Εξήγηση Εδαφίων της Αγίας Γραφής
Ρωμαίους 10:13—«Οποιοσδήποτε Επικαλεσθεί το Όνομα του Κυρίου»
«Όποιος επικαλεστεί το όνομα του Ιεχωβά θα σωθεί».—Ρωμαίους 10:13, Μετάφραση Νέου Κόσμου.
«Οποιοσδήποτε επικαλεσθεί το όνομα του Κυρίου θα σωθεί».—Ρωμαίους 10:13, Η Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα.
Ρωμαίους 10:13—Σημασία
Ο Θεός είναι αμερόληπτος, και προσφέρει σε όλους τους ανθρώπους την ευκαιρία να σωθούν και να αποκτήσουν αιώνια ζωή, ανεξάρτητα από την εθνικότητα, τη φυλή ή την κοινωνική τους θέση. Για να ωφεληθούμε όμως εμείς, πρέπει να επικαλεστούμε το όνομα του Ιεχωβά, το οποίο είναι το προσωπικό όνομα του Παντοδύναμου Θεού. a—Ψαλμός 83:18.
Όταν η Αγία Γραφή αναφέρει ότι κάποιος “επικαλείται το όνομα του Ιεχωβά” δεν εννοεί απλώς ότι γνωρίζει το όνομα του Θεού και το χρησιμοποιεί στη λατρεία του. (Ψαλμός 116:12-14) Αυτό το άτομο πρέπει επίσης να εμπιστεύεται στον Θεό και να αποβλέπει σε εκείνον για βοήθεια.—Ψαλμός 20:7· 99:6.
Το όνομα του Θεού ήταν σημαντικό για τον Ιησού Χριστό. Τα πρώτα κιόλας λόγια της υποδειγματικής προσευχής του ήταν τα εξής: «Πατέρα μας που είσαι στους ουρανούς, ας αγιαστεί το όνομά σου», ή αλλιώς ας θεωρείται ιερό. (Ματθαίος 6:9) Ο Ιησούς έδειξε επίσης ότι, για να αποκτήσουμε αιώνια ζωή, πρέπει να γνωρίζουμε, να υπακούμε και να αγαπάμε το Πρόσωπο που φέρει αυτό το όνομα.—Ιωάννης 17:3, 6, 26.
Γιατί μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο “Κύριος” που αναφέρει η Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα στο εδάφιο Ρωμαίους 10:13 είναι ο Ιεχωβά; Επειδή αυτό το εδάφιο παραθέτει από το εδάφιο Ιωήλ 2:32, όπου στο πρωτότυπο εβραϊκό κείμενο υπάρχει το όνομα του Θεού και όχι ο τίτλος “Κύριος”. b
Ρωμαίους 10:13—Συμφραζόμενα
Στο 10ο κεφάλαιο της επιστολής προς τους Ρωμαίους, η Γραφή δείχνει ότι η καλή υπόσταση ενός ανθρώπου ενώπιον του Θεού εξαρτάται από την πίστη του στον Ιησού Χριστό. (Ρωμαίους 10:9) Πράγματι, αρκετές παραθέσεις εδαφίων από τη λεγόμενη Παλαιά Διαθήκη υποστηρίζουν αυτόν τον συλλογισμό. Ένα άτομο εκδηλώνει πίστη μέσω “δημόσιας διακήρυξης”, κάτι που περιλαμβάνει το να κηρύξει τα καλά νέα σχετικά με τη σωτηρία σε απίστους. Με αυτόν τον τρόπο, προσφέρεται και σε άλλους η ευκαιρία να αναπτύξουν την πίστη που οδηγεί στη ζωή.—Ρωμαίους 10:10, 14, 15, 17.
Διαβάστε το 10ο κεφάλαιο της επιστολής προς τους Ρωμαίους μαζί με επεξηγηματικές υποσημειώσεις και παραπομπές.
a Το όνομα του Θεού εμφανίζεται περίπου 7.000 φορές στα αρχαία Βιβλικά χειρόγραφα. Στην εβραϊκή, το θεϊκό όνομα αποτελείται από τέσσερα γράμματα, γνωστά ως το Τετραγράμματο. Στην ελληνική, αυτό το όνομα αποδίδεται συνήθως «Ιεχωβά». Ωστόσο, μερικοί λόγιοι προτιμούν την απόδοση «Γιαχβέ».
b Πιθανότατα οι συγγραφείς των Χριστιανικών Γραφών χρησιμοποιούσαν το όνομα του Θεού όταν παρέθεταν από εδάφια της «Παλαιάς Διαθήκης» που περιείχαν αυτό το όνομα. Το Λεξικό της Βίβλου Άγκυρα (The Anchor Bible Dictionary) αναφέρει: «Υπάρχουν στοιχεία που πιστοποιούν ότι το Τετραγράμματο, το Θεϊκό Όνομα Γιαχβέ, εμφανιζόταν σε μερικά ή σε όλα τα σημεία όπου η Κ[αινή] Δ[ιαθήκη] παρέθετε από την Π[αλαιά] Δ[ιαθήκη] όταν γράφτηκαν αρχικά τα κείμενα της ΚΔ». (Τόμος 6, σελίδα 392) Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε το Παράρτημα Α5 στη Μετάφραση Νέου Κόσμου, με τίτλο «Το Θεϊκό Όνομα στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές».