Kini ang kaatbang sa pagkamapahitas-on o garbo. Ang tawong mapainubsanon wala mag-isip sa uban nga ubos niya. Siya nahibalo nga siya dili hingpit ug may mga limitasyon.

Bisan pa sa iyang awtoridad, wala modako ang ulo ni Moises. Sagad, kon ang usa ka tawo makabatog awtoridad, makita dayon kon siya ba mapainubsanon o dili. Ang usa ka awtor sa ika-19ng siglo nga si Robert G. Ingersoll miingon: “Kadaghanan sa mga tawo makaagwanta sa kalisdanan. Pero kon gusto gyod kang makaila sa usa ka tawo, hatagi siyag awtoridad.” Niana nga diwa, si Moises nagpakitag panig-ingnan sa pagkamapainubsanon. Sa unsang paagi?

Si Moises nakadawat ug dakong awtoridad, kay si Jehova nagsugo niya sa pagpanguna sa Israel. Bisan pa niana, si Moises wala mahimong garboso. Pananglitan, tagda ang iyang kamapainubsanon sa pagdumala sa pangutana bahin sa panulondon. (Numeros 27:1-11) Seryoso ang maong pangutana kay ang desisyon makaapektar sa mosunod nga kaliwatan.

Unsay buhaton ni Moises? Mangatarongan ba siya nga ingong lider sa Israel, kuwalipikado siyang mohimog desisyon maylabot niana? Mosalig ba siya sa iyang katakos, taas nga kasinatian, o sa iyang lalom nga kahibalo sa panghunahuna ni Jehova?

Tingali mao nay buhaton sa usa ka tawong garboso. Apan wala kana buhata ni Moises. Ang Bibliya nagtug-an kanato: “Gidala ni Moises ang . . . kaso sa atubangan ni Jehova.” (Numeros 27:5) Hunahunaa lang kana! Bisan human sa mga 40 ka tuig nga pagpanguna sa Israel, si Moises wala mosalig sa iyang kaugalingon kondili kang Jehova. Dinhi atong makita nga si Moises mapainubsanon kaayo.

Si Moises wala maghunahunang siya lang ang angayng hatagag awtoridad. Siya nalipay sa dihang gitugotan ni Jehova ang ubang Israelitas nga mogawi ingong propeta uban niya. (Numeros 11:24-29) Sa dihang ang iyang ugangang lalaki misugyot nga idelegar ang uban niyang responsabilidad, si Moises mapainubsanong misunod. (Exodo 18:13-24) Ug sa hinapos nga bahin sa iyang kinabuhi, bisag lagsik pa siya, si Moises mihangyo kang Jehova sa pagtudlog kapuli niya. Sa dihang gipili ni Jehova si Josue, si Moises kinabubut-ong nagpaluyo sa mas manghod niya, nga nag-awhag sa mga tawo nga mosunod sa pagpanguna ni Josue paingon sa Yutang Saad. (Numeros 27:15-18; Deuteronomio 31:3-6; 34:7) Seguradong giisip ni Moises nga usa ka pribilehiyo ang pagpanguna sa mga Israelitas sa pagsimba. Apan giuna niya ang kaayohan sa uban kay sa iyang awtoridad.

Dili gyod nato tugotan nga modako ang atong ulo tungod sa gahom, awtoridad, o katakos. Hinumdomi: Aron mahimo tang mapuslanon kang Jehova, ang atong pagkamapainubsanon kinahanglang molabaw sa atong katakos. (1 Samuel 15:17) Kon tinuod tang mapainubsanon, maningkamot ta sa pagpadapat sa maalamong tambag sa Bibliya: “Salig kang Jehova sa bug-os mong kasingkasing ug ayaw pagsalig sa kaugalingon mong pagsabot.”—Proverbio 3:5, 6.

Ang panig-ingnan ni Moises nagtudlo usab kanato nga dili hatagag sobrang importansiya ang atong kahimtang o awtoridad.

Makabenepisyo ba ta sa pagsundog sa pagkamapainubsanon ni Moises? Oo! Kon ugmaron nato ang tinuod nga pagkamapainubsanon, mas ganahang makig-uban ang mga tawo kanato ug mas mahalon ta nila. Labaw sa tanan, mas mahalon ta ni Jehova nga Diyos, kinsa nagpakita sab niining maanindot nga hiyas. (Salmo 18:35) “Ang Diyos magabatok sa mga mapahitas-on, apan magahatag siyag dili-takos nga kalulot sa mga mapainubsanon.” (1 Pedro 5:5) Pagkamaayong rason nga sundogon ang pagkamapainubsanon ni Moises!