KON NGANONG NAGDUHADUHA ANG UBAN: Bisag desperado na kaayo, maikog ang uban nga magpatabang pa sila sa Diyos sa ilang mga problema. “Sa kadaghang tawo sa kalibotan ug sa kabug-at sa ilang mga problema,” matod ni Raquel, “gamay ra kaayo ning akong problema maong di na lang ko mangayog tabang sa Diyos.”

KON UNSAY GITUDLO SA PULONG SA DIYOS: Duna nay talagsaong gihimo ang Diyos aron tabangan ug hupayon ang mga tawo. Ang tanang tawo nakapanunod sa sala. Kanunay tang makalapas sa mga sugo sa Diyos. Apan ang Diyos “nahigugma kanato ug gipadala ang iyang Anak ingong usa ka halad pasig-uli alang sa atong mga sala.” (1 Juan 4:10) Pinaagi sa kamatayon ni Jesus, gipaposible sa Diyos ang kapasayloan sa atong mga sala, hinlong konsensiya, ug ang paglaom nga mabuhi sa walay kataposan sa malinawon ug bag-ong kalibotan. * Pero kana ba nga halad para lang sa mga tawo sa katibuk-an, o nagpakita nga ang Diyos interesado kanimo ingong indibiduwal?

Tagda si apostol Pablo. Siya natandog pag-ayo sa halad ni Jesus nga siya misulat: ‘Nagkinabuhi ko pinaagi sa pagtuo sa Anak sa Diyos, kinsa nahigugma kanako ug nagtugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.’ (Galacia 2:20) Tinuod, namatay si Jesus una pa nahimong Kristohanon si Pablo. Pero giisip ni Pablo ang maong halad ingong personal nga gasa sa Diyos kaniya.

Ang halad lukat ni Jesus maoy personal usab nga gasa sa Diyos kanimo, nga nagpakitang gimahal gyod ka sa Diyos. Kini makahatag nimog “walay kataposang paghupay ug maayong paglaom,” mao nga ikaw ‘mapalig-on diha sa tanang maayong buhat ug pulong.’—2 Tesalonica 2:16, 17.

Apan mga 2,000 ka tuig na ang milabay gikan sa paghalad ni Jesus sa iyang kinabuhi. Unsay pamatuod nga ang Diyos nagkabig kanimo karon?