ANG mga magbalantay kadaghan hisgoti diha sa Bibliya, gikan sa Genesis ngadto sa Pinadayag. (Genesis 4:2; Pinadayag 12:5) Ang bantogang mga tawo sama kang Abraham, Moises, ug Haring David maoy mga magbalantay. Nindot ang pagkapahayag ni salmistang David sa mga responsabilidad ug kabalaka sa usa ka maayong magbalantay. Ug ang usa sa mga salmo ni Asap naghisgot kang David ingong magbalantay sa katawhan sa Diyos sa karaang panahon.—Salmo 78:70-72.

Sa adlaw ni Jesus hinungdanon gihapon ang trabaho sa magbalantay. Si Jesus nagtawag sa iyang kaugalingon ingong “maayong magbalantay” ug sagad naggamit sa mga hiyas sa usa ka maayong magbalantay aron sa pagtudlog hinungdanong leksiyon. (Juan 10:2-4, 11) Bisan ang Labing Gamhanan, si Jehova nga Diyos, gipakasama sa “usa ka magbalantay.”—Isaias 40:10, 11; Salmo 23:1-4.

Unsang matanga sa mga hayop ang giatiman sa usa ka magbalantay? Unsay nalangkit sa iyang trabaho? Ug unsay atong makat-onan sa kugihang mga magbalantay?

Lagmit nga lakip sa giatiman sa mga magbalantay sa karaang Israel mao ang matang sa karnero sa Sirya nga dako ug tambok ang ikog ug bagag  balhibo. Ang mga laki niini may sungay. Kining malumong mga hayop dali rang pasundon ug dili gayod makadepensa sa kaugalingon batok sa mga manunukob.

Ang mga magbalantay nag-atiman usab ug mga kanding, nga lubos itom o kaha brawon. Ang ilang tag-as, nagbitay nga dalunggan dali rang masangit sa mga tunok ug sampinit samtang sila mangatkat sa batoong mga bakilid ug manibsib sa kasagbotan.

Hagit gayod sa magbalantay ang pagtudlo sa mga karnero ug kanding sa pagsunod sa iyang sugo. Apan, ang maayong mga magbalantay malulotong mag-atiman sa mga hayop nga ilang gibantayan, nga maghatag pa gani nilag ngalan aron dali kining mosanong.—Juan 10:14, 16.

Sa tingpamulak, pagawson sa magbalantay kada adlaw ang iyang panon gikan sa toril nga duol sa iyang balay aron manibsib sa lunhawng kabalilihan sa sikbit nga balangay. Niining panahona, daghan ang mahimugsong mga nati. Alotan usab sa mga trabahador ang balhibo sa mga karnero, ug usa kini ka malipayong okasyon!

Ang usa ka molupyo lagmit duna lay pipila ka karnero. Busa manuhol siyag magbalantay aron iapil kini sa ubang panon sa karnero. Ang sinuholang mga magbalantay nailhang menos ug pagtagad sa mga hayop sa uban kay sa ilang gipanag-iya.—Juan 10:12, 13.

Human maani ang pananom sa mga umahan nga duol sa balangay, pasibsibon sa magbalantay ang iyang mga karnero sa bag-ong mga saha ug sa mga trigong nahibilin diha sa dagami. Sa dihang magsugod na ang ting-init, ibalhin sa magbalantay ang ilang mga karnero sa mas bugnawng sibsibanan sa bakilid. Sulod sa daghang adlaw, ang mga magbalantay magtrabaho ug matulog sa gawas, nga tugotan ang ilang panon nga manibsib diha sa titip ug lunhawng mga bakilid ug magbantay sa iyang panon panahon sa kagabhion. Usahay, tibuok gabiing ipasilong sa magbalantay ang iyang panon sa usa ka langob aron mapanalipdan sila batok sa ihalas nga mga iro ug hyena. Kon makuyawan ang panon tungod sa pagngulob sa hyena panahon sa kagabhion, ang kalmadong tingog sa magbalantay makapahupay nila.

Kada gabii, iphon sa magbalantay ang karnero ug susihon ang ilang pisikal nga kahimtang. Sa buntag, kon tawgon na niya ang panon, mosunod kini kaniya ngadto sa sibsibanan. (Juan 10:3, 4) Sa udto, dad-on sa mga magbalantay ang mga hayop ngadto sa bugnawng mga linaw aron makainom. Kon mahubsan ang mga linaw, dad-on niya kini ngadto sa atabay ug kalosag tubig.

Sa hinapos sa ting-init, mahimong ibalhin sa magbalantay ang iyang panon ngadto sa  kapatagan ug kawalogan nga duol sa baybayon. Sa dihang magsugod na ang bugnawng mga ulan, dad-on niya kinig balik sa ilang toril ug didto kini magpalabay sa tingtugnaw. Kay kon dili, ang mga hayop lagmit mangamatay sa gawas tungod sa pagbunok sa ulan, pag-ulan ug dagkong yelo ug niyebe. Sugod sa Nobyembre hangtod sa tingpamulak, ang mga magbalantay magpasibsib sa ilang panon sa gawas.

Ang besti sa magbalantay simple lang apan modurar. Aron mapanalipdan siya batok sa ulan ug sa kabugnaw sa kagabhion, lagmit magsul-ob siyag kupo nga gama sa panit sa karnero, nga ang balhibo anaa sa sulod. Ilalom niana, magsul-ob siyag samag-kamisa nga besti. Ang sandalyas proteksiyon sa iyang tiil gikan sa hait nga mga bato ug tunok, ug magpurong siyag hinabol nga delana.

Ang mga gamit sa magbalantay sagad naglakip sa mosunod: Usa ka panit nga bag, nga gisudlag pagkaon, sama sa tinapay, olibo, gipaugang prutas, ug keso (1); bunal, nga sagad 1 ka metros ang gitas-on ug may hait nga mga bato nga gipatapot sa linginong tumoy niini (2); kutsilyo (3); sungkod, nga magamit sa magbalantay samtang maglakaw o magtungas (4); balonag tubig (5); mahiposhipos nga panit nga timba (6); lambuyog, nga gamiton sa paghadlok sa nahisalaag nga mga karnero ug kanding aron mobalik kini sa panon o sa pagbugaw sa nangukoyng ihalas nga mga mananap (7); ug plawta nga gama sa tangbo, nga iyang patugtogon aron malingaw siya ug mapakalma ang panon (8).

Ingong balos sa pag-atiman niya sa mga hayop, ang magbalantay makakuhag mga kinahanglanon—sama sa gatas ug karne. Ang balhibo ug panit gamiton ingong pangbayad ug himoog besti ug botelya nga panit. Ang balhibo sa kanding ihablon aron mahimong panapton, ug ang karnero ug kanding gamiton sa paghalad.

Ang maayong mga magbalantay kugihan, kasaligan, ug isog. Ipameligro pa gani nila ang ilang kinabuhi aron mapanalipdan ang panon.—1 Samuel 17:34-36.

Nan, dili ikatingala nga si Jesus ug ang iyang mga tinun-an naggamit sa magbalantay ingong sulondan sa Kristohanong mga magtatan-aw. (Juan 21:15-17; Buhat 20:28) Sama sa usa ka maayong magbalantay sa kapanahonan sa Bibliya, ang mga magtatan-aw sa kongregasyon karon naningkamot sa ‘pagbantay sa panon sa Diyos nga ubos sa ilang pag-atiman, dili nga pinugos, kondili kinabubut-on; ni tungod sa gugma sa kinitaan pinaagig limbong, apan maikagon.’—1 Pedro 5:2.