Μερικοί Χριστιανοί του πρώτου αιώνα είχαν τη θαυματουργική ικανότητα της γλωσσολαλιάς, χάρη στην οποία μπορούσαν να μιλούν κάποια γλώσσα χωρίς να την έχουν μάθει προηγουμένως. (Πράξεις 10:46) Εκείνος που μιλούσε γινόταν εύκολα κατανοητός από όποιον ήξερε τη συγκεκριμένη γλώσσα. (Πράξεις 2:4-8) Η γλωσσολαλιά ήταν ένα από τα χαρίσματα του αγίου πνεύματος τα οποία έδωσε ο Θεός σε μερικούς Χριστιανούς του πρώτου αιώνα.—Εβραίους 2:4· 1 Κορινθίους 12:4, 30.

•  Πού και πότε ξεκίνησε η γλωσσολαλιά;

•  Για ποιον σκοπό δόθηκε η ικανότητα της γλωσσολαλιάς;

•  Θα συνεχιζόταν η γλωσσολαλιά επ’ άπειρον;

•  Πότε έπαψε η γλωσσολαλιά;

•  Τι ισχύει με τη γλωσσολαλιά στις μέρες μας;

•  Ποιο είναι το πραγματικό γνώρισμα των αληθινών Χριστιανών;

 Αυτό το θαύμα συνέβη για πρώτη φορά στην Ιερουσαλήμ το πρωί της Ιουδαϊκής Γιορτής της Πεντηκοστής το 33 Κ.Χ. Περίπου 120 μαθητές του Ιησού ήταν συγκεντρωμένοι σε ένα μέρος όταν «γέμισαν όλοι άγιο πνεύμα και άρχισαν να μιλούν διάφορες γλώσσες». (Πράξεις 1:15· 2:1-4) Μαζεύτηκε πάρα πολύς κόσμος «από κάθε έθνος κάτω από τον ουρανό», και «ο καθένας άκουγε να μιλούν στη δική του γλώσσα».—Πράξεις 2:5, 6.

1.   Για να φανεί ότι οι Χριστιανοί είχαν την υποστήριξη του Θεού. Στο παρελθόν, ο Θεός παρείχε θαυματουργικά σημεία για να αποδείξει ότι υποστήριζε πιστούς ανθρώπους όπως ήταν ο Μωυσής. (Έξοδος 4:1-9, 29-31· Αριθμοί 17:10) Η γλωσσολαλιά εξυπηρέτησε έναν παρόμοιο σκοπό, καθώς έδειχνε ότι ο Θεός υποστήριζε τη νεοσύστατη Χριστιανική εκκλησία. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Οι γλώσσες δεν είναι σημείο για τους πιστούς, αλλά για τους απίστους».—1 Κορινθίους 14:22.

2.   Για να μπορέσουν οι Χριστιανοί να δώσουν πλήρη μαρτυρία. Όσοι άκουγαν τους ακολούθους του Ιησού την ημέρα της Πεντηκοστής έλεγαν: «Τους ακούμε να μιλούν στις γλώσσες μας για τα μεγαλεία του Θεού». (Πράξεις 2:11) Επομένως, ένας ακόμη βασικός σκοπός αυτού του θαύματος ήταν να μπορέσουν οι Χριστιανοί “να δώσουν πλήρη μαρτυρία” και να “κάνουν μαθητές από όλα τα έθνη”, σύμφωνα με την εντολή που τους είχε δώσει ο Ιησούς. (Πράξεις 10:42· Ματθαίος 28:19) Περίπου 3.000 άτομα που είδαν αυτό το θαύμα και άκουσαν τη μαρτυρία που δόθηκε έγιναν μαθητές την ίδια εκείνη μέρα.—Πράξεις 2:41.

 Όχι. Τα χαρίσματα του αγίου πνεύματος, μεταξύ αυτών και η γλωσσολαλιά, ήταν προσωρινή προμήθεια. Η Γραφή προείπε: «Αν υπάρχουν χαρίσματα προφητείας, θα καταργηθούν· αν υπάρχουν γλώσσες, θα πάψουν».—1 Κορινθίους 13:8.

 Τα χαρίσματα του αγίου πνεύματος γενικά μεταβιβάζονταν σε άλλους Χριστιανούς παρουσία των αποστόλων, συνήθως όταν οι απόστολοι έθεταν τα χέρια τους πάνω σε ομοπίστους τους. (Πράξεις 8:18· 10:44-46) Φαίνεται ότι όσοι λάβαιναν τα χαρίσματα του πνεύματος από τους αποστόλους δεν τα μεταβίβαζαν σε άλλους. (Πράξεις 8:5-7, 14-17) Για παράδειγμα: Ένας δημόσιος υπάλληλος μπορεί να εκδώσει δίπλωμα οδήγησης για κάποιο άτομο, αλλά εκείνο το άτομο δεν έχει τη νόμιμη εξουσία να εκδώσει δίπλωμα για κάποιον άλλον. Προφανώς, η γλωσσολαλιά σταμάτησε όταν πέθαναν οι απόστολοι και όσοι είχαν λάβει προσωπικά αυτό το χάρισμα από εκείνους.

 Το θαυματουργικό χάρισμα της γλωσσολαλιάς προφανώς σταμάτησε γύρω στο τέλος του πρώτου αιώνα Κ.Χ. Κανείς σήμερα δεν μπορεί να ισχυριστεί δικαίως ότι μιλάει γλώσσες με τη δύναμη του Θεού. a

 Ο Ιησούς είπε ότι αυτό που θα προσδιόριζε τους μαθητές του θα ήταν η αυτοθυσιαστική αγάπη. (Ιωάννης 13:34, 35) Παρόμοια, ο απόστολος Παύλος δίδαξε ότι η αγάπη θα ήταν μόνιμο χαρακτηριστικό γνώρισμα των γνήσιων Χριστιανών. (1 Κορινθίους 13:1, 8) Έδειξε ότι το πνεύμα του Θεού θα παρήγε στους Χριστιανούς τις ιδιότητες που αναφέρονται συλλογικά ως «ο καρπός του πνεύματος», στον οποίο πρώτη ιδιότητα είναι η αγάπη.—Γαλάτες 5:22, 23.