Εξήγηση Εδαφίων της Αγίας Γραφής

Ιωάννης 1:1—«Εν Αρχή Ήτο ο Λόγος»

ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

«Στην αρχή ήταν ο Λόγος, και ο Λόγος ήταν μαζί με τον Θεό, και ο Λόγος ήταν θεός».—Ιωάννης 1:1, Μετάφραση Νέου Κόσμου.

«Εν αρχή ήτο ο Λόγος, και ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ, και Θεός ήτο ο Λόγος».—Ιωάννης 1:1, Μετάφραση του Βάμβα.

Ιωάννης 1:1—Σημασία

Αυτό το εδάφιο αποκαλύπτει λεπτομέρειες για τη ζωή του Ιησού Χριστού προτού έρθει στη γη ως άνθρωπος. (Ιωάννης 1:14-17) Στο εδάφιο 14, «ο Λόγος» χρησιμοποιείται ως τίτλος. Ο τίτλος «ο Λόγος» προφανώς περιγράφει τον ρόλο που είχε ο Ιησούς να μεταβιβάζει στους άλλους τις εντολές και τις οδηγίες του Θεού. Ο Ιησούς συνέχισε να γνωστοποιεί τον λόγο του Θεού στη διάρκεια της διακονίας του στη γη καθώς και αφού επέστρεψε στον ουρανό.—Ιωάννης 7:16· Αποκάλυψη 1:1.

Η «αρχή» αναφέρεται στον καιρό που ο Θεός άρχισε το δημιουργικό του έργο και έφτιαξε τον Λόγο. Κατόπιν, ο Θεός χρησιμοποίησε τον Λόγο στη δημιουργία όλων των άλλων πραγμάτων. (Ιωάννης 1:2, 3) Η Γραφή δηλώνει ότι ο Ιησούς είναι «ο πρωτότοκος όλης της δημιουργίας» και ότι «μέσω αυτού δημιουργήθηκαν όλα τα άλλα πράγματα».—Κολοσσαείς 1:15, 16.

Η φράση «ο Λόγος ήταν θεός» περιγράφει τη θεϊκή ή θεοειδή φύση του Ιησού προτού έρθει στη γη. Ο Ιησούς μπορεί να περιγραφεί έτσι χάρη στον ρόλο του ως ο Εκπρόσωπος του Θεού και στη μοναδική θέση του ως ο πρωτότοκος Γιος του Θεού μέσω του οποίου ο Θεός δημιούργησε όλα τα άλλα πράγματα.

Ιωάννης 1:1—Συμφραζόμενα

Το Ευαγγέλιο του Ιωάννη αφηγείται την επίγεια ζωή και διακονία του Ιησού. Τα αρχικά εδάφια του πρώτου κεφαλαίου αποκαλύπτουν την προανθρώπινη ύπαρξη του Ιησού, τη μοναδική σχέση που έχει με τον Θεό αλλά και τον σημαντικό ρόλο που παίζει στη σχέση του Θεού με τους ανθρώπους. (Ιωάννης 1:1-18) Αυτές οι λεπτομέρειες μας βοηθούν να καταλάβουμε τα όσα είπε και έκανε ο Ιησούς στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του.—Ιωάννης 3:16· 6:38· 12:49, 50· 14:28· 17:5.

Ιωάννης 1:1—Παρανοήσεις

Παρανόηση: Η τελευταία φράση του εδαφίου Ιωάννης 1:1 πρέπει να αποδίδεται «ο Λόγος ήταν Θεός».

Γεγονός: Ενώ πολλοί Βιβλικοί μεταφραστές αποδίδουν έτσι αυτό το εδάφιο, άλλοι διακρίνουν την ανάγκη να το αποδώσουν διαφορετικά. Στο πρωτότυπο κείμενο, οι δύο περιπτώσεις στις οποίες εμφανίζεται η λέξη θεός στο εδάφιο Ιωάννης 1:1 είναι διαφορετικές από άποψη γραμματικής. Στην πρώτη περίπτωση, πριν από τη λέξη θεόν υπάρχει το οριστικό άρθρο τὸν, κάτι που δεν συμβαίνει στη δεύτερη περίπτωση. Πολλοί λόγιοι σχολιάζουν ότι η απουσία του οριστικού άρθρου πριν από τη δεύτερη λέξη θεὸς έχει μεγάλη σημασία. Για παράδειγμα, Η Καινή Διαθήκη του Μεταφραστή (The Translator’s New Testament) αναφέρει τα εξής: «Στην ουσία, η απουσία του οριστικού άρθρου στη δεύτερη λέξη θεὸς τής δίνει την ιδιότητα του επιθέτου. Άρα, η φράση αυτή σημαίνει “ο Λόγος ήταν θεϊκός”». a Υπάρχουν και άλλοι λόγιοι b καθώς και Βιβλικοί μεταφραστές που συμφωνούν με αυτόν τον διαχωρισμό.

Παρανόηση: Το εδάφιο διδάσκει ότι ο Λόγος είναι ο Παντοδύναμος Θεός.

Γεγονός: Η φράση «ο Λόγος ήταν μαζί με τον Θεό» δείχνει ότι αυτό το εδάφιο αναφέρεται σε δύο διαφορετικά πρόσωπα. Δεν γίνεται να είναι ο Λόγος «μαζί με τον Θεό» και ταυτόχρονα να είναι ο Παντοδύναμος Θεός. Αλλά και τα συμφραζόμενα επιβεβαιώνουν ότι ο Λόγος δεν είναι ο Παντοδύναμος Θεός. Το εδάφιο Ιωάννης 1:18 αναφέρει ότι «κανένας άνθρωπος δεν έχει δει ποτέ τον Θεό». Ωστόσο, οι άνθρωποι είδαν τον Λόγο, δηλαδή τον Ιησού, καθώς το εδάφιο Ιωάννης 1:14 λέει ότι “ο Λόγος έγινε σάρκα και κατοίκησε ανάμεσά μας, και πήραμε μια άποψη της δόξας του”.

Παρανόηση: Ο Λόγος υπήρχε από πάντα.

Γεγονός: Η «αρχή» στην οποία αναφέρεται αυτό το εδάφιο δεν μπορεί να σημαίνει την «αρχή» του Θεού, επειδή ο Θεός δεν είχε αρχή. Ο Ιεχωβά c Θεός είναι «από πάντα και για πάντα». (Ψαλμός 90:1, 2) Ωστόσο, ο Λόγος, ο Ιησούς Χριστός, είχε μια αρχή. Είναι «η αρχή της δημιουργίας του Θεού».—Αποκάλυψη 3:14.

Παρανόηση: Εφόσον η Γραφή αποκαλεί τον Λόγο “θεό”, διδάσκει τον πολυθεϊσμό, δηλαδή τη λατρεία πολλών θεών.

Γεγονός: Η λέξη του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου θεὸς αντιστοιχεί συχνά στις εβραϊκές λέξεις ’ελ και ’ελοχίμ, οι οποίες χρησιμοποιούνται στην κοινώς αποκαλούμενη Παλαιά Διαθήκη. Αυτές οι εβραϊκές λέξεις θεωρείται ότι βασικά σημαίνουν «Κραταιός· Ισχυρός» και χρησιμοποιούνται αναφορικά με τον παντοδύναμο Θεό, άλλους θεούς ή ακόμα και ανθρώπους. (Ψαλμός 82:6· Ιωάννης 10:34) Ο Λόγος είναι αυτός μέσω του οποίου ο Θεός δημιούργησε όλα τα άλλα πράγματα, οπότε σίγουρα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κραταιός. (Ιωάννης 1:3) Το γεγονός ότι αυτό το εδάφιο αποκαλεί τον Λόγο “θεό” βρίσκεται σε αρμονία με την προφητεία του εδαφίου Ησαΐας 9:6, η οποία προείπε ότι ο εκλεγμένος του Θεού, ο Μεσσίας ή αλλιώς ο Χριστός, θα αποκαλούνταν «Κραταιός Θεός» (στην εβραϊκή, ’Ελ Γκιμπώρ) και όχι «Παντοδύναμος Θεός» (’Ελ Σανταΐ, όπως στα εδάφια Γένεση 17:1· 35:11· Έξοδος 6:3· Ιεζεκιήλ 10:5).

Η Γραφή δεν διδάσκει τον πολυθεϊσμό. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Τον Ιεχωβά τον Θεό σου πρέπει να προσκυνάς και αυτόν μόνο πρέπει να λατρεύεις». (Ματθαίος 4:10) Η Γραφή αναφέρει: «Επειδή, παρότι υπάρχουν αποκαλούμενοι θεοί, είτε στον ουρανό είτε στη γη, όπως υπάρχουν πολλοί “θεοί” και πολλοί “κύριοι”, για εμάς υπάρχει ένας Θεός, ο Πατέρας, από τον οποίο είναι τα πάντα και εμείς για αυτόν· και υπάρχει ένας Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, μέσω του οποίου είναι τα πάντα και εμείς μέσω αυτού».—1 Κορινθίους 8:5, 6.

a Η Καινή Διαθήκη του Μεταφραστή (The Translator’s New Testament), σελίδα 451.

b Ο λόγιος Τζέισον Ντέιβιντ Μπιντούν δηλώνει ότι «η απουσία του [οριστικού άρθρου] προσδίδει στη λέξη θεὸς πολύ διαφορετική έννοια από αυτήν που έχει η προσδιοριστική, έναρθρη φράση ὁ θεὸς». Και προσθέτει: «Στο εδάφιο Ιωάννης 1:1, ο Λόγος δεν είναι ο ένας και μοναδικός Θεός, αλλά είναι κάποιος θεός, ή αλλιώς κάποιο θεϊκό ον».—Η Αλήθεια στη Μετάφραση: Ακρίβεια και Προκατάληψη στις Αγγλικές Μεταφράσεις της Καινής Διαθήκης (Truth in Translation: Accuracy and Bias in English Translations of the New Testament), σελίδες 115, 122 και 123.

c Ιεχωβά είναι το προσωπικό όνομα του Θεού.—Ψαλμός 83:18.