«Αν και περπατώ σε κοιλάδα βαθιάς σκιάς, δεν φοβάμαι μήπως πάθω κακό, επειδή εσύ είσαι μαζί μου· η γκλίτσα σου και το ραβδί σου μου δίνουν σιγουριά».—Ψαλμός 23:4, Μετάφραση Νέου Κόσμου.

 «Και εν κοιλάδι σκιάς θανάτου εάν περιπατήσω, δεν θέλω φοβηθή κακόν· διότι συ είσαι μετ’ εμού· η ράβδος σου και η βακτηρία σου, αύται με παρηγορούσιν».—Ψαλμός 23:4, Μετάφραση του Βάμβα.

 Ο Θεός προστατεύει και φροντίζει όσους τον λατρεύουν—ακόμα και όταν περνούν δύσκολες καταστάσεις. Το εδάφιο αναφέρεται μεταφορικά σε ένα πρόβατο που νιώθει ασφάλεια καθώς το προσέχει ο ποιμένας του για να δείξει πώς φροντίζει ο Θεός τους λάτρεις του. b Εκείνοι δεν νιώθουν μόνοι τους όταν αντιμετωπίζουν τραγικές καταστάσεις—οι οποίες περιγράφονται σε αυτό το εδάφιο σαν ένα μέρος με βαθιά σκιά ή σκοτάδι και τον θάνατο να καραδοκεί. Νιώθουν ασφαλείς, σαν να ήταν ο Θεός δίπλα τους.

 Στη Βιβλική εποχή, ο ποιμένας χρησιμοποιούσε το ραβδί ή το μπαστούνι του για να προστατεύει τα πρόβατα από τα αρπακτικά. Χρησιμοποιούσε επίσης την γκλίτσα του, που συνήθως ήταν ένα μακρύ κοντάρι κυρτό στη μια του άκρη, για να οδηγεί τα πρόβατα ή να τα τραβάει όταν υπήρχε κίνδυνος. Παρόμοια, ο Ιεχωβά Θεός μοιάζει με στοργικό Ποιμένα ο οποίος οδηγεί και προστατεύει όσους τον λατρεύουν. Ακόμα και στις πιο σκοτεινές μέρες της ζωής τους, ο Ιεχωβά τούς φροντίζει με διάφορους τρόπους.

•   Τους συμβουλεύει και τους παρηγορεί μέσω του γραπτού του Λόγου, της Αγίας Γραφής.—Ρωμαίους 15:4.

•   Ακούει τις προσευχές τους, χαρίζοντάς τους διανοητική και ψυχική ειρήνη.—Φιλιππησίους 4:6, 7.

•   Χρησιμοποιεί συλλάτρεις τους για να τους ενθαρρύνει.—Εβραίους 10:24, 25.

•   Τους δίνει βέβαιη ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, όταν θα αναιρέσει καθετί που τους ταλαιπωρεί τώρα.—Ψαλμός 37:29· Αποκάλυψη 21:3-5.

 Ο 23ος Ψαλμός γράφτηκε από τον Δαβίδ, που ήταν βοσκός στα νιάτα του και τελικά έγινε βασιλιάς του αρχαίου έθνους του Ισραήλ. (1 Σαμουήλ 17:34, 35· 2 Σαμουήλ 7:8) Στην αρχή, ο ψαλμός περιγράφει τον Ιεχωβά σαν Ποιμένα που οδηγεί, τρέφει και αναζωογονεί τους λάτρεις του, ακριβώς όπως κάνει ένας κυριολεκτικός ποιμένας για τα πρόβατά του.—Ψαλμός 23:1-3.

 Στο εδάφιο Ψαλμός 23:4, καθώς ο Δαβίδ μιλάει για την προστασία του Θεού, αντί να συνεχίσει να αναφέρεται στον Θεό σε τρίτο πρόσωπο (αυτός), χρησιμοποιεί δεύτερο πρόσωπο (εσύ). Αυτή η ανεπαίσθητη αλλαγή τονίζει πόσο δεμένος ήταν ο Δαβίδ με τον Ιεχωβά. Ο Δαβίδ γνώριζε ότι ο Θεός νοιαζόταν για εκείνον και ήξερε καλά τις προσωπικές του δοκιμασίες. Ως αποτέλεσμα, δεν φοβόταν μήπως πάθει κακό.

 Στα επόμενα δύο εδάφια του 23ου Ψαλμού, στο 5 και στο 6, χρησιμοποιείται άλλη μεταφορά—αντί για έναν ποιμένα και το πρόβατό του, διαβάζουμε για έναν οικοδεσπότη και τον καλεσμένο του. Σαν γενναιόδωρος οικοδεσπότης, ο Ιεχωβά φέρεται στον Δαβίδ σαν να ήταν ο εκλεκτός καλεσμένος του. Ακόμα και οι εχθροί του Δαβίδ δεν μπορούν να του στερήσουν τη φροντίδα του Ιεχωβά. Στο τέλος του ψαλμού, ο Δαβίδ εκφράζει την πεποίθησή του ότι ο Ιεχωβά θα του δείχνει αγαθότητα και αγάπη σε όλη τη ζωή του.

 Οι λεκτικές εικόνες του 23ου Ψαλμού περιγράφουν τη στοργική φροντίδα που προσφέρει αδιάκοπα ο Θεός στους λάτρεις του.—1 Πέτρου 2:25.