Διδάσκει η Αγία Γραφή τη Μετενσάρκωση;

ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ

Η απάντηση της Αγίας Γραφής

Όχι, δεν τη διδάσκει. Η Αγία Γραφή δεν περιέχει ούτε τη λέξη «μετενσάρκωση» ούτε κάτι που να παραπέμπει σε αυτή την αντίληψη. Η πίστη στη μετενσάρκωση βασίζεται στη διδασκαλία της αθανασίας της ψυχής. a Ωστόσο, η Γραφή διδάσκει ότι η ψυχή είναι ολόκληρο το άτομο και, συνεπώς, είναι θνητή. (Γένεση 2:7· Ιεζεκιήλ 18:4) Με τον θάνατο, το άτομο παύει να υπάρχει.—Γένεση 3:19· Εκκλησιαστής 9:5, 6.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ μετενσάρκωσης και ανάστασης;

Η Γραφική διδασκαλία της ανάστασης δεν βασίζεται στην αθανασία της ψυχής. Κατά την ανάσταση, άνθρωποι που έχουν πεθάνει θα ζήσουν ξανά μέσω της δύναμης του Θεού. (Ματθαίος 22:23, 29· Πράξεις 24:15) Με την ανάσταση έχουμε τη βέβαιη ελπίδα να ζήσουμε και πάλι σε μια νέα γη με την προοπτική να μην πεθάνουμε ποτέ ξανά.—2 Πέτρου 3:13· Αποκάλυψη 21:3, 4.

Εσφαλμένες αντιλήψεις για τη μετενσάρκωση και την Αγία Γραφή

Εσφαλμένη αντίληψη: Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Ιωάννης ο Βαφτιστής ήταν μετενσάρκωση του προφήτη Ηλία.

Αλήθεια: Ο Θεός προείπε: «Εγώ στέλνω σε εσάς τον Ηλία τον προφήτη», και ο Ιησούς κατέδειξε ότι ο Ιωάννης ο Βαφτιστής εκπλήρωσε αυτή την προφητεία. (Μαλαχίας 4:5, 6· Ματθαίος 11:13, 14) Εντούτοις, αυτό δεν σήμαινε ότι ο Ιωάννης ο Βαφτιστής ήταν μετενσάρκωση του Ηλία. Ο ίδιος ο Ιωάννης δήλωσε ότι δεν ήταν ο Ηλίας. (Ιωάννης 1:21) Απεναντίας, ο Ιωάννης επιτέλεσε ένα έργο παρόμοιο με του Ηλία, διακηρύττοντας το κάλεσμα που απηύθυνε ο Θεός για μετάνοια. (1 Βασιλέων 18:36, 37· Ματθαίος 3:1) Επίσης, αποδείχτηκε ότι ο Ιωάννης είχε «την αυτήν παρρησίαν και άφοβον δραστηριότητα, την οποίαν είχε και ο Ηλίας».—Λουκάς 1:13-17, Η Καινή Διαθήκη, Π. Ν. Τρεμπέλα.

Εσφαλμένη αντίληψη: Η Αγία Γραφή αναφέρεται στη μετενσάρκωση ως “αναγέννηση”.

Αλήθεια: Η Γραφή δείχνει ότι πρόκειται για πνευματική αναγέννηση η οποία λαβαίνει χώρα ενόσω ένα άτομο είναι ακόμα ζωντανό. (Ιωάννης 1:12, 13) Αυτή η αναγέννηση δεν είναι μια αναπόφευκτη συνέπεια πράξεων του παρελθόντος, αλλά μια ευλογία από τον Θεό, μέσω της οποίας παρέχεται σε όσους την λαβαίνουν μια απαράμιλλη ελπίδα για το μέλλον.—Ιωάννης 3:3· 1 Πέτρου 1:3, 4.

a Η πίστη στην αθανασία της ψυχής και στη μετενσάρκωση ανάγεται στην αρχαία Βαβυλώνα. Αργότερα, Ινδοί φιλόσοφοι επινόησαν το δόγμα του Κάρμα. Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα των Θρησκειών του Κόσμου (Britannica Encyclopedia of World Religions), το Κάρμα είναι «ο νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος, ο οποίος ορίζει ότι οι πράξεις ενός ατόμου στην παρούσα ζωή του θα έχουν επιπτώσεις στην επόμενη ζωή του».—Σελίδα 913.