“Iyang Gilukmay ang Nawong ni Jehova”
Pakigsuod sa Diyos
“Iyang Gilukmay ang Nawong ni Jehova”
“DILI gayod ako takos,” matod sa usa ka tawo nga mitipas sa diyosnong pagmatuto kaniya. Sa dihang buot na siyang mobalik, siya nahadlok nga dili na siya pasayloon sa Diyos. Apan kining mahinulsolong makasasala nadasig sa asoy sa Bibliya bahin kang Manases, nga narekord sa 2 Cronicas 33:1-17. Kon ikaw mibating dili takos tungod sa imong nangaging sala, ikaw usab mahupay sa pananglitan ni Manases.
Si Manases namatuto sa diyosnong panimalay. Ang iyang amahan, si Ezequias, maoy usa sa labing maayong mga hari sa Juda. Si Manases natawo tulo ka tuig human nga milagrosong gilugwayan sa Diyos ang kinabuhi sa iyang amahan. (2 Hari 20:1-11) Walay duhaduhang giisip ni Ezequias ang iyang anak ingong gasa tungod sa kaluoy sa Diyos ug naningkamot siyang masilsil kaniya ang gugma alang sa putling pagsimba. Apan ang mga anak dili kanunayng mosunod sa panig-ingnan sa ilang diyosnong mga ginikanan. Mao kini ang nahitabo kang Manases.
Si Manases mga 12 anyos pa sa namatay ang iyang amahan. Ikasubo, iyang “gibuhat ang daotan sa mga mata ni Jehova.” (Bersikulo 1, 2) Naimpluwensiyahan ba ang batan-ong hari sa mga magtatambag nga way pagpabili sa matuod nga pagsimba? Wala mag-ingon ang Bibliya. Ang gibutyag niini kanato nga si Manases nagbuhat sa grabeng idolatriya ug kapintasan. Siya nagtukod ug mga halaran sa bakak nga mga diyos, naghalad mismo sa iyang mga anak, nagbuhat ug espiritismo, ug nagbutang ug kinulit nga larawan sa templo ni Jehova sa Jerusalem. Si Manases wala maminaw sa sublisubling mga pasidaan ni Jehova nga Diyos kinsa maoy milagrosong nagpatungha kaniya.—Bersikulo 3-10.
Sa kataposan, gitugotan ni Jehova nga si Manases mabihag sa Babilonya. Didto, samtang nadestiyero, siya nahinuklog sa iyang gihimo. Naamgohan ba niya nga ang iyang walay kinabuhing mga idolo wala makapanalipod kaniya? Napamalandong ba niya ang gipangtudlo sa iyang diyosnong amahan samtang bata pa siya? Bisan hain man niini, si Manases natukmod sa paghinulsol. Ang asoy nag-ingon: “Iyang gilukmay ang nawong ni Jehova nga iyang Diyos ug nagpadayon pagpaubos pag-ayo sa iyang kaugalingon . . . Ug siya nagpadayon pag-ampo Kaniya.” (Bersikulo 12, 13) Apan mapasaylo ba gayod sa Diyos ang tawo nga nakabuhat ug ingon ka grabeng mga sala?
Natandog si Jehova sa tim-os nga paghinulsol ni Manases. Gidungog sa Diyos ang iyang mga pagpakiluoy “ug gipasig-uli siya sa Jerusalem sa iyang pagkahari.” (Bersikulo 13) Ingong pamatuod sa iyang paghinulsol, gipaningkamotan ni Manases nga matul-id ang iyang mga sayop. Iyang gihanaw ang idolatriya sa iyang gingharian ug giawhag ang iyang katawhan “sa pag-alagad kang Jehova.”—Bersikulo 15-17.
Kon mobati kang dili takos sa pasaylo sa Diyos tungod sa nangaging mga sala, madasig ka sa nahitabo ni Manases. Kini nga asoy maoy bahin sa inspiradong Pulong sa Diyos. (Roma 15:4) Dayag, buot ni Jehova nga kita masayod nga siya “andam sa pagpasaylo.” (Salmo 86:5) Dili ang sala kondili ang kahimtang sa kasingkasing ang hinungdanon alang kaniya. Kon ang nakasala mag-ampo nga mahinulsolon, mobiya sa daotang dalan, ug maningkamot gayod nga mobuhat sa matarong, iyang ‘malukmay ang nawong ni Jehova’ sama sa gibuhat ni Manases.—Isaias 1:18; 55:6, 7.
Sugyot nga Pagbasa sa Bibliya sa Enero: