Sa daghang nasod, nagkamahal ang pangunang panginahanglan sa mga tawo maong daghan ang naglisod, apil na ang mga Saksi ni Jehova. Pero imbes magpadala sa grabeng kabalaka, ang mga Saksi nahupayan sa pagkahibalo nga ‘dili gyod talikdan’ ni Jehova ang iyang mga alagad. (Hebreohanon 13:5) Sukad sa una hangtod karon, wala gyod mapakyas si Jehova sa pagtuman sa maong saad. Kanay iyang gihimo sa Pilipinas, usa ka nasod nga daghan gihapon ang nag-antos sa kapobrehon. Pero mas lisod gyod ang kahimtang nianang nasora sa katuigan sa 1970 ug 1980.

 “Usahay maghilak ko kay halos wala na mi makaon,” miingon ang sister nga si Vicky a. “Diha gani mga panahon nga asin, kan-on, ug tubig lang ang naa namo.” Ang brader nga si Florencio naglisod sa pagpangitag trabaho. Siya miingon: “Naa lang koy tulo ka polo ug tulo ka pantalon nga akong pulipulihog sul-ob dihang motambong kog mga tigom ug asembliya.” Sa unsang paagi nakalahutay ang katawhan ni Jehova? Unsay nakatabang nila nga padayong mag-alagad nga matinumanon? Ug sa unsang paagi ang ilang ehemplo makatabang nato kon kalit nga mausab ang atong kahimtang?

 Ang mga Saksi sa Pilipinas misalig nga atimanon sila ni Jehova niadtong lisod nga panahon. (Hebreohanon 13:6) Ug kana gyoy gihimo ni Jehova, sagad sa mga paagi nga wala nila damha. Pananglitan, ang sister nga si Cecille miingon: “Human namo malung-ag ang among kataposang bugas para sa pamahaw namo sa akong bana ug duha ka anak, wala na mi laing makaon. Maong nag-ampo mi kang Jehova nga itagana unta ang among panginahanglan nianang adlawa. Samtang nangaon pa mi, dihay brader nga miabot nga nagdalag lima ka kilong bugas. Grabe namong pasalamat ug nakahilak mi sa kalipay tungod niini nga panalangin gikan kang Jehova. Daghan pa mig mga eksperyensiya nga ingon ani.”

 Gipadapat pod sa katawhan sa Diyos ang praktikal nga kaalam nga naa sa Bibliya. (Proverbio 2:6, 7) Usa nila si Arcelita, nga bag-o pa lang nabawtismohan niadtong panahona ug wala pa maminyo. Naglisod siya sa pagpanginabuhi, maong gisulti niya ang tanan niyang gikabalak-an ngadto kang Jehova. Dayon gipamalandong niya ang Proverbio 10:4, nga nag-ingon: “Ang tapolan nga kamot moresultag kakabos, apan ang kugihan nga kamot makapadato.” Gipadapat niya ang giingon sa teksto ug nakadesisyon siya nga mananom. “Gipanalanginan gyod ni Jehova ang akong mga paningkamot,” siya miingon. “Gani, gawas nga nakakaon ko sa akong mga tinanom, nakabaligya pod ko maong naa na koy pangplete.”

 Ang mga igsoon walay igong kuwarta aron makapalit ug yuta ug makatukod ug mga Kingdom Hall. Pero bisan pa ana, gisunod gihapon nila ang sugo nga motambong sa mga tigom aron dasigon ang usag usa. (Hebreohanon 10:24, 25) Gihimo lang nila kon unsay ilang maarangan. Pananglitan, ang sister nga si Deborah miingon: “Mga unom mi nga magtigom sa gamay kaayong payag nga gitukod namo sa akong kaubang payunir. Nipa ang gigamit namo para sa atop, lukay para sa bungbong, ug kahoy gikan sa palmera ang gihimo namong lingkoranan.”

 Kasagaran, sa balay sa mga igsoon himoon ang mga tigom. “Ang among gamayng balay hinimo sa kogon ug kawayan,” miingon ang sister nga si Virginia. “Kinahanglan namong isibog ang among mga gamit kada Sabado aron naay lugar para sa tigom pagkaugma.” Sa laing balay, magtulo ang atop. Ang brader nga si Noel miingon: “Dihang mag-ulan, isalod namo sa balde ang tubig. Pero balewala ra ni namo kay ang importante, kauban namo ang mga igsoon.”

 Bisag pobre ang mga igsoon, wala gyod moawop ang ilang kadasig sa ministeryo. Si Lindina, nga nagpuyo sa isla sa Negros, miingon: “Kay daghan mi sa among pamilya ug si Papa lang ang nagtrabaho, wala mi igong kuwarta nga ikaplete. Maong sagad magbaktas mi paingon sa teritoryo. Pero lingaw kaayo to kay daghan mi. Nahibalo pod mi nga ang among mga paningkamot nakapalipay kang Jehova.”

 Ang usa sa pinakalisod sangyawan mao ang lagyo ug bukidbukid nga mga teritoryo kay sagad wala gyoy masakyan. Si Esther, nga nagpuyo sa Luzon, miingon: “Mga 6 ngadto sa 12 mi ka mga Saksi nga mosayo ug gikan kay kinahanglan ming magbaktas ug daghang kilometro. Tibuok adlaw ming magsangyaw. Magbalon lang mi ug mangaon ilawom sa mga kahoy. Usahay naay mga igsoon nga wala gyoy dalang pagkaon, pero mosangyaw gihapon sila. Amo silang ingnan, ‘Ayaw mog kabalaka. Maigo ra man ni natong tanan.’”

 Gipanalanginan gyod ni Jehova ang sakripisyo sa mga igsoon. Pananglitan, niadtong 1970, diha lay 54,789 ka magmamantala sa Pilipinas. Pagka-1989, nadoble ni ug nahimong 102,487. Ug pagka-2023, ang gidaghanon sa magsasangyaw sa maayong balita sa Pilipinas miabot ug 253,876.

 Bisan sa grabeng kalisod, ang mga Saksi malipayon ug dasig gihapon sa pag-alagad. “Ang among kapobre wala makapugong namo sa paghigugma kang Jehova,” miingon ang brader nga si Antonio. Si Sister Fe Abad miingon pod: “Dihang kami sa akong bana nagkaproblema sa pinansiyal, nagpabilin ming suod kang Jehova ug nagmalipayon mi kay simple ra ang among kinabuhi. Tungod ana, ang among mga anak nakakat-on pod nga mosalig kaniya.”

 “Makaalagad gihapon ta kang Jehova bisag pobre ta,” miingon si Lucila, nga nagpuyo sa isla sa Samar. Siya midugang: “Dihang unahon nato ang Diyos, mahimo tang kontento ug malipayon. Nindot gyod kaayo kay nakita nako ang akong mga Bible study nga nasuod kang Jehova ug nagpayunir na pod parehas nako.”

 Nahibalo ta nga sa umaabot, kitang tanan makaatubang ug lisod kaayong mga kahimtang. Pero nindot hinumdoman ang giingon sa ansiyano nga si Rodolfo: “Lisod kaayo ang among kinabuhi sa katuigan sa 1970 ug 1980. Pero nakita nako kon giunsa ko pagtabang ni Jehova. Bisag pobre kaayo ko, wala gyod ko mobati nga naay kulang nako kay giatiman kog maayo ni Jehova. Makaingon ko nga nagamit nako ang akong kinabuhi karon sa pinakamaayong paagi, ug naghinamhinam kong maangkon ang ‘tinuod nga kinabuhi’ didto sa Paraiso.”—1 Timoteo 6:19.