Kon mao, ang iyang gipamulong nagtug-an kanatog pipila ka butang bahin niadtong mabanhaw sa langit: Sila dili magminyo, sila dili mamatay, ug sa pipila ka bahin sila mahisama sa mga manulonda—espirituhanong mga linalang nga nagpuyo sa langit. Apan, ang maong konklusyon nagpatunghag pipila ka pangutana.

Una, kon ang mga Saduseo naghunahuna sa yutan-ong pagkabanhaw, nganong maghisgot man si Jesus sa langitnong pagkabanhaw? Si Jesus dili kanunayng motubag sumala sa kon unsay gihunahuna sa iyang mga magsusupak. Pananglitan, ngadto sa mga Hudiyo nga nangayog ilhanan, siya miingon: “Gub-a kining temploha, ug sulod sa tulo ka adlaw patindogon ko kini.” Lagmit si Jesus nahibalo nga sila naghunahuna bahin sa pagtukod sa templo, “apan siya naghisgot sa templo sa iyang lawas.” (Juan 2:18-21) Tingali para ni Jesus dili na kinahanglang tubagon ang nagpakaaron-ingnong mga Saduseo, kinsa wala motuo sa pagkabanhaw o sa paglungtad sa mga manulonda. (Prov. 23:9; Mat. 7:6; Buh. 23:8) Hinunoa, buot niyang ipadayag ang kamatuoran bahin sa langitnong pagkabanhaw alang sa kaayohan sa iyang sinserong mga tinun-an, kinsa may paglaom nga makadawat sa maong pagkabanhaw.

Ikaduha, nganong gitapos man ni Jesus ang iyang tubag pinaagi sa paghisgot kang Abraham, Isaac, ug Jacob, kinsa pagabanhawon sa yuta? (Basaha ang Mateo 22:31, 32.) Matikdi nga gisugdan ni Jesus ang iyang komento bahin sa maong mga patriarka sa mga pulong nga “mahitungod sa pagkabanhaw sa mga patay.” Kana nga pamulong mahimong nagpaila nga may kausaban sa dagan sa estorya. Dayon, sa pagkutlo sa mga sinulat ni Moises, nga gituohan sa mga Saduseo, gigamit ni Jesus ang mga pulong ni Jehova ngadto kang Moises diha sa nagdilaab nga tanom sa paghatag ug dugang pamatuod nga ang pagkabanhaw—ang yutan-ong pagkabanhaw—maoy usa ka tino nga katuyoan sa Diyos.—Ex. 3:1-6.

Ikatulo, kon ang pamulong ni Jesus bahin sa pagkabanhaw ug sa pagminyo nagtumong sa langitnong pagkabanhaw, nagpasabot ba kini nga kadtong pagabanhawon sa yuta mahimong magminyo? Ang Pulong sa Diyos wala maghatag ug direktang tubag sa maong espesipikong pangutana. Sa pagkatinuod, kon si Jesus naghisgot bahin sa langitnong pagkabanhaw, nan ang iyang pamulong wala magpatin-aw kon kadtong mabanhaw sa yuta mahimo bang magminyo o dili sa bag-ong kalibotan.

Sa pagkakaron, nahibalo kita nga ang Bibliya tinong nag-ingon nga ang kamatayon magtapos sa bugkos sa kaminyoon. Busa, ang biyudo o biyuda dili angayng makonsensiya kon siya mohukom nga magminyo pag-usab. Kana maoy personal nga desisyon, ug dili sila angayng sawayon kon sila mangitag pagmahal sa usa ka kapikas.—Roma 7:2, 3; 1 Cor. 7:39.

Oo, daghan tingali kitag pangutana bahin sa kinabuhi sa bag-ong kalibotan. Imbes managhap sa mga tubag niana, maghulat lang kita kon unsay mahitabo. Apan makaseguro kita niini: Ang masinugtanong katawhan magmalipayon, kay si Jehova magtagbaw sa tanan nilang panginahanglan ug tinguha sa labing maayong paagi.—Sal. 145:16.