Mae Tystion Jehofa yn credu bod dathlu penblwyddi yn annerbyniol i Dduw, a dyna pam nad ydyn ni’n eu dathlu. Er nad yw’r Beibl yn dweud yn benodol na ddylid dathlu penblwyddi, y mae’n cynnwys gwybodaeth a all ein helpu ni i ddeall safbwynt Duw. Ystyriwch bedair agwedd ar ddathliadau pen-blwydd a rhai egwyddorion o’r Beibl sy’n berthnasol.

1.   Mae gwreiddiau paganaidd i ddathliadau pen-blwydd. Yn ôl Funk & Wagnalls Standard Dictionary of Folklore, Mythology, and Legend, tarddiad dathliadau pen-blwydd oedd y gred fod “dylanwadau ac ysbrydion drwg yn cael cyfle i ymosod ar yr un sy’n dathlu,” a bod “presenoldeb cyfeillion a’u cyfarchion yn medru ei amddiffyn.” Yn ôl y llyfr The Lore of Birthdays, yn yr hen ddyddiau roedd cadw cofnod o benblwyddi “yn hanfodol ar gyfer llunio horosgop” gan ddefnyddio “gwyddor astroleg.” Mae’r llyfr yn ychwanegu: “Credir ar goel gwlad fod hud arbennig yn perthyn i ganhwyllau pen-blwydd i wireddu dymuniadau.”

    Sut bynnag, mae’r Beibl yn rhestru dewiniaeth a hudoliaeth ymhlith y pethau nad yw Duw’n eu caniatáu. (Deuteronomium 18:14; Galatiaid 5:​19-​21) Astroleg, sydd yn ffurf ar ddewiniaeth, oedd un o’r rhesymau i Dduw farnu hen ddinas Babilon. (Eseia 47:11-​15) Nid yw Tystion Jehofa yn pryderu’n ormodol am wreiddiau pob un traddodiad, ond pan welwn rywbeth yn y Beibl sy’n awgrymu’n gryf beth yw safbwynt Duw, nid ydyn ni’n ei anwybyddu.

2.   Nid oedd y Cristnogion cynnar yn dathlu penblwyddi. Dywed The World Book Encyclopedia fod y Cristnogion cynnar yn “ystyried dathlu genedigaeth i fod yn arferiad paganaidd.” Mae’r Beibl yn dangos fod yr apostolion ac eraill a ddysgwyd gan Iesu ei hun wedi sefydlu patrwm ar gyfer pob Cristion.​—2 Thesaloniaid 3:6.

3.   Yr unig achlysur mae Cristnogion dan orchymyn i’w gadw yw marwolaeth Iesu, nid ei enedigaeth. (Luc 22:17-​20) Ni ddylai hynny fod yn syndod, oherwydd mae’r Beibl yn dweud bod “dydd marw yn well na dydd geni.” (Pregethwr 7:1) Erbyn diwedd ei fywyd ar y ddaear, roedd gan Iesu enw da yng ngolwg Duw, ac felly roedd y diwrnod y bu farw yn bwysicach na diwrnod ei eni.​—Hebreaid 1:4.

4.   Nid oes dim sôn yn y Beibl am weision Duw yn dathlu penblwyddi. Nid cyd-ddigwyddiad mo hynny, oherwydd y mae sôn yn y Beibl am ddau ddathliad pen-blwydd gan rai nad oedd yn weision Duw. Ond mae’r ddau yn cael eu portreadu’n anffafriol.​—Genesis 40:20-​22; Marc 6:​21-​29.

 Fel rhieni da ym mhob man, mae Tystion Jehofa yn dangos eu cariad tuag at eu plant drwy’r flwyddyn, gan roi anrhegion a sicrhau bod eu plant yn mwynhau amser gyda’u ffrindiau. Maen nhw’n ceisio dilyn esiampl berffaith Duw, sy’n rhoi pethau da i’w blant drwy’r amser. (Mathew 7:​11) Nid yw plant Tystion Jehofa yn teimlo ar eu colled, fel y gwelwn o’r sylwadau canlynol:

•   “Mae cael anrheg heb ddisgwyl amdani yn gymaint o hwyl!”​—Tammy, 12 oed.

•   “Dydw i ddim yn cael anrhegion ar fy mhenblwydd, ond mae Mam a Dad yn prynu pethau imi ar adegau eraill. Dw i’n hoffi hynny, achos mae’n syrpréis.”​—Gregory, 11 oed.

•   “Ydych chi’n meddwl fod deg munud, ychydig o gacennau, a chân yn gwneud parti? Dylech chi ddod draw i’n tŷ ni i gael parti go iawn!”​—Eric, 6 oed.