KE May 1963, ẹma ẹtọn̄ọ ntịme ke West Java ẹte yak mbon China ẹnyọn̄ọ. Nnyịn ikodụn̄ ke Sukabumi, ima inyụn̄ inyene ikpọ moto mbiomo emi ẹkesikamade ẹwat usụn̄. Ntịme ekenen̄ede ọsọn̄ ubọk ke obio oro. Ata ediwak mbon ntịme, esịnede ndusụk mbọhọidụn̄ nnyịn, ẹma ẹdibom usụn̄ufọk nnyịn ẹdụk. Ndịk ama anam nnyịn ifehe ikọkọhọ itie kiet ke ini mmọ ẹkesụk ẹbiatde n̄kpọ ẹnyụn̄ ẹtan̄de n̄kpoduoho nnyịn.

Ke mmọ ẹma ẹkenyọn̄ọ, mme mbọhọidụn̄ eken ẹma ẹdidọn̄ nnyịn esịt. Ete mi ama eketie ye mmọ ke ufọtufọk. Enye ama okụt akamba Bible Sundanese esie ke otu n̄kpọ nnyịn emi ẹkesuande onyụn̄ ada enye owụt mmọ ke ẹma ẹtetịn̄ ke utọ n̄kpọ oro eyetịbe. Enye ama anam mmọ ẹdiọn̄ọ nti n̄kpọ emi Obio Ubọn̄ Abasi edinamde.

Ete mi ikamaha inyene ererimbot emi. Enye ama esiwak ndidọhọ nnyịn: “Yak n̄kpọ Abasi edi ata akpan n̄kpọ ọnọ mbufo.” Eti uwụtn̄kpọ esie akanam eka mi, nditọeka mi ition, ete ete mi emi ekedide isua 90, mme iman, ye mme mbọhọidụn̄ nnyịn ẹdifiọk akpanikọ.