Bebe cu a pa he aa daw tukmi an si. An innchungkhar he aa kom tukmi an hawi pakhat chimmi bia nih hnemhnak pek loin a lung tu a fahter chin. “Ka pa a thihmi cu a ṭha bikmi a si lo” tiah Bebe nih atu le atu a ti peng. Kum tampi a rauhhnu ah cauk i ṭial dingin a pa accident kong a chim ṭhan tik hmanhah Bebe cu a ngaih a chia tuk rih.

Ngaihchiatnak hna tei khawh awkah caan saupi lak a hau ti kha Bebe nih a hngalh, a hleiin dawtmi nih thihtak tikah a hau. Baibal nih thihnak kha “tei hmanung bik ding ral” tiah tlak ngaiin a langhter. (1 Korin 15:26) Thihnak timi cu kan nunnak a buaitertu, ahohmanh nih hrial khawh lomi a si i ruahlopi in kan dawtmi hna a kan chut tawntu zong a si. Mah ruangah a ngaih a chia lomi ahohmanh kan um lo. Cucaah thihnak le mah in a chuakmi ngaihchiatnak hna zeitindah kan tawnghtham lai tiah kan ruahmi cu khuaruahhar awk a si lo.

Hitin na ruat men lai: ‘Ngaihchiatnak hna tei khawh awkah zei can dah a rauh lai? Ngaihchiatnak hna kha zeitindah kan tawnghtham lai? Thihnak a tongmi chungkhar kha zeitindah ka hnemh khawh hna lai? Kan dawtmi a thimi hna caah tah zei ruahchannak dah a um?’