Εφεσίους 6:1-24
6 Τὰ τέκνα, ὑπακούετε εἰς τοὺς γονεῖς σας ἐν Κυρίῳ· διότι τοῦτο εἶναι δίκαιον.
2 Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα, ἥτις εἶναι ἐντολή πρώτη μὲ ἐπαγγελίαν,
3 διὰ νὰ γείνῃ εἰς σὲ καλὸν καὶ νὰ ἦσαι μακροχρόνιος ἐπὶ τῆς γῆς.
4 Καὶ οἱ πατέρες, μή παροργίζετε τὰ τέκνα σας, ἀλλ᾿ ἐκτρέφετε αὐτὰ ἐν παιδείᾳ Κυρίου.
5 Οἱ δοῦλοι, ὑπακούετε εἰς τοὺς κατὰ σάρκα κυρίους σας μετὰ φόβου καὶ τρόμου ἐν ἁπλότητι τῆς καρδίας σας ὡς εἰς τὸν Χριστόν,
6 μή κατ᾿ ὀφθαλμοδουλείαν ὡς ἀνθρωπάρεσκοι, ἀλλ᾿ ὡς δοῦλοι τοῦ Χριστοῦ, ἐκπληροῦντες τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ἐκ ψυχῆς,
7 μετ᾿ εὐνοίας δουλεύοντες εἰς τὸν Κύριον καὶ οὐχὶ εἰς ἀνθρώπους,
8 ἐξεύροντες ὅτι ἕκαστος ὅ, τι καλὸν πράξῃ, τοῦτο θέλει λάβει παρὰ τοῦ Κυρίου, εἴτε δοῦλος εἴτε ἐλεύθερος.
9 Καὶ οἱ κύριοι, τὰ αὐτὰ πράττετε πρὸς αὐτούς, ἀφίνοντες τὴν ἀπειλήν, ἐξεύροντες ὅτι καὶ σεῖς αὐτοὶ ἔχετε Κύριον ἐν οὐρανοῖς, καὶ προσωποληψία δὲν ὑπάρχει παρ᾿ αὐτῷ.
10 Τὸ λοιπόν, ἀδελφοὶ μου, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ.
11 ᾿Ενδύθητε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ δυνηθῆτε νὰ σταθῆτε ἐναντίον εἰς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου·
12 διότι δὲν εἶναι ἡ πάλη ἡμῶν ἐναντίον εἰς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλ᾿ ἐναντίον εἰς τὰς ἀρχάς, ἐναντίον εἰς τὰς ἐξουσίας, ἐναντίον εἰς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου· ἐναντίον εἰς τὰ πνεύματα τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.
13 Διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ δυνηθῆτε νὰ ἀντισταθῆτε ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἀφοῦ καταπολεμήσητε τὰ πάντα, νὰ σταθῆτε.
14 Σταθῆτε λοιπὸν περιεζωσμένοι τὴν ὀσφὺν σας μὲ ἀλήθειαν καὶ ἐνδεδυμένοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης
15 καὶ ἔχοντες ὑποδεδημένους τοὺς πόδας μὲ τὴν ἑτοιμασίαν τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης·
16 ἐπὶ πᾶσι δὲ ἀναλάβετε τὴν ἀσπίδα τῆς πίστεως, διὰ τῆς ὁποίας θέλετε δυνηθῆ νὰ σβέσητε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα·
17 καὶ λάβετε τὴν περικεφαλαίαν τῆς σωτηρίας καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ἥτις εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ,
18 προσευχόμενοι ἐν παντὶ καιρῷ μετὰ πάσης προσευχῆς καὶ δεήσεως διὰ τοῦ Πνεύματος, καὶ εἰς αὐτὸ τοῦτο ἀγρυπνοῦντες μὲ πᾶσαν προσκαρτέρησιν καὶ δέησιν ὑπὲρ πάντων τῶν ἁγίων,
19 καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ, διὰ νὰ δοθῇ εἰς ἐμὲ λόγος νὰ ἀνοίξω τὸ στόμα μου μετὰ παρρησίας, διὰ νὰ κάμω γνωστὸν τὸ μυστήριον τοῦ εὐαγγελίου,
20 ὑπὲρ τοῦ ὁποίου εἶμαι πρέσβυς, φορῶν ἅλυσιν, διὰ νὰ λαλήσω περὶ αὐτοῦ μετὰ παρρησίας καθὼς πρέπει νὰ λαλήσω.
21 ᾿Αλλὰ διὰ νὰ ἐξεύρητε καὶ σεῖς τὰ κατ᾿ ἐμέ, τί κάμνω, τὰ πάντα θέλει σᾶς φανερώσει ὁ Τυχικὸς ὁ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ πιστὸς διάκονος ἐν Κυρίῳ,
22 τὸν ὁποῖον ἔπεμψα πρὸς ἐσᾶς δι᾿ αὐτὸ τοῦτο, διὰ νὰ μάθητε τὰ περὶ ἡμῶν καὶ νὰ παρηγορήσῃ τὰς καρδίας σας.
23 Εἰρήνη εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ἀγάπη μετὰ πίστεως ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
24 Ἡ χάρις εἴη μετὰ πάντων τῶν ἀγαπώντων τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν καθαρότητι· ἀμήν.