“Siya nga dili makapasaylo sa uban samag nagputol sa tulay nga iya mismong agian.” Ang maong mga pulong sa ika-17ng siglo nga Britanikong historyano nga si Edward Herbert nagpasiugda sa usa ka rason kon nganong kinahanglan tang magmapinasayloon: Sa madugay o sa madali, kinahanglan tang mangayog pasaylo sa uban. (Mateo 7:12) Apan may labaw pang rason kon nganong magmapinasayloon kita. Matikdi ang giingon ni apostol Pablo sa Colosas 3:13.—Basaha.

Kay kitang tanan dili man hingpit, tingali usahay kita makapasuko o makapasilo sa uban, ug tingali sila usab makahimo niana kanato. (Roma 3:23) Sa unsang paagi nato mahuptan ang pakigdait uban sa atong dili-hingpit nga isigkatawo? Kay giinspirar sa Diyos, si Pablo nagtambag kanato nga magmainantoson ug magmapinasayloon. Ang maong tambag mapadapat gihapon karon. Ato kining susihon.

“Magpadayon sa pag-antos sa usag usa.” Ang mga pulong nga “magpadayon sa pag-antos” maoy hubad sa Gregong pulong nga nagpasabot ug pagkamainantoson o pagkamapailobon. Ang usa ka reperensiya nag-ingon nga ang mga Kristohanon magpasundayag niini pinaagi sa “pagkaandam mopailob niadtong kansang kasaypanan o taras makapasuko kanila.” Ang mga pulong nga “sa usag usa” nagpaila nga ang maong pagkamainantoson angayng ipasundayag sa duha ka partido. Sa ato pa, kon atong hinumdoman nga kita may mga taras nga mahimong makapasuko sa uban, dili nato tugotan nga ang mga taras sa uban nga wala tingaliy nato maangayi makatugaw sa kalinaw tali kanato ug sa uban. Apan komosta kon ang uban makasala kanato?

‘Magpadayon sa pagpasaylo sa usag usa nga kinabubut-on.’ Sumala sa usa ka eskolar, ang Gregong pulong nga gihubad ug ‘pagpasaylo nga kinabubut-on’ “dili ang kasagarang gamiton alang sa pulong nga kapasayloan . . . apan kini nga pulong mas lapad ug kahulogan nga nagpasiugda sa pagpasaylo nga madagayaon.” Ang laing basahon nag-ingon nga kining pulonga mahimong magpasabot ug “paghatag ug usa ka butang nga makapalipay, usa ka pabor, usa ka benepisyo.” Kita mahimong madagayaon pinaagi sa pagkaandam mopasaylo bisag kita “adunay reklamo batok sa lain.” Apan, nganong angay tang magmaandam sa paghimo niana? Ang usa ka rason mao, kay sa dili madugay tingali kinahanglan pod kitang mangayog pasaylo sa nakasala kanato.

“Ingon nga si Jehova kinabubut-on nga nagpasaylo kaninyo, buhata usab ninyo ang ingon.” Kini ang pangunang rason kon nganong angay kitang kinabubut-ong magpasaylo sa uban: Si Jehova nga Diyos kinabubut-ong nagpasaylo kanato. (Miqueas 7:18) Hunahunaa sa makadiyot ang dakong pabor nga gihatag ni Jehova sa mahinulsolong mga makasasala. Dili sama kanato, si Jehova dili makasala. Apan, siya andam ug bug-os mopasaylo sa mahinulsolong mga makasasala bisan pag nahibalo siya nga dili gayod siya magkinahanglag kapasayloan gikan kanila. Sa pagkatinuod, si Jehova ang labing maayong panig-ingnan sa pagpasaylo sa mahinulsolong mga makasasala!

Tungod sa pagkamaluluy-on ni Jehova, kita nasuod kaniya ug natukmod sa pagsundog kaniya. (Efeso 4:32–5:1) Maayong pangutan-on nato ang atong kaugalingon, ‘Sanglit si Jehova madagayaong nagapasaylo kanako, nganong ihikaw man nako ang pagpasaylo sa dili-hingpit nga isigkatawo kinsa kinasingkasing nga naghinulsol sa iyang sala kanako?’—Lucas 17:3, 4.