Mae Duw yn gwahodd pobl o bob cefndir i nesáu ato drwy weddïo arno. (Salm 65:2) Ond eto, nid yw’n gwrando ar bob gweddi. Er enghraifft, mae’n bosibl na fydd Duw yn gwrando ar weddi dyn sy’n cam-drin ei wraig. (1 Pedr 3:7) Hefyd, pan oedd pobl Israel yn glynu’n ystyfnig wrth ddrygioni, roedd Duw yn gwrthod gwrando ar eu gweddïau. Heb os, braint yw gweddi. Ar y llaw arall, mae Duw yn gwrando ar weddïau pobl sydd wedi pechu’n ddifrifol, os ydyn nhw’n edifarhau.​—Darllenwch Eseia 1:15; 55:7.

Gwyliwch y fideo Ydy Duw yn Gwrando ar Bob Gweddi?

Gan ein bod ni’n addoli Duw wrth weddïo, dylen ni weddïo ar Jehofah, ein Creawdwr, a neb arall. (Mathew 4:10; 6:9) Ac oherwydd ein bod ni’n amherffaith, dylen ni weddïo yn enw Iesu, yr un a fu farw dros ein pechodau. (Ioan 14:6) Dydy Jehofah ddim eisiau inni ailadrodd gweddïau rydyn ni wedi eu dysgu ar ein cof nac ychwaith eu darllen o ryw lyfr. Y mae’n dymuno inni weddïo arno o’r galon.​—Darllenwch Mathew 6:7; Philipiaid 4:6, 7.

Mae ein Creawdwr yn clywed hyd yn oed y gweddïau rydyn ni’n eu dweud yn ein pennau. (1 Samuel 1:12, 13) Y mae yn ein gwahodd ni i weddïo ar unrhyw adeg, gan gynnwys ar ddechrau ac ar ddiwedd y dydd, cyn pryd o fwyd, ac wrth inni wynebu problemau.​—Darllenwch Salm 55:22; Mathew 15:36.

Mae byw mewn byd sy’n llawn pobl heb ffydd yn Nuw, ac sy’n gwawdio ei addewid am heddwch ar y ddaear, yn ei gwneud hi’n anodd inni nesáu at Dduw. (2 Timotheus 3:1, 4; 2 Pedr 3:3, 13) Mae angen cefnogaeth ein cyd-addolwyr arnon ni.​—Darllenwch Hebreaid 10:24, 25.

Mae cymdeithasu â phobl sy’n caru Duw yn ein helpu ni i nesáu ato. Mae cyfarfodydd Tystion Jehofah yn rhoi’r cyfle inni gael ein calonogi gan ffydd pobl eraill.​—Darllenwch Rhufeiniaid 1:11, 12.

Gallwch chi nesáu at Jehofah drwy fyfyrio ar yr hyn rydych chi wedi ei ddysgu yn ei Air. Meddyliwch am ei weithredoedd, ei gyngor, a’i addewidion. Mae gweddïo a myfyrio yn ein helpu ni i werthfawrogi cariad a doethineb Duw.​—Darllenwch Josua 1:8; Salm 1:1-3.

Dim ond drwy ymddiried yn Nuw a rhoi ein ffydd ynddo y gallwn ni deimlo’n agos ato. Mae ffydd yn rhywbeth byw sy’n gorfod cael ei fwydo. Mae’n rhaid ichi borthi eich ffydd yn rheolaidd drwy fyfyrio ar y rhesymau dros eich daliadau.​—Darllenwch Mathew 4:4; Hebreaid 11:1, 6.

Mae Jehofah yn gofalu am y rhai sydd yn ei garu. Y mae’n medru eu hamddiffyn rhag unrhyw beth sy’n peryglu eu ffydd a’u gobaith am fywyd tragwyddol. (Salm 91:1, 2, 7-10) Mae Duw yn ein rhybuddio ni rhag byw mewn ffordd sy’n difetha ein hiechyd a’n hapusrwydd. Mae Jehofah yn dangos inni’r ffordd orau i fyw.​—Darllenwch Salm 73:27, 28; Iago 4:4, 8.