Nagdako ko sa Ancram, usa ka gamayng lungsod sa amihanang New York, U.S.A. Kining dapita daghag bakahan. Gani, mas daghan pa ang baka dinhi kay sa tawo.

Ang akong pamilya manimba sa nag-inusarang simbahan sa lungsod. Sa Dominggo sa buntag, pasinawon ni Lolo ang akong sapatos, ug dayon moadto ko sa Sunday school dala ang gamay, puti nga Bibliya nga hinatag ni Lola. Kami sa akong mga igsoon gitudloang magkugi, motahod ug motabang sa uban, ug magmapasalamaton sa among mga panalangin.

Sa midako na ko, mibiya ko sa amo ug nahimong maestra. Daghan kog pangutana bahin sa Diyos ug sa kinabuhi. Naa koy mga estudyante nga utokan. Naa poy dili pero kugihan. Ang uban dunay diperensiya sa lawas, pero ang uban maayog panglawas. Para nako dili ni makataronganon. Usahay ang ginikanan sa akong makaluluoyng mga estudyante moingon, “Mao ni ang gusto sa Diyos para sa akong anak.” Nakapangutana ko kon nganong gitugotan sa Diyos nga ang ubang bata matawo nga may diperensiya nga unta wala man silay nahimong sayop.

Naghunahuna sab ko, ‘Unsa kahay akong himoon aron makahuloganon ang akong kinabuhi?’ Gibati nako nga dali ra kaayong milabay ang akong kinabuhi. Nagdako ko sa usa ka maayong pamilya, dekalidad ang akong gieskuylahan, ug karon duna koy trabaho nga ganahan ko. Apan morag haw-ang gihapon ang akong kinabuhi. Labing menos, nangandoy ko nga maminyo, makabatog maayong balay ug mga anak, magtrabaho hangtod moretiro, ug unya mopuyo sa nursing home. Naghunahuna ko kon mao ra ba gyod ni ang kinabuhi.

Usa ka higayon nga walay klase, ako ug ang akong kaubang mga maestra nangadto sa Europe. Mibisita mi sa Westminster Abbey, Notre-Dame de Paris, sa Vatican, ug sa gagmayng simbahan. Bisan asa mi mangadto, isukna nako ang akong mga pangutana.  Pag-uli nako sa Sloatsburg, New York, miadto kog lainlaing simbahan. Pero wala gyoy nakahatag ug makapatagbaw nga tubag sa akong mga pangutana.

Usa ka adlaw, giduol kog 12 anyos nga estudyante ug gisukna ko niyag tulo ka pangutana. Una, nangutana siya kon nahibalo ba ko nga Saksi ni Jehova siya. Miingon kog oo. Ikaduha, nangutana siya kon gusto ba kong mahibalog dugang bahin sa mga Saksi. Miingon na sab kog oo. Ikatulo, nangutana siya kon asa ko nagpuyo. Dihang gisultihan nako siya, among nahibaloan nga silingan ra diay mi. Wa ko magdahom nga ang maong tulo ka pangutana sa batang babaye makabag-o gyod sa akong kinabuhi.

Wala madugay, miadto siya sa among balay nga nagbisikleta ug dayon nag-Bible study mi. Akong gisukna kaniya ang akong gipangutana sa daghang lider sa relihiyon. Dili sama nila, gipakita niya kanako ang tin-aw ug makapatagbawng mga tubag diha mismo sa akong Bibliya—mga tubag nga wala gyod nako masayri kaniadto!

Ang akong nakat-onan sa Bibliya nakapalipay ug nakapatagbaw nako. Natandog ko dihang gibasa nako ang 1 Juan 5:19, nga nag-ingon: “Ang tibuok kalibotan nailalom sa gahom sa usa nga daotan.” Nahupayan ko sa pagkahibalo nga si Satanas, dili ang Diyos, ang hinungdan sa tanang pag-antos nga atong makita karon—ug nga usbon sa Diyos ang maong kahimtang. (Pinadayag 21:3, 4) Naamgohan nako nga ang Bibliya masabtan kon maayo ang pagpatin-aw. Bisag ang Saksi nga nagtuon kanako 12 anyos lang, para nako ang kamatuoran dili gyod mausab bisag kinsa pay magsulti niana.

Bisan pa niana, gusto nakong masuta kon gipadapat ba gyod sa mga Saksi ang ilang gisangyaw. Pananglitan, gipasiugda sa batang babaye nga ang matuod nga mga Kristohanon mapailobon ug buotan. (Galacia 5:22, 23) Busa gisulayan nako siya. Usa ka adlaw, gituyo nako nga dugay moabot sa among study. Naghunahuna ko: ‘Maghulat kaha siya? Kon mao, masuko kaha siya?’ Sa akong pag-abot sa garahe, nakita nako siya nga naghulat diha sa hagdan sa among balay. Misugat siya nako sa akong awto ug miingon: “Mouli na unta ko ug sultihan si Mama nga tawgan ang ospital ug ang kapolisan aron sutaon kon okey ra ka kay dili man gyod ka malangan sa atong pagtuon. Nabalaka ko nimo!”

Sa laing panahon, gisukna nako siyag pangutana nga para nako lisod tubagon sa 12 anyos. Gusto kong mahibalo kon maghimohimo lang ba siyag tubag. Pagpangutana nako niya, seryoso siyang mitan-aw nako ug miingon: “Lisod man nâ. Ako nang isulat ug ipangutana sa akong ginikanan.” Tuod man, sa sunod namong pagtuon, gidalhan ko niyag gula sa Ang Bantayanang Torre nga dunay tubag sa akong pangutana. Kini ang nakapadani nako sa mga Saksi—ang ilang mga publikasyon naghatag ug binase sa Bibliya nga mga tubag sa tanan nakong pangutana. Nagpadayon ko sa pagtuon uban sa maong bata, ug usa ka tuig sa ulahi nabawtismohan ko ingong Saksi ni Jehova. *

Dihang nasayran na gyod nako ang makapatagbawng mga tubag sa akong mga pangutana, gusto nako ning isulti sa uban. (Mateo 12:35) Sa sinugdan, supak ang akong pamilya sa akong bag-ong tinuohan. Pero, nausab ra ang ilang tinamdan. Sa ulahing bahin sa kinabuhi ni Mama, nagtuon siyag Bibliya. Bisag wala gyod siya mabawtismohi, segurado kong gusto niyang moalagad kang Jehova.

Sa 1978, naminyo ko kang Elias Kazan nga Saksi sab. Pagka-1981, kami ni Elias gidapit nga mahimong membro sa pamilyang Bethel * sa United States. Ikasubo, human sa upat lang ka tuig nga pag-alagad didto, si Elias namatay. Bisag balo, nagpabilin gihapon ko sa Bethel, busa napokus ko sa pag-alagad ug nahupay ko.

Sa 2006, naminyo ko kang Richard Eldred, nga membro sab sa pamilyang Bethel. Pribilehiyo namo ni Richard nga padayong mag-alagad sa Bethel. Tungod sa akong kahibalo bahin sa Diyos, dili lang tubag sa akong mga pangutana ang akong nakaplagan kondili lakip sab ang tinuod nga katuyoan sa kinabuhi—ug kining tanan nagsugod lang sa tulo ka pangutana sa usa ka batang babaye.