Ail Brenhinoedd 7:1-20

  • Eliseus yn rhagfynegi diwedd y newyn (1, 2)

  • Bwyd yn cael ei ddarganfod yng ngwersyll gwag y Syriaid (3-15)

  • Proffwydoliaeth Eliseus yn cael ei chyflawni (16-20)

7  Nawr dywedodd Eliseus, “Gwrandewch ar air Jehofa. Dyma mae Jehofa yn ei ddweud: ‘Tua’r adeg yma yfory, wrth borth* Samaria, bydd mesur sea* o’r blawd gorau yn werth sicl,* a bydd dau fesur sea o haidd yn werth sicl.’”  Gyda hynny, dyma’r dirprwy gadfridog roedd y brenin yn dibynnu arno yn dweud wrth ddyn y gwir Dduw: “Allai hynny byth ddigwydd, hyd yn oed petai Jehofa yn agor llifddorau yn y nefoedd.” Ac atebodd: “Byddi di’n gweld y peth â dy lygaid dy hun, ond fyddi di ddim yn bwyta ohono.”  Roedd ’na bedwar gwahanglaf wrth fynedfa porth y ddinas, a dywedon nhw wrth ei gilydd: “Pam rydyn ni’n eistedd yma nes inni farw?  Os byddwn ni’n penderfynu mynd i mewn i’r ddinas tra bod ’na newyn yno, byddwn ni’n marw yno. Ac os byddwn ni’n eistedd yma, byddwn ni’n marw beth bynnag. Felly dewch inni fynd drosodd i wersyll y Syriaid. Os byddan nhw’n arbed ein bywydau, byddwn ni’n byw, ond os byddan nhw’n ein lladd ni, yna byddwn ni’n marw.”  Yna dyma nhw’n codi gyda’r nos, pan oedd hi’n dywyll, ac yn mynd at wersyll y Syriaid. Ond pan gyrhaeddon nhw wersyll y Syriaid, doedd ’na neb yno.  Digwyddodd hyn am fod Jehofa wedi achosi i wersyll Syria glywed sŵn cerbydau rhyfel a cheffylau, sŵn byddin enfawr. Felly dywedon nhw wrth ei gilydd: “Edrycha! Mae brenin Israel wedi cyflogi brenhinoedd yr Hethiaid a brenhinoedd yr Aifft i ddod yn ein herbyn ni!”  Ar unwaith, dyma nhw’n codi ac yn ffoi yn y tywyllwch gyda’r nos, gan adael eu pebyll, eu ceffylau, eu hasynnod, a’r gwersyll cyfan ar ôl, a dyma nhw’n ffoi am eu bywydau.  Pan ddaeth y dynion gwahanglwyfus i gyrion y gwersyll, aethon nhw i mewn i un o’r pebyll a dechrau bwyta ac yfed. Dyma nhw’n cario arian, aur, a dillad oddi yno a mynd a’u cuddio nhw. Yna aethon nhw yn ôl i mewn i babell arall a chario pethau allan o honno a mynd a’u cuddio nhw.  Yn y pen draw, dywedon nhw wrth ei gilydd: “Dydy beth rydyn ni’n ei wneud ddim yn iawn. Mae heddiw yn ddiwrnod o newyddion da! Os byddwn ni’n oedi nes iddi wawrio, byddwn ni’n haeddu cael ein cosbi. Felly gad inni fynd ac adrodd hyn wrth dŷ’r brenin.” 10  Felly aethon nhw a galw ar borthorion y ddinas, a dweud wrthyn nhw: “Aethon ni i mewn i wersyll y Syriaid, ond doedd ’na neb yno—wnaethon ni ddim clywed unrhyw un o gwbl. Dim ond y ceffylau a’r asynnod oedd yno wedi eu clymu, a’r pebyll wedi eu gadael fel roedden nhw.” 11  Ar unwaith dyma’r porthorion yn gweiddi ar y bobl oedd yn nhŷ’r brenin, ac yn adrodd y newyddion wrthyn nhw. 12  Ar unwaith, cododd y brenin yn ystod y nos, a dweud wrth ei weision: “Plîs, gadewch imi ddweud wrthoch chi beth mae’r Syriaid wedi ei wneud inni. Maen nhw’n gwybod ein bod ni’n llwglyd, felly maen nhw wedi gadael y gwersyll i guddio yn y caeau, gan ddweud, ‘Byddan nhw’n dod allan o’r ddinas, a byddwn ni’n eu dal nhw’n fyw ac yn mynd i mewn i’r ddinas.’” 13  Yna dywedodd un o’i weision: “Plîs, gad i rai dynion gymryd pump o’r ceffylau sydd ar ôl yn y ddinas. Yn y pen draw bydd yr un peth yn digwydd iddyn nhw ag y bydd yn digwydd i’r holl Israeliaid sy’n aros yma. Byddan nhw’n marw, yn union fel yr holl Israeliaid sydd eisoes wedi marw. Gad inni eu hanfon nhw allan a gweld beth fydd yn digwydd.” 14  Felly dyma nhw’n cymryd dau gerbyd gyda cheffylau, a dyma’r brenin yn eu hanfon nhw allan i wersyll y Syriaid, gan ddweud: “Ewch i weld beth sy’n digwydd.” 15  Aethon nhw ar ôl y Syriaid mor bell â’r Iorddonen, ac ar hyd y ffordd roedd ’na ddillad ac offer ar hyd y llawr am fod y Syriaid wedi eu taflu nhw i ffwrdd wrth ffoi mewn panig. Yna daeth y negeswyr yn ôl ac adrodd hyn wrth y brenin. 16  Yna aeth y bobl allan ac ysbeilio gwersyll y Syriaid, fel bod mesur sea o’r blawd gorau yn werth sicl, a dau fesur sea o haidd yn werth sicl, yn union fel dywedodd Jehofa. 17  Roedd y brenin wedi penodi’r dirprwy gadfridog yr oedd yn dibynnu arno i fod yn gyfrifol am y porth, ond wrth i’r dyrfa ruthro allan dyma nhw’n ei sathru dan draed a bu farw, yn union fel roedd dyn y gwir Dduw wedi dweud wrth y brenin pan ddaeth i lawr ato. 18  Digwyddodd pethau yn union fel roedd dyn y gwir Dduw wedi dweud wrth y brenin: “Bydd dau fesur sea o haidd yn werth sicl, a bydd mesur sea o’r blawd gorau yn werth sicl erbyn yr adeg yma yfory wrth borth Samaria.” 19  Ond roedd y dirprwy gadfridog wedi dweud wrth ddyn y gwir Dduw: “A allai’r fath beth ddigwydd, hyd yn oed petai Jehofa yn agor llifddorau yn y nefoedd?” I hynny, roedd Eliseus wedi dweud: “Byddi di’n gweld y peth â dy lygaid dy hun, ond fyddi di ddim yn bwyta ohono.” 20  Dyna’n union beth ddigwyddodd iddo, am ei fod wedi marw ar ôl i’r bobl ei sathru dan draed wrth y porth.

Troednodiadau

Neu “wrth farchnadoedd.”
Roedd sea yn gyfartal â 7.33 L.
Roedd sicl yn gyfartal ag 11.4 g (0.367 oz t).