Ο φασιανός που ζει στην ενδοχώρα της νότιας Αυστραλίας διατηρεί τη θερμοκρασία της φωλιάς του στους 34 βαθμούς Κελσίου, με διακύμανση δύο ή τριών βαθμών. Πώς καταφέρνει να διατηρεί αυτή τη θερμοκρασία μέρα νύχτα, όλο τον χρόνο;

 Κάθε χειμώνα, οι αυστραλιανοί φασιανοί σκάβουν έναν λάκκο περίπου ένα μέτρο βαθύ και έως τρία μέτρα φαρδύ. Το αρσενικό τον γεμίζει με χορτάρια, φύλλα και άλλα φυτικά υπολείμματα. Αφότου ο σωρός με τα φυτικά υπολείμματα διαποτιστεί από τις τελευταίες βροχές του χειμώνα, ο φασιανός δημιουργεί ένα βαθούλωμα για τα αβγά και καλύπτει όλο τον σωρό με αμμώδες χώμα. Σύντομα, τα φυτικά υπολείμματα αρχίζουν να αποσυντίθενται και να παράγουν θερμότητα, δημιουργώντας ένα φυσικό εκκολαπτήριο.

 Το αρσενικό απομακρύνει το χώμα πάνω από το βαθούλωμα κάθε φορά που το θηλυκό είναι έτοιμο να κάνει ένα αβγό. Μετά, ξανακαλύπτει αμέσως τον σωρό με χώμα. Το θηλυκό μπορεί να κάνει μέχρι και 35 αβγά από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Φεβρουάριο. a

 Οι φασιανοί βυθίζουν συχνά το ράμφος τους στο αμμώδες χώμα για να μετρήσουν τη θερμοκρασία. Στη συνέχεια, προσαρμόζουν τον σωρό ανάλογα με την εποχή. Για παράδειγμα:

•   Την άνοιξη, όταν η θερμοκρασία της φωλιάς αρχίζει να ανεβαίνει λόγω της ζύμωσης των φυτικών υπολειμμάτων, το αρσενικό αφαιρεί λίγο χώμα πάνω από το βαθούλωμα για να πέσει η θερμοκρασία. Αργότερα, καλύπτει πάλι τη φωλιά με δροσερό χώμα.

•   Το καλοκαίρι, το αρσενικό βάζει περισσότερο χώμα πάνω στον σωρό για να προστατέψει τα αβγά από τον ήλιο. Αλλά νωρίς κάθε πρωί, αφαιρεί χώμα και το ξαναβάζει αργότερα, όταν η φωλιά και το χώμα θα έχουν δροσιστεί.

•   Το φθινόπωρο, που η ζύμωση των φυτικών υπολειμμάτων έχει ολοκληρωθεί, το αρσενικό αφαιρεί σχεδόν όλο το χώμα και αφήνει τον μεσημεριανό ήλιο να ζεστάνει τα αβγά και το χώμα γύρω τους. Αργότερα, ξανασκεπάζει τον σωρό με ζεστό χώμα για να προσφέρει στη φωλιά θερμότητα τη νύχτα.

 Κάθε μέρα, το αρσενικό εργάζεται κατά μέσο όρο πάνω από πέντε ώρες για να μεταφέρει σχεδόν 850 κιλά χώμα. Αυτή η συνεχής μετακίνηση έχει ένα ακόμη πλεονέκτημα: Το χώμα διατηρείται αφράτο, και αυτό βοηθάει τους νεοσσούς να βγουν έξω από τον σωρό μόλις εκκολαφτούν.

 Ποια είναι η άποψή σας; Είναι η ικανότητα του αυστραλιανού φασιανού να ρυθμίζει τη θερμοκρασία της φωλιάς του προϊόν εξέλιξης; Ή μήπως είναι προϊόν σχεδιασμού;