Σε αυτό το άρθρο

•  Ποιος είναι ο ρόλος του πατέρα;

•  Γιατί είναι μοναδικός ο ρόλος του πατέρα;

•  Μπαμπάς και κόρη

•  Συμβουλές για μπαμπάδες

•   Προτού γεννηθεί το παιδί σας. Το είδος του συζύγου που είστε τώρα φανερώνει το είδος του μπαμπά που θα γίνετε σε λίγο. Το βιβλίο Έχει Σημασία ο Πατέρας; (Do Fathers Matter?) αναφέρει:

   «Ο πατέρας που βοηθάει την έγκυο σύντροφό του με τα ψώνια, την πηγαίνει στον γιατρό και βλέπει το έμβρυο στον υπέρηχο ή ακούει τον χτύπο της καρδιάς του είναι πολύ πιο πιθανό να έχει ενεργό ρόλο στη ζωή της συντρόφου του και του μωρού μετά τη γέννα».

   «Δεν ήθελα να νιώθει η γυναίκα μου ότι περνούσε την εγκυμοσύνη μόνη της, γι’ αυτό τη βοηθούσα με όποιον τρόπο μπορούσα. Ετοιμάσαμε μέχρι και το δωμάτιο του μωρού μαζί. Η περίοδος που προετοιμαζόμασταν για τον ερχομό του μωρού μας ήταν πολύ ιδιαίτερη και για τους δυο μας».—Τζέιμς.

   Βιβλική αρχή: «[Να] φροντίζετε, όχι μόνο για τα δικά σας συμφέροντα, αλλά και για τα συμφέροντα των άλλων».—Φιλιππησίους 2:4.

•   Αφού γεννηθεί το παιδί σας. Όταν παίζετε με το μωρό σας και το κρατάτε στην αγκαλιά σας, θα δένεστε όλο και περισσότερο μαζί του. Πέρα από αυτό, να ασχολείστε και με τη φροντίδα του. Συμμετέχοντας ενεργά στην ανατροφή του παιδιού σας, επηρεάζετε σημαντικά την ανάπτυξή του. Το δέσιμο που αποκτάτε δείχνει πόσο πολύτιμο είναι το παιδί σας για εσάς.

   «Κάθισε στο πάτωμα με το παιδί σου. Παίξε. Γίνε και εσύ παιδί. Μην παίρνεις τον εαυτό σου πολύ στα σοβαρά. Να θυμάσαι, η πρώτη εικόνα του παιδιού σου για την αγάπη θα είσαι εσύ, ο γονέας του».—Ρίτσαρντ.

   Βιβλική αρχή: «Τα παιδιά είναι κληρονομιά από τον Ιεχωβά· ο καρπός της κοιλιάς είναι ανταμοιβή».—Ψαλμός 127:3, υποσημείωση.

•   Καθώς το παιδί σας μεγαλώνει. Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που είναι δεμένα με τον πατέρα τους τα πηγαίνουν καλύτερα στο σχολείο, έχουν λιγότερα συναισθηματικά προβλήματα και είναι λιγότερο πιθανό να πάρουν ναρκωτικά ή να έχουν παραβατική συμπεριφορά. Αφιερώστε τον χρόνο που χρειάζεται για να δημιουργήσετε μια καλή σχέση με το παιδί σας.

   «Ο γιος μου μού είχε πει ότι αυτό που θα του έλειπε περισσότερο όταν θα μετακόμιζε ήταν οι συζητήσεις που κάναμε στο αμάξι ή την ώρα του βραδινού φαγητού. Μερικές από τις πιο σοβαρές μας κουβέντες έγιναν τις πιο απροσδόκητες στιγμές. Δεν θα τις είχαμε κάνει αν δεν περνούσαμε τόσον χρόνο μαζί».—Ντένις.

   Βιβλική αρχή: «Να προσέχετε . . . πάρα πολύ πώς περπατάτε, όχι ως άσοφοι, αλλά ως σοφοί, αξιοποιώντας τον χρόνο σας με τον καλύτερο τρόπο».—Εφεσίους 5:15, 16.

 Κατά παράδοση, ο πατέρας θεωρείται ο κουβαλητής και ο προστάτης της οικογένειας, ενώ η μητέρα εκείνη που καλύπτει τις συναισθηματικές ανάγκες της οικογένειας. (Δευτερονόμιο 1:31· Ησαΐας 49:15) Αυτοί οι ρόλοι βέβαια ίσως να μην είναι πάντα ευδιάκριτοι—μάλιστα σε μερικές οικογένειες, αντιστρέφονται. Όπως και να έχει όμως, οι μελετητές λένε ότι ο μπαμπάς και η μαμά προσφέρουν ο καθένας τους κάτι μοναδικό στο παιδί. a

 Σχετικά με αυτό, η σύμβουλος οικογένειας Τζούντιθ Γουόλερσταϊν αναφέρει κάτι που έζησε η ίδια: «Όταν ένα αμάξι χτύπησε τη 12χρονη κόρη μου, στο ασθενοφόρο ήθελε μαζί της τον πατέρα της επειδή τον εμπιστευόταν περισσότερο για να χειριστεί την κατάσταση. Στο νοσοκομείο όμως, ήθελε συνέχεια εμένα δίπλα της για να την καθησυχάζω». b

 «Ο πατέρας δημιουργεί στην οικογένεια μια αίσθηση σταθερότητας και προστασίας που δεν είναι καθόλου εύκολο να προσφέρει η μητέρα μόνη της. Ταυτόχρονα, η μητέρα δημιουργεί ένα κλίμα θαλπωρής καθώς ακούει στοργικά. Και οι δύο συνεργάζονται ως ομάδα».—Ντάνιελ.

 Βιβλική αρχή: «Άκου, γιε μου, τη διαπαιδαγώγηση του πατέρα σου και μην εγκαταλείπεις τη διδασκαλία της μητέρας σου».—Παροιμίες 1:8.

 Ως πατέρας, διδάσκετε στην κόρη σας πώς της αξίζει να της φέρονται οι άντρες. Το μαθαίνει αυτό με τους δύο παρακάτω τρόπους:

•   Καθώς παρατηρεί πώς φέρεστε στη μητέρα της. Όταν αγαπάτε και σέβεστε τη σύζυγό σας, η κόρη σας βλέπει τις ιδιότητες που είναι σημαντικό να ψάξει στον μελλοντικό της σύζυγο.—1 Πέτρου 3:7.

•   Καθώς παρατηρεί πώς φέρεστε σε εκείνη. Όταν δείχνετε σεβασμό στην κόρη σας, τη διδάσκετε να σέβεται και εκείνη τον εαυτό της. Μαθαίνει επίσης να αναμένει την ίδια συμπεριφορά και από τους άλλους άντρες.

   Αντίθετα, όταν ένας πατέρας επικρίνει συνεχώς την κόρη του, καταστρέφει τον αυτοσεβασμό της και μπορεί να την κάνει να αναζητάει την αποδοχή στο πρόσωπο άλλων αντρών—αντρών που δεν σκέφτονται πρωτίστως το καλό της.

   «Μια κόρη με έναν πατέρα που την αγαπάει και τη στηρίζει είναι σχεδόν απίθανο να ερωτευτεί κάποιον που δεν έχει τις ιδιότητες του καλού συζύγου».—Γουέιν.