Nac ydyn. Penderfyniad personol ydy addoli Duw. (Rhufeiniaid 14:12) Mae Tystion Jehofa yn dysgu egwyddorion y Beibl i’w plant, ond pan fydd y plant yn hŷn, bydd pob un yn dewis drosto ef ei hun a fydd yn dod yn un o Dystion Jehofa neu beidio.—Rhufeiniaid 12:2; Galatiaid 6:5.

 Fel y rhan fwyaf o rieni, mae Tystion Jehofa eisiau’r bywyd gorau ar gyfer eu plant. Maen nhw’n awyddus i’w plant ddysgu pethau a fydd o les iddyn nhw, gan gynnwys sgiliau ymarferol, egwyddorion moesol, a dysgeidiaethau crefyddol. Mae Tystion Jehofa hefyd yn credu bod y Beibl yn dangos inni beth yw’r ffordd orau i fyw. Felly maen nhw’n ceisio meithrin cariad at safonau y Beibl yn eu plant drwy ei astudio fel teulu a mynd i gyfarfodydd Cristnogol. (Deuteronomium 6:6, 7) Wrth dyfu’n hŷn, bydd gan bob plentyn y wybodaeth sydd ei angen i benderfynu a yw’n dymuno dilyn ffydd ei rieni neu beidio.

•  Ydy Tystion Jehofa yn bedyddio babanod?

•  Ydy Tystion Jehofa yn troi cefn ar blant sy’n dewis peidio â chael eu bedyddio?

•  Pam mae Tystion Jehofa’n mynd â’u plant gyda nhw wrth bregethu?

•  Ydy Tystion Jehofa yn cymryd rhan mewn gwyliau neu ddathliadau eraill?

•  Sut mae’r rhai a gafodd eu magu gan rieni sy’n Dystion Jehofa yn teimlo?

 Nac ydyn. Nid yw’r Beibl yn dweud y dylai babanod gael eu bedyddio. Er enghraifft, cyn i Gristnogion yn y ganrif gyntaf gael eu bedyddio, roedden nhw’n clywed y neges, yn teimlo’n ‘hapus i’w derbyn,’ ac yn edifarhau. (Actau 2:14, 22, 38, 41) Felly er mwyn cael ei fedyddio mae’n rhaid i rywun fod yn ddigon hen i ddeall a chredu beth mae’r Beibl yn ei ddysgu, ac i benderfynu dilyn y dysgeidiaethau hynny yn ei fywyd. Mae’n amhosib i fabanod wneud y pethau hyn.

 Wrth i blant dyfu’n hŷn, efallai byddan nhw’n dewis cael eu bedyddio. Ond er mwyn gwneud hyn, mae’n rhaid iddyn nhw ddeall yr ymrwymiad maen nhw’n ei wneud.

 Nac ydyn. Mae rhieni’n teimlo’n drist os nad yw eu plant yn dewis dilyn eu ffydd, ond maen nhw’n dal i’w caru. Fydd penderfyniad plentyn i beidio â dod yn un o Dystion Jehofa ddim yn rheswm i’r rhieni dorri’r berthynas.

 Rydyn ni’n gwneud hyn am nifer o resymau. a

•   Mae’r Beibl yn dweud y dylai rhieni ddysgu eu plant am Dduw a’u hyfforddi i’w addoli. (Effesiaid 6:4) Mae addoli Duw yn cynnwys datgan ein ffydd yn gyhoeddus, felly mae pregethu’n rhan bwysig o addysg ysbrydol y plentyn.—Rhufeiniaid 10:9, 10; Hebreaid 13:15.

•   Mae’r Beibl yn annog plant i “foli enw’r ARGLWYDD.” (Salm 148:12, 13) Un ffordd bwysig inni foli Duw yw drwy siarad â phobl eraill amdano. b

•   Mae plant yn dysgu sgiliau ymarferol drwy bregethu gyda’u rhieni. Er enghraifft, maen nhw’n dysgu cyfathrebu â phobl o bob math, cydymdeimlo, bod yn garedig, yn barchus, ac yn anhunanol. Maen nhw hefyd yn dysgu mwy am y sail Ysgrythurol i’w ffydd.

 Ni fydd Tystion Jehofa yn cymryd rhan mewn gwyliau crefyddol na dathliadau eraill sydd ddim yn plesio Duw. c (2 Corinthiaid 6:14-17; Effesiaid 5:10) Er enghraifft, fyddwn ni ddim yn dathlu penblwyddi na’r Nadolig, gan nad oes sail Gristnogol i’r dathliadau hyn.

 Serch hynny, rydyn ni’n mwynhau treulio amser gyda’n teuluoedd a rhoi anrhegion i’n plant. Yn lle gadael i’r calendr reoli’r pethau hyn, rydyn ni’n dod at ein gilydd ac yn rhoi anrhegion drwy’r flwyddyn.