Δευτερονόμιο 17:1-20
17 Δὲν θέλεις θυσιάσει εἰς Κύριον τὸν Θεὸν σου βοῦν ἤ πρόβατον ἔχον μῶμον ἤ οἱονδήποτε ἐλάττωμα· διότι εἶναι βδέλυγμα εἰς Κύριον τὸν Θεὸν σου.
2 ᾿Εὰν εὑρεθῇ ἐν μέσῳ σου, ἔν τινι τῶν πόλεών σου τὰς ὁποίας Κύριος ὁ Θεὸς σου δίδει εἰς σέ, ἀνήρ ἤ γυνή ὅστις ἔπραξε κακὸν ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, παραβαίνων τὴν διαθήκην αὐτοῦ,
3 καὶ ἀπελθὼν ἐλάτρευσεν ἄλλους θεοὺς καὶ προσεκύνησεν αὐτούς, τὸν ἥλιον ἤ τὴν σελήνην ἤ ὁποιονδήποτε ἐκ τῆς στρατιᾶς τοῦ οὐρανοῦ, τὸ ὁποῖον δὲν προσέταξα·
4 καὶ ἀναγγελθῇ πρὸς σέ, καὶ ἀκούσῃς καὶ ἐπιμελῶς ἐξετάσῃς καὶ ἰδού, εἶναι ἀλήθεια καὶ βέβαιον τὸ πρᾶγμα, ὅτι ἐπράχθη τοιοῦτον βδέλυγμα ἐν τῷ Ἰσραήλ·
5 τότε θέλεις φέρει ἔξω εἰς τὰς πύλας σου τὸν ἄνδρα ἐκεῖνον ἤ τὴν γυναῖκα ἐκείνην, οἵτινες ἔπραξαν τὸ κακὸν τοῦτο πρᾶγμα, τὸν ἄνδρα ἤ τὴν γυναῖκα· καὶ θέλεις λιθοβολήσει αὐτοὺς μὲ λίθους, καὶ θέλουσιν ἀποθάνει.
6 ᾿Επὶ στόματος δύο μαρτύρων ἤ τριῶν μαρτύρων θέλει θανατόνεσθαι ὁ ἄξιος θανάτου· ἐπὶ στόματος ἑνὸς μάρτυρος δὲν θέλει θανατόνεσθαι.
7 Αἱ χεῖρες τῶν μαρτύρων θέλουσιν εἶσθαι αἱ πρῶται ἐπ᾿ αὐτόν, εἰς τὸ νὰ θανατώσωσιν αὐτόν, καὶ ἔπειτα αἱ χεῖρες παντὸς τοῦ λαοῦ. Οὕτω θέλεις ἐκβάλει τὸ κακὸν ἐκ μέσου σου.
8 ᾿Εὰν τύχῃ εἰς σὲ ὑπόθεσίς τις πολὺ δύσκολος νὰ κρίνῃς αὐτήν, ἀναμέσον αἵματος καὶ αἵματος, ἀναμέσον δίκης καὶ δίκης, καὶ ἀναμέσον πληγῆς καὶ πληγῆς, ὑποθέσεις ἀμφισβητήσιμοι ἐντὸς τῶν πόλεών σου, τότε θέλεις σηκωθῆ καὶ θέλεις ἀναβῆ εἰς τὸν τόπον ὅντινα ἐκλέξῃ Κύριος ὁ Θεὸς σου·
9 καὶ θέλεις ὑπάγει πρὸς τοὺς ἱερεῖς τοὺς Λευΐτας καὶ πρὸς τὸν κριτήν τὸν ὄντα κατ᾿ ἐκείνας τὰς ἡμέρας, καὶ θέλεις ἐρωτήσει καὶ θέλουσιν ἀναγγείλει πρὸς σὲ τὴν ἀπόφασιν τῆς κρίσεως·
10 καὶ θέλεις κάμει κατὰ τὴν ἀπόφασιν, τὴν ὁποίαν σὲ ἀναγγείλωσιν ἐκ τοῦ τόπου ἐκείνου ὅντινα ἐκλέξῃ ὁ Κύριος· καὶ θέλεις προσέξει νὰ πράξῃς κατὰ πάντα ὅσα παραγγείλωσιν εἰς σέ.
11 Κατὰ τὴν ἀπόφασιν τοῦ νόμου τὴν ὁποίαν σὲ ἀναγγείλωσι, καὶ κατὰ τὴν κρίσιν τὴν ὁποίαν σὲ εἴπωσι, θέλεις κάμει· δὲν θέλεις ἐκκλίνει ἀπὸ τοῦ λόγου τὸν ὁποῖον σὲ ἀναγγείλωσι, δεξιὰ ἤ ἀριστερά.
12 Ὁ ἄνθρωπος δὲ ὅστις φερθῇ ὑπερηφάνως, ὥστε νὰ μή ὑπακούσῃ εἰς τὸν ἱερέα τὸν παριστάμενον νὰ λειτουργῇ ἐκεῖ ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ἤ εἰς τὸν κριτήν, ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος θέλει ἀποθάνει· καὶ θέλεις ἐκβάλει τὸ κακὸν ἐκ τοῦ Ἰσραήλ.
13 Καὶ πᾶς ὁ λαὸς θέλει ἀκούσει καὶ φοβηθῆ, καὶ δὲν θέλουσιν ὑπερηφανεύεσθαι πλέον.
14 ᾿Αφοῦ εἰσέλθῃς εἰς τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν δίδει εἰς σὲ Κύριος ὁ Θεὸς σου, καὶ κληρονομήσῃς αὐτήν καὶ κατοικήσῃς ἐν αὐτῇ καὶ εἴπῃς, Θέλω καταστήσει βασιλέα ἐπ᾿ ἐμέ, καθὼς πάντα τὰ ἔθνη τὰ πέριξ ἐμοῦ,
15 θέλεις βέβαια καταστήσει βασιλέα ἐπὶ σέ, ὅντινα ἐκλέξῃ Κύριος ὁ Θεὸς σου· ἐκ τῶν ἀδελφῶν σου θέλεις καταστήσει βασιλέα ἐπὶ σέ· δὲν δύνασαι νὰ καταστήσῃς ἄνθρωπον ξένον ἐπὶ σέ, ὅστις δὲν εἶναι ἀδελφὸς σου.
16 Πλήν δὲν θέλει πληθύνει ἵππους εἰς ἑαυτόν, οὐδὲ θέλει ἐπαναφέρει τὸν λαὸν εἰς τὴν Αἴγυπτον, διὰ νὰ αὐξήσῃ ἵππους· διότι ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐσᾶς, Δὲν θέλετε ἐπιστρέψει πλέον δι᾿ ἐκείνης τῆς ὁδοῦ.
17 Οὐδὲ θέλει πληθύνει εἰς ἑαυτὸν γυναῖκας, διὰ νὰ μή ἀποπλανηθῇ ἡ καρδία αὐτοῦ· οὐδὲ θέλει πληθύνει σφόδρα εἰς ἑαυτὸν ἀργύριον καὶ χρυσίον.
18 Καὶ ὅταν καθήσῃ ἐπὶ τοῦ θρόνου τῆς βασιλείας αὑτοῦ, θέλει γράψει δι᾿ ἑαυτὸν ἀντίγραφον τοῦ νόμου τούτου εἰς βιβλίον, ἐξ ἐκείνου τὸ ὁποῖον εἶναι ἐνώπιον τῶν ἱερέων τῶν Λευϊτῶν·
19 καὶ τοῦτο θέλει εἶσθαι πλησίον αὐτοῦ, καὶ θέλει ἀναγινώσκει ἐν αὐτῷ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὑτοῦ· διὰ νὰ μάθῃ νὰ φοβῆται Κύριον τὸν Θεὸν αὑτοῦ, νὰ φυλάττῃ πάντας τοὺς λόγους τοῦ νόμου τούτου καὶ τὰ διατάγματα ταῦτα, ὥστε νὰ ἐκτελῇ αὐτά·
20 διὰ νὰ μή ὑψωθῇ ἡ καρδία αὐτοῦ ὑπεράνω τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ, καὶ διὰ νὰ μή ἐκκλίνῃ ἀπὸ τῶν ἐντολῶν δεξιὰ ἤ ἀριστερά· ὅπως μακροημερεύσῃ ἐν τῇ βασιλείᾳ αὑτοῦ, αὐτὸς καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ, ἐν τῷ μέσῳ τοῦ Ἰσραήλ.