Μήπως έχασες πρόσφατα κάποιον φίλο ή συγγενή σου; Αν ναι, αυτό το άρθρο μπορεί να σε βοηθήσει να διαχειριστείς τον πόνο της απώλειας.

Σε αυτό το άρθρο

•  Μήπως πενθώ υπερβολικά;

•  Πώς να διαχειριστώ το πένθος μου

•  Τι λένε οι συνομήλικοί σου

 Για πολλούς ανθρώπους, η περίοδος του πένθους είναι έντονη και κρατάει καιρό.

 «Δεν υπάρχει μέρα που να μη σκεφτώ τον παππού μου. Αν και έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που πέθανε, ακόμα δυσκολεύομαι να μιλήσω για αυτόν χωρίς να κλάψω».—Ολίβια.

 «Η γιαγιά μου ήταν πάντα δίπλα μου σε όλους τους στόχους μου, αλλά δεν πρόλαβε να με δει να τους πετυχαίνω. Το πένθος ξαναφουντώνει μέσα μου κάθε φορά που καταφέρνω κάτι στη ζωή μου, και εκείνη δεν είναι εδώ για να με δει».—Άλισον.

 Όσο πενθείς, μπορεί να βιώσεις πολλά διαφορετικά συναισθήματα. Για παράδειγμα:

 «Όταν πέθανε ο θείος μου, ήμουν σε κατάσταση σοκ και έκανα πολύ καιρό να συνέλθω. Ήταν η πρώτη φορά που έχανα κάποιον δικό μου άνθρωπο, και όλο αυτό με τσάκισε».—Ναντίν.

 «Ένιωθα θυμό για τον παππού μου όταν πέθανε, επειδή δεν μας άκουγε που του λέγαμε να φροντίζει την υγεία του».—Κάρλος.

 «Η αδελφή μου και εγώ ήμασταν οι μόνοι από τους στενούς συγγενείς που λείπαμε όταν πέθανε ο παππούς μας. Μετά, εγώ είχα ενοχές επειδή ένιωθα ότι δεν τον αποχαιρέτησα όπως έπρεπε».—Αντριάνα.

 «Ένα ζευγάρι οικογενειακών μας φίλων σκοτώθηκε σε τροχαίο. Μετά από αυτό, κάθε φορά που έφευγε από το σπίτι κάποιος από την οικογένεια, φοβόμουν ότι θα πάθαινε το ίδιο».—Τζάρεντ.

 «Όταν έχασα τη γιαγιά μου πριν από τρία χρόνια, λυπόμουν που δεν είχα περάσει περισσότερο χρόνο μαζί της όσο ήταν ζωντανή».—Τζουλιάνα.

 Το σοκ, ο θυμός, οι ενοχές, ο φόβος και η λύπη είναι φυσιολογικές πτυχές του πένθους. Αν έχεις και εσύ κάποιο από αυτά τα αισθήματα, να είσαι σίγουρος ότι στο τέλος θα ξεθωριάσουν. Στο μεταξύ όμως, πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις το πένθος σου;

 Άνοιξε την καρδιά σου σε έναν φίλο. Η Αγία Γραφή λέει ότι ο αληθινός φίλος «γεννήθηκε για καιρούς στενοχώριας». (Παροιμίες 17:17) Αν μιλήσεις σε κάποιον για το πώς νιώθεις, θα μπορέσεις να βρεις την υποστήριξη που χρειάζεσαι.

 «Το πένθος είναι κάτι φυσιολογικό. Μερικές φορές, μπορεί να τα καταφέρνεις και μόνος σου, αλλά ίσως υπάρξουν φορές που θα τα βλέπεις όλα μαύρα. Γι’ αυτό, είναι καλό να μιλήσεις σε κάποιον».—Ιβέτ.

 Να θυμάσαι αυτόν που έχασες. Η Γραφή λέει ότι «ο καλός άνθρωπος έχει καλά πράγματα φυλαγμένα στην καρδιά του». (Λουκάς 6:45, Ευανάγνωστη Μετάφραση [Easy-to-Read Version], 1992) Μπορείς να γράψεις τις όμορφες αναμνήσεις σου ή να φτιάξεις ένα λεύκωμα.

 «Αποφάσισα να κάτσω και να γράψω όλα όσα μου έμαθε ο φίλος μου προτού πεθάνει, και έτσι το παράδειγμά του είναι ακόμα ζωντανό. Αυτό που έκανα με βοήθησε να διαχειριστώ την απώλεια».—Τζέφρι.

 Να προσέχεις την υγεία σου. Η Γραφή αναγνωρίζει πόσο ωφέλιμη είναι η σωματική άσκηση. (1 Τιμόθεο 4:8) Φρόντισε να τρως καλά, να ασκείσαι και να κοιμάσαι όσο χρειάζεσαι.

 «Το πένθος μπορεί να θολώσει το μυαλό σου, γι’ αυτό χρειάζεται να προσέχεις να μην παραμελείς την υγεία σου. Μην ξεχνάς να τρως και να κοιμάσαι καλά».—Μαρία.

 Να βοηθάς άλλους. Η Γραφή αναφέρει: «Μεγαλύτερη ευτυχία νιώθει κάποιος όταν δίνει παρά όταν λαβαίνει».—Πράξεις 20:35.

 «Προσπάθησε να κάνεις πράγματα για άλλους, ειδικά για όσους έχουν χάσει και εκείνοι κάποιον δικό τους. Αυτό μπορεί να σου θυμίσει ότι υπάρχουν και άλλοι που υποφέρουν».—Κάρλος.

 Να εκφράζεις τα αισθήματά σου όταν προσεύχεσαι. Η Γραφή λέει ότι ο Ιεχωβά Θεός είναι “Αυτός που ακούει προσευχή”. (Ψαλμός 65:2) Επίσης, λέει ότι ο Ιεχωβά «γιατρεύει όσους έχουν συντετριμμένη καρδιά· επιδένει τις πληγές τους».—Ψαλμός 147:3.

 «Ζήτα από τον Ιεχωβά τη στήριξη και την ενθάρρυνση που χρειάζεσαι. Μερικές μέρες θα είναι πιο δύσκολες από άλλες, αλλά ο Ιεχωβά είναι πάντα δίπλα μας».—Ζανέτ.

 Να έχεις λογικές προσδοκίες. Να θυμάσαι ότι κάθε άτομο πενθεί με τον δικό του τρόπο. Η Γραφή αναφέρει ότι ο Ιακώβ «ήταν απαρηγόρητος» όταν νόμιζε ότι ο γιος του είχε πεθάνει. (Γένεση 37:35) Μην παραξενεύεσαι λοιπόν αν το πένθος σου δεν λέει να φύγει.

 «Μπορεί να δω κάτι τυχαία, και ξαφνικά να ξυπνήσουν μέσα μου αναμνήσεις της θείας μου, αν και πάνε 15 χρόνια από τότε που πέθανε».—Τέιλορ.

 Φαντάσου ότι έσπασες το πόδι σου. Σίγουρα, θα πονούσες και θα χρειαζόταν χρόνος μέχρι να γίνεις καλά. Παράλληλα, ο γιατρός θα σου έδινε συμβουλές για το πώς να συνεργαστείς με το σώμα σου και να το βοηθήσεις να γιατρευτεί.

 Το ίδιο είναι και όταν αναρρώνεις από το επώδυνο «τραύμα» που σου αφήνει ο θάνατος ενός αγαπημένου σου προσώπου. Χρειάζεται χρόνος για να καταλαγιάσει το έντονο πένθος. Κάνε λοιπόν λίγη υπομονή. Δες τις συμβουλές σε αυτό το άρθρο και σκέψου ποιες θα σε βοηθήσουν περισσότερο.