Si Jehova Nagbukas sa Akong Mata

Sumala sa giasoy ni Patrice Oyeka

Magkilumkilom na niadto. Tungod sa grabeng kaguol—kay buta, nagmamingawon, ug nagsige na lag paminaw sa radyo—nakahukom kong taposon ang akong miserableng kinabuhi. Akong gisagolag hilo ang usa ka basong tubig ug gibutang kana sa lamesa atubang nako. Gusto kong maligo daan ug dayon mag-ilis ug nindot nga sinina sa dili pa nako imnon ang hilo nga magtapos sa akong kinabuhi. Nganong gusto man kong maghikog? Ug unsang hitaboa nga buhi man ko karon aron moasoy sa akong kaagi?

NATAWO ko sa Pebrero 2, 1958, sa probinsiya sa Kasaï Oriental, sa Democratic Republic of the Congo. Namatay si Papa sa 9 anyos pa ko, ug ang akong magulang nga lalaki mao nay nag-atiman nako.

Pagkahumag eskuyla, nakatrabaho ko sa usa ka plantasyon sa goma. Usa ka buntag sa 1989, samtang naghimo kog report diha sa akong opisina, kalit lang napalong ang akong panan-aw. Abi kog nag-brown out, apan nag-andar ang generator ug buntag kadto! Nalisang ko, ug akong naamgohan nga wala gyod diay koy makita, bisan ang report nga akong gisulat!

Gitawag dayon nako ang usa sa akong mga tawo aron dad-on ko ngadto sa doktor nga nagdumala sa infirmary. Apan ang tagdumala miingon nga kinahanglan kong dad-on sa mas eksperyensiyadong doktor. Namatikdan niya nga nadaot ang akong retina ug delikado ang akong kahimtang, busa iya kong gipadala sa kaulohan, sa Kinshasa.

Kinabuhi sa Kinshasa

Sa Kinshasa, mikonsulta kog daghang espesyalista sa mata, apan walay nakatabang nako. Human ko mogugol ug 43 ka adlaw sa ospital, ang mga doktor nakahinapos nga dili na gyod ko makakita! Dayon gidala ko sa akong pamilya sa lainlaing simbahan aron maayo, apan kawang lang ang ilang paningkamot.

Sa kataposan, nawad-an kog paglaom nga makakita pag-usab. Nahimong dulom ang akong kinabuhi. Nawad-an kog panan-aw, ug nawad-an kog trabaho. Nawad-an pod kog asawa, nga mibiya nako ug nagdala sa tanan namong gamit. Naulaw kong mogawas o makig-uban sa ubang tawo. Pirme na lang kong naa sa balay ug mibati kong walay pulos.

Kaduha ko misulay paghikog. Ang ikaduhang higayon mao kadtong giasoy nako sa sinugdan. Naluwas ko sa usa ka bata sa among balay. Wala tuyoang gikuha niya ang baso ug giyabo kini samtang naligo ko. Maayo na lang kay wala niya kana imna. Apan naglagot ko nga wala na diha ang baso. Dayon mitug-an ko sa akong pamilya kon nganong nangita ko niana ug kon unsa untay akong buhaton.

Nagpasalamat ko sa Diyos ug sa akong pamilya sa ilang kahingawa nako. Nasanta ang akong planong maghikog.

Nagmalipayon na Usab

Usa ka Dominggo sa 1992, samtang naglingkod ko ug nanigarilyo, gisangyawan kog duha  ka Saksi ni Jehova. Kay nakita nila nga buta ko, ila kong gibasahan sa Isaias 35:5: “Nianang panahona ang mga mata sa mga buta mabuka, ug ang igdulungog sa mga bungol mabuksan.” Nalipay kaayo ko sa pagkadungog niana! Dili sama sa akong nadunggan sa mga simbahan nga akong naadtoan, ang mga Saksi wala magtanyag ug milagrosong pagpang-ayo. Hinunoa, sila nag-ingon nga maulian ang akong panan-aw sa bag-ong kalibotan nga gisaad sa Diyos, kon ilhon nako ang Diyos. (Juan 17:3) Dihadiha, nagsugod ko pagtuon ug Bibliya uban sa mga Saksi, gamit ang librong Ikaw Mabuhing Walay Kataposan sa Paraiso sa Yuta. Misugod sab ko pagtambong sa tanang Kristohanong mga tigom sa Kingdom Hall ug naghimog kausaban sa akong kinabuhi. Miundang ko pagpanigarilyo.

Apan ang akong pagkabuta nakababag sa akong pag-uswag sa espirituwal. Busa miadto ko sa usa ka institusyon sa mga buta aron makakat-on sa pagbasa ug pagsulat ug Braille. Kini nakatabang nako sa pagpakigbahin sa pagbansay nga gitagana diha sa Kingdom Hall. Sa wala madugay nagsangyaw na ko sa among kasilinganan. Nagmalipayon na sab ko. Ako miuswag ug nagpahinungod sa akong kinabuhi kang Jehova. Nabawtismohan ko sa Mayo 7, 1994.

Samtang nagkadako ang akong gugma kang Jehova ug sa mga tawo, akong naugmad ang tinguha nga mosulod sa bug-os-panahong ministeryo. Sukad niadtong Disyembre 1, 1995, nag-alagad ko ingong regular payunir, usa ka bug-os-panahong ministro. Nakapribilehiyo sab ko sa pag-alagad ingong ansiyano sa among kongregasyon sukad niadtong Pebrero 2004. Usahay dapiton ko sa paghatag ug binase-sa-Bibliya nga pakigpulong sa ubang kongregasyon sa among dapit. Kining tanang panalangin nakapalipay gyod nako ug nagpahinumdom nako nga walay depekto sa lawas nga makababag sa pagkab-ot sa atong tinguha nga moalagad kang Jehova nga Diyos.

Si Jehova Naghatag Nakog “Mata”

Sa nahisgotan na, gibiyaan ko sa akong asawa sa dihang nabuta ko. Apan nakadawat kog dugang panalangin gikan kang Jehova. Sa linaing diwa, gihatagan ko niyag mata. Si Anny Mavambu, nga nakigminyo nako bisan pa sa akong diperensiya, nahimong akong mata. Kay siya usab maoy bug-os-panahong magsasangyaw, kanunay ko niyang kuyogan sa ministeryo. Basahan sab ko niya sa reperensiya sa akong mga pakigpulong aron masulat nako kini sa Braille. Panalangin gyod siya nako. Tungod niya, akong napamatud-ang tinuod ang giingon sa Proverbio 19:14: “[Ang] balay ug bahandi maoy panulondon gikan sa mga amahan, apan ang usa ka maalamon nga asawa maoy gikan kang Jehova.”

Kami ni Anny gipanalanginan usab ni Jehova ug duha ka anak—lalaki ug babaye. Naghinamhinam kong makakita sa ilang nawong sa Paraiso! Ang laing panalangin mao nga ang akong magulang nga lalaki, nga nagpapuyo namo sa iyang lote, midawat sa kamatuoran sa Bibliya ug nabawtismohan! Kaming tanan magkauban sa usa ra ka kongregasyon.

Bisan pa sa akong diperensiya, gusto pa nakong mohimog labaw pa sa pag-alagad sa Diyos kay gipanalanginan ko niya pag-ayo. (Malaquias 3:10) Kada adlaw kong mag-ampo nga moabot ang iyang Gingharian aron wagtangon ang tanang pag-antos sa yuta. Sukad nako mailhi si Jehova, makaingon gyod ko: “Ang panalangin ni Jehova—mao kana ang makapadato, ug dili niya kana dugangan ug kasakit.”—Proverbio 10:22.

[Mga hulagway sa panid 13]

Naghatag ug pakigpulong sa Bibliya; uban sa akong pamilya ug igsoong lalaki