Η ασυγχώρητη αμαρτία αναφέρεται σε πράξεις που συνοδεύονται από μια συγκεκριμένη στάση, λόγω της οποίας ο αμαρτωλός δεν μπορεί να λάβει ποτέ τη συγχώρηση του Θεού. Πώς θα μπορούσε να αναπτυχθεί μια τέτοια διάθεση;

 Ο Θεός συγχωρεί όσους μετανοούν για τις αμαρτίες τους, ακολουθούν τους κανόνες του στη ζωή τους και ασκούν πίστη στον Ιησού Χριστό. (Πράξεις 3:19, 20) Ωστόσο, ένα άτομο μπορεί να ακολουθεί τόσο πεισματικά μια αμαρτωλή πορεία ώστε να μην αλλάξει ποτέ στάση ή διαγωγή. Η Γραφή αναφέρει ότι ένα τέτοιο άτομο έχει «πονηρή καρδιά απιστίας» και έχει «σκληρυνθεί ... από την απατηλή δύναμη της αμαρτίας». (Εβραίους 3:12, 13) Σαν τον πηλό που έχει ψηθεί στο καμίνι και δεν μπορεί ποτέ πια να αλλάξει σχήμα, έτσι και η καρδιά αυτού του ατόμου έχει στραφεί οριστικά εναντίον του Θεού. (Ησαΐας 45:9) Δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει βάση για να συγχωρηθεί ένα τέτοιο άτομο, και επομένως είναι ένοχο ασυγχώρητης αμαρτίας.—Εβραίους 10:26, 27.

 Ορισμένοι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες των ημερών του Ιησού διέπραξαν την ασυγχώρητη αμαρτία. Γνώριζαν ότι το άγιο πνεύμα του Θεού ήταν η δύναμη πίσω από τα θαύματα του Ιησού, αλλά παρ’ όλα αυτά έλεγαν με μοχθηρία ότι αυτή η δύναμη προερχόταν από τον Σατανά τον Διάβολο.—Μάρκος 3:22, 28-30.

Μερικές αμαρτίες που μπορούν να συγχωρηθούν

•  Βλασφημία λόγω άγνοιας. Ο απόστολος Παύλος ήταν κάποτε βλάσφημος, αλλά αργότερα είπε: «Μου δείχτηκε έλεος, επειδή είχα άγνοια και ενήργησα με απιστία».—1 Τιμόθεο 1:13.

•  Μοιχεία. Η Γραφή κάνει λόγο για άτομα τα οποία κάποια στιγμή διέπραξαν μοιχεία, αλλά κατόπιν άλλαξαν διαγωγή και συγχωρήθηκαν από τον Θεό.—1 Κορινθίους 6:9-11.

«Μήπως έχω διαπράξει την ασυγχώρητη αμαρτία;»

 Αν μισείτε ειλικρινά την προηγούμενη αμαρτωλή σας πορεία και θέλετε πραγματικά να αλλάξετε, τότε δεν έχετε διαπράξει την ασυγχώρητη αμαρτία. Ο Θεός μπορεί να συγχωρήσει ακόμα και επανειλημμένες υποτροπές στην ίδια αμαρτία, με την προϋπόθεση ότι η καρδιά σας δεν έχει σκληρυνθεί οριστικά εναντίον του.—Παροιμίες 24:16.

 Μερικοί πιστεύουν ότι μπορεί να έχουν διαπράξει ασυγχώρητη αμαρτία επειδή βασανίζονται από επίμονα αισθήματα ενοχής. Εντούτοις, η Γραφή διδάσκει ότι δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε πάντα τα αισθήματά μας. (Ιερεμίας 17:9) Ο Θεός δεν μας έχει δώσει το δικαίωμα να κρίνουμε κανέναν—ούτε καν τον εαυτό μας. (Ρωμαίους 14:4, 12) Εκείνος μπορεί να μας συγχωρήσει ακόμα και όταν η ίδια μας η καρδιά μάς καταδικάζει.—1 Ιωάννη 3:19, 20.

Διέπραξε ο Ιούδας ο Ισκαριώτης ασυγχώρητη αμαρτία;

 Ναι. Η απληστία του τον υποκίνησε να κλέψει χρήματα τα οποία είχαν προσφερθεί για ιερό σκοπό. Προσποιήθηκε μάλιστα ότι ενδιαφερόταν για τους φτωχούς, ενώ στην πραγματικότητα ήθελε να υπάρχουν περισσότερα χρήματα για να μπορεί να τα κλέβει. (Ιωάννης 12:4-8) Άπαξ και η καρδιά του Ιούδα στράφηκε οριστικά στο να πράττει το κακό, πρόδωσε τον Ιησού για 30 ασημένια νομίσματα. Ο Ιησούς γνώριζε ότι ο Ιούδας δεν θα μπορούσε ποτέ να μετανιώσει ειλικρινά για αυτό που είχε κάνει, και τον αποκάλεσε «γιο της καταστροφής». (Ιωάννης 17:12) Αυτό σήμαινε πως, όταν ο Ιούδας πέθανε, αφανίστηκε οριστικά χωρίς ελπίδα ανάστασης.—Μάρκος 14:21.

 Ο Ιούδας δεν έδειξε αληθινή μετάνοια για την αμαρτία του. Την ομολόγησε, όχι στον Θεό, αλλά στους θρησκευτικούς ηγέτες με τους οποίους είχε συνωμοτήσει.—Ματθαίος 27:3-5· 2 Κορινθίους 7:10.