“Dyna sut ddylai gwŷr garu eu gwrageddfel eu cyrff eu hunain! Mae’r gŵr sy’n caru ei wraig yn ei garu ei hun! Dydy pobl ddim yn casáu eu cyrff eu hunain—maen nhw’n eu bwydo nhw a gofalu amdanyn nhw . . . Dyna ddylai pob un ohonoch chi ei wneud—caru ei wraig fel mae’n ei garu ei hun.”

Effesiaid 5:28, 29, 33

“Chi’r tadau, peidiwch trin eich plant mewn ffordd sy’n eu gwylltio nhw. Dylech eu magu a’u dysgu nhw i wneud beth mae’r Arglwydd yn ei ddweud.”

Effesiaid 6:4

“Dyna ddylai pob un ohonoch chi ei wneud . . . fel bod y wraig wedyn yn parchu ei gŵr.”

Effesiaid 5:33

“Rhaid i chi’r gwragedd fod yn atebol i’ch gwŷr—dyna’r peth iawn i bobl yr Arglwydd ei wneud.”

Colosiaid 3:18

“Dylech chi’r plant sy’n perthyn i’r Arglwydd fod yn ufudd i’ch rhieni, am mai dyna’r peth iawn i’w wneud. Y gorchymyn cyntaf sydd ag addewid ynghlwm wrtho ydy: Gofala am dy dad a dy fam, a bydd pethau’n mynd yn dda i ti, a chei fyw’n hir.”

Effesiaid 6:1-3

“Rhaid i chi’r plant fod yn ufudd i’ch rhieni bob amser, am fod hynny’n plesio’r Arglwydd.”

Colosiaid 3:20