Γένεση 45:1-28
45 Τότε ὁ Ἰωσήφ δὲν ἠδυνήθη νὰ συγκρατήσῃ ἑαυτὸν ἐνώπιον πάντων τῶν παρισταμένων ἔμπροσθεν αὑτοῦ· καὶ ἐφώνησεν, ᾿Εκβάλετε πάντας ἀπ᾿ ἐμοῦ· καὶ δὲν ἔμεινεν οὐδεὶς μετ᾿ αὐτοῦ, ἐνῷ ὁ Ἰωσήφ ἀνεγνωρίζετο εἰς τοὺς ἀδελφοὺς αὑτοῦ.
2 καὶ ἀφῆκε φωνήν μετὰ κλαυθμοῦ· καὶ ἤκουσαν οἱ Αἰγύπτιοι· ἤκουσε δὲ καὶ ὁ οἶκος τοῦ Φαραώ.
3 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσήφ πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὑτοῦ, ᾿Εγὼ εἶμαι ὁ Ἰωσήφ· ὁ πατήρ μου ἔτι ζῇ; Καὶ δὲν ἠδύναντο οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ νὰ ἀποκριθῶσι πρὸς αὐτόν· διότι ἐταράχθησαν ἐκ τῆς παρουσίας αὐτοῦ.
4 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσήφ πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὑτοῦ, Πλησιάσατε πρὸς ἐμέ, παρακαλῶ. Καὶ ἐπλησίασαν. Καὶ εἶπεν, ᾿Εγὼ εἶμαι Ἰωσήφ ὁ ἀδελφός σας, τὸν ὁποῖον ἐπωλήσατε εἰς τὴν Αἴγυπτον.
5 Τώρα λοιπὸν μή λυπεῖσθε μηδ᾿ ἄς φανῇ εἰς ἐσᾶς σκληρὸν ὅτι μὲ ἐπωλήσατε ἐδώ· ἐπειδή εἰς διατήρησιν ζωῆς μὲ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς ἔμπροσθέν σας.
6 Διότι τοῦτο εἶναι τὸ δεύτερον ἔτος τῆς πείνης ἐπὶ τῆς γῆς· καὶ μένουσιν ἀκόμη πέντε ἔτη, εἰς τὰ ὁποῖα δὲν θέλει εἶσθαι οὔτε ἀροτρίασις οὔτε θερισμός.
7 Καὶ ὁ Θεὸς μὲ ἀπέστειλεν ἔμπροσθέν σας διὰ νὰ διατηρήσω εἰς ἐσᾶς διαδοχήν ἐπὶ τῆς γῆς καὶ νὰ διαφυλάξω τὴν ζωήν σας μετὰ μεγάλης λυτρώσεως.
8 Τώρα λοιπὸν δὲν μὲ ἀπεστείλατε ἐδὼ σεῖς, ἀλλ᾿ ὁ Θεός· καὶ μὲ ἔκαμε πατέρα εἰς τὸν Φαραὼ καὶ κύριον παντὸς τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ ἄρχοντα πάσης τῆς γῆς Αἰγύπτου.
9 Σπεύσαντες ἀνάβητε πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ εἴπατε πρὸς αὐτόν, Οὕτω λέγει ὁ υἱὸς σου Ἰωσήφ· Ὁ Θεὸς μὲ ἔκαμε κύριον πάσης Αἰγύπτου· κατάβηθι πρὸς ἐμέ, μή σταθῇς·
10 καὶ θέλεις κατοικήσει ἐν γῇ Γεσὲν καὶ θέλεις εἶσθαι πλησίον μου, σὺ καὶ οἱ υἱοὶ σου καὶ οἱ υἱοὶ τῶν υἱῶν σου καὶ τὰ ποίμνιά σου καὶ αἱ ἀγέλαι σου, καὶ πάντα ὅσα ἔχεις·
11 καὶ θέλω σὲ ἐκτρέφει ἐκεῖ διότι μένουσιν ἀκόμη πέντε ἔτη πείνης, διὰ νὰ μή ἔλθῃς εἰς στέρησιν, σὺ καὶ ὁ οἶκος σου καὶ πάντα ὅσα ἔχεις.
12 Καὶ ἰδού, οἱ ὀφθαλμοὶ σας βλέπουσι καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ ἀδελφοῦ μου Βενιαμίν, ὅτι τὸ στόμα μου λαλεῖ πρὸς ἐσᾶς·
13 ἀπαγγείλατε λοιπὸν πρὸς τὸν πατέρα μου πᾶσαν τὴν δόξαν μου ἐν Αἰγύπτῳ καὶ πάντα ὅσα εἴδετε, καὶ σπεύσαντες καταβιβάσατε τὸν πατέρα μου ἐδώ.
14 Καὶ πεσὼν ἐπὶ τὸν τράχηλον Βενιαμὶν τοῦ ἀδελφοῦ αὑτοῦ, ἔκλαυσε· καὶ ὁ Βενιαμὶν ἔκλαυσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον ἐκείνου.
15 Καὶ καταφιλήσας πάντας τοὺς ἀδελφοὺς αὑτοῦ, ἔκλαυσεν ἐπ᾿ αὐτούς· καὶ μετὰ ταῦτα ὡμίλησαν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ.
16 Καὶ ἡ φήμη ἠκούσθη εἰς τὸν οἶκον τοῦ Φαραὼ λέγουσα, Οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Ἰωσήφ ἦλθον· ἐχάρη δὲ ὁ Φαραὼ καὶ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ.
17 Καὶ εἶπεν ὁ Φαραὼ πρὸς τὸν Ἰωσήφ, Εἰπὲ πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς σου, τοῦτο κάμετε· φορτώσατε τὰ ζῷά σας καὶ ὑπάγετε, ἀνάβητε εἰς γῆν Χαναάν·
18 καὶ παραλαβόντες τὸν πατέρα σας, καὶ τὰς οἰκογενείας σας, ἔλθετε πρὸς ἐμέ· καὶ θέλω σᾶς δώσει τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς Αἰγύπτου καὶ θέλετε φάγει τὸ πάχος τῆς γῆς.
19 Καὶ σὺ πρόσταξον· Τοῦτο κάμετε, λάβετε εἰς ἑαυτοὺς ἁμάξας ἐκ τῆς γῆς Αἰγύπτου, διὰ τὰ παιδία σας καὶ διὰ τὰς γυναῖκάς σας· καὶ σηκώσαντες τὸν πατέρα σας ἔλθετε·
20 καὶ μή λυπηθῆτε τὴν ἀποσκευήν σας· διότι τὰ ἀγαθὰ πάσης τῆς γῆς Αἰγύπτου θέλουσιν εἶσθαι ἰδικὰ σας.
21 Καὶ ἔκαμον οὕτως οἱ υἱοὶ τοῦ Ἰσραήλ· καὶ ὁ Ἰωσήφ ἔδωκεν εἰς αὐτοὺς ἁμάξας κατὰ τὴν προσταγήν τοῦ Φαραώ· ἔδωκεν εἰς αὐτοὺς καὶ ζωοτροφίαν διὰ τὴν ὁδόν.
22 Εἰς πάντας αὐτοὺς ἔδωκεν εἰς ἕκαστον ἀλλαγὰς ἐνδυμάτων· εἰς δὲ τὸν Βενιαμὶν ἔδωκε τριακόσια ἀργύρια καὶ πέντε ἀλλαγὰς ἐνδυμάτων.
23 Πρὸς δὲ τὸν πατέρα αὑτοῦ ἔστειλε ταῦτα· δέκα ὄνους φορτωμένους ἐκ τῶν ἀγαθῶν τῆς Αἰγύπτου καὶ δέκα θηλυκὰς ὄνους φορτωμένας σῖτον καὶ ἄρτους καὶ ζωοτροφίας εἰς τὸν πατέρα αὑτοῦ διὰ τὴν ὁδόν.
24 Καὶ ἐξαπέστειλε τοὺς ἀδελφοὺς αὑτοῦ καὶ ἀνεχώρησαν· καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Μή συγχύζεσθε καθ᾿ ὁδόν.
25 Καὶ ἀνέβησαν ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἦλθον εἰς γῆν Χαναὰν πρὸς Ἰακὼβ τὸν πατέρα αὑτῶν.
26 Καὶ ἀπήγγειλαν πρὸς αὐτὸν λέγοντες, Ἔτι ζῇ ὁ Ἰωσήφ καὶ εἶναι ἄρχων ἐφ᾿ ὅλης τῆς γῆς Αἰγύπτου· καὶ ἐλειποθύμησεν ἡ καρδία αὐτοῦ· διότι δὲν ἐπίστευεν αὐτούς.
27 Εἶπον δὲ πρὸς αὐτὸν πάντας τοὺς λόγους τοῦ Ἰωσήφ, τοὺς ὁποίους εἶχεν εἰπεῖ πρὸς αὐτούς· καὶ ἀφοῦ εἶδε τὰς ἁμάξας τὰς ὁποίας ἔστειλεν ὁ Ἰωσήφ διὰ νὰ σηκώσωσιν αὐτόν, ἀνεζωπυρήθη τὸ πνεῦμα τοῦ Ἰακὼβ τοῦ πατρὸς αὐτῶν.
28 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰσραήλ, ᾿Αρκεῖ· Ἰωσήφ ὁ υἱὸς μου ἔτι ζῇ· θέλω ὑπάγει καὶ θέλω ἰδεῖ αὐτόν, πρὶν ἀποθάνω.