Natawo ko sa Baku, Azerbaijan. Duha mi ka magsoon, ug akoy manghod. Muslim ang akong amahan, ug Hudiyo ang akong inahan. Gihigugma nila ang usag usa ug girespeto ang lainlain nilang tinuohan. Kon si Papa magpuasa panahon sa Ramadan, ug kon si Mama magsaulog sa Paskuwa, suportahan nila ang usag usa. Kami dunay Koran, Torah, ug Bibliya sa balay.

Gipili nako nga mag-Muslim. Motuo kog Diyos, pero may mga butang nga akong gikalibgan: ‘Nganong gilalang man sa Diyos ang tawo, ug unsay katuyoan nga mag-antos ang tawo sa buhi pa, ug sakiton pa gyod sa impiyerno sa walay kataposan?’ Sanglit daghay nag-ingon nga pagbuot sa Diyos ang tanang panghitabo, nakaingon ko, ‘Ang Diyos bay naghatag ug problema sa tawo ug malipay nga magtan-aw sa ilang pag-antos?’

Sa 12 anyos ko, nag-ampo na kog namaz, ang lima ka seremonyal nga pag-ampo sa mga Muslim kada adlaw. Nianang panahona, kami sa akong igsoong babaye gipatungha ni Papa sa eskuylahan sa mga Hudiyo. Apil sa gitudlo didto ang mga tradisyon sa Torah ug ang Hebreohanong pinulongan. Kada adlaw sa dili pa magklase, mag-ampo mi sumala sa tradisyon sa mga Hudiyo. Busa sa buntag, mag-ampo kog namaz sa balay, ug sa eskuylahan moapil ko sa pag-ampo sa mga Hudiyo.

Nangita gyod kog makapatagbawng tubag sa akong mga pangutana. Sige kog pangutana sa mga rabbi sa eskuylahan: “Nganong gilalang man ta sa Diyos? Unsay tan-aw Niya sa akong Muslim nga amahan? Maayo siya nga tawo, pero nganong giisip man siya nga hugaw? Nganong gilalang man siya sa Diyos?” Dili tin-aw ug dili makapakombinsir ang ilang mga tubag.

Nahugno ang akong pagtuo sa Diyos niadtong 2002. Usa ka semana pa lang ming nakabalhin sa Germany, naestrok si Papa ug na-coma. Pila ka tuig kong nagsigeg ampo alang sa maayong  panglawas ug kaayohan sa akong pamilya. Kay kombinsido kong ang Labing Gamhanan lang ang dunay gahom sa kinabuhi ug kamatayon, kada adlaw kong nag-ampo nga mabuhi pag dugay si Papa. Naghunahuna ko, ‘Sayon ra man sa Diyos nga ihatag ang hangyo sa usa ka bata.’ Segurado kong iyang dunggon ang akong mga hangyo. Apan namatay gyod si Papa.

Di ko makatuo nga morag wa ko tagda sa Diyos, maong nahugno ko. Naghunahuna ko, ‘Sayop tingali akong paagi sa pag-ampo, o basig wala gyoy Diyos.’ Nasagmuyo ko ug dili na ganahang moampo ug namaz. Para nako, dili pod katuohan ang ubang relihiyon. Busa nakaingon kong walay Diyos.

Unom ka bulan sa ulahi, dihay mga Saksi ni Jehova nga miadto sa balay. Kay dili man mi motuog Kristiyanidad sa akong igsoon, gusto namong pamatud-an nga sayop sila. Nangutana mi: “Nganong mosimba man ang mga Kristohanon kang Jesus, sa krus, kang Maria, ug sa ubang imahen nga gidili man nâ sa Napulo ka Sugo?” Nakurat ko dihang gipakita sa mga Saksi diha sa Bibliya nga ang tinuod nga mga Kristohanon gidid-an sa pagsimbag mga imahen, ug nga kinahanglang moampo direkta lang sa Diyos.

Dayon nangutana mi: “Unsay ikasulti ninyo sa Trinidad? Kon Diyos pa si Jesus, nganong mianhi man siya sa yuta aron patyon lang sa mga tawo?” Gisaysay na sab nila gikan sa Bibliya nga si Jesus dili Diyos ug dili katumbas sa Diyos. Matod sa mga Saksi, kiniy rason kon nganong dili sila motuog Trinidad. Naghunahuna ko, ‘Lahi man ni sila nga mga Kristohanon.’

Pero gusto gihapon ko masayod kon nganong mamatay ang mga tawo ug kon nganong gitugot sa Diyos ang pag-antos. Gipakita sa mga Saksi ang librong Kahibalo nga Motultol sa Kinabuhing Walay Kataposan, * nga may mga kapitulong nagtubag sa akong mga pangutana. Nagtuon dayon mi sa Bibliya.

Kada pagtuon, nakita nako ang makataronganon ug binase sa Bibliya nga mga tubag sa akong mga pangutana. Akong nasayran nga Jehova ang ngalan sa Diyos. (Salmo 83:18) Panguna niyang hiyas ang gugma. (1 Juan 4:8) Iyang gilalang ang tawo kay gusto niyang ipaambit ang gasa sa kinabuhi. Nasabtan nako nga bisag gitugotan sa Diyos ang inhustisya, gidumtan niya kini ug sa di madugay hanawon kini sa bug-os. Nasayran nako nga ang pagrebelde ni Adan ug Eva miresultag dakong kadaot sa katawhan. (Roma 5:12) Apil niini ang kamatayon sa mga minahal, sama sa akong amahan. Apan sa umaabot nga bag-ong kalibotan, hanawon sa Diyos ang mga trahedya ug banhawon ang mga patay.—Buhat 24:15.

Ang Bibliya nakatagbaw sa akong kauhaw sa kamatuoran. Mibalik ang akong pagtuo sa Diyos. Mas nailhan nako ang mga Saksi ni Jehova, ug akong nakita nga tibuok kalibotan diay ang ilang panag-igsoonay. Nakadayeg ko sa ilang panaghiusa ug gugma. (Juan 13:34, 35) Tungod sa akong nakat-onan bahin kang Jehova, gusto kong moalagad niya. Busa nagpabawtismo ko ingong Saksi ni Jehova sa Enero 8, 2005.

Ang makapakombinsir nga pagpatin-aw sa Bibliya nakapabag-o sa akong panglantaw sa kinabuhi ug nakahatag nakog kalinaw sa hunahuna. Malipayon kaayo ko ug nahupayan sa paglaom nga makita pag-usab ang akong amahan pinaagi sa pagkabanhaw nga gisaad sa Bibliya.—Juan 5:28, 29.

Unom ka tuig na kong malipayon uban sa akong mahinadlokon sa Diyos nga bana, si Jonathan. Among nakat-onan nga ang kamatuoran bahin sa Diyos makataronganon, simple, ug bililhon kaayong bahandi. Busa malipay ming magpaambit sa uban sa among pagtuo ug nindot nga paglaom. Karon nasayran na nako nga ang mga Saksi ni Jehova dili lang “lahi” kondili tinuod nga mga Kristohanon.