Ησαΐας 14:1-32
14 Διότι ὁ Κύριος θέλει ἐλεήσει τὸν Ἰακώβ, καὶ θέλει ἔτι ἐκλέξει τὸν Ἰσραήλ καὶ καταστήσει αὐτοὺς ἐν τῇ γῇ αὐτῶν· καὶ οἱ ξένοι θέλουσιν ἑνωθῆ μετ᾿ αὐτῶν καὶ θέλουσι προσκολληθῆ εἰς τὸν οἶκον τοῦ Ἰακώβ.
2 Καὶ οἱ λαοὶ θέλουσι λάβει αὐτοὺς καὶ φέρει αὐτοὺς εἰς τὸν τόπον αὐτῶν· καὶ ὁ οἶκος τοῦ Ἰσραήλ θέλει κληρονομήσει αὐτοὺς ἐν τῇ γῇ τοῦ Κυρίου διὰ δούλους καὶ δούλας· καὶ θέλουσιν εἶσθαι αἰχμάλωτοι αὐτῶν οἱ αἰχμαλωτίσαντες αὐτούς, καὶ θέλουσι γείνει κύριοι τῶν καταθλιβόντων αὐτούς.
3 Καὶ καθ᾿ ἥν ἡμέραν ὁ Κύριος θέλει σὲ ἀναπαύσει ἀπὸ τῆς θλίψεώς σου καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου σου καὶ ἀπὸ τῆς σκληρᾶς δουλείας, εἰς τὴν ὁποίαν ἦσο καταδεδουλωμένος,
4 θέλεις μεταχειρισθῆ τὴν παροιμίαν ταύτην κατὰ τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, λέγων, Πῶς ἐπαύθη ὁ καταδυνάστης· πῶς ἐπαύθη ἡ φορολόγος τοῦ χρυσίου.
5 Ὁ Κύριος συνέτριψε τὴν ῥάβδον τῶν ἀσεβῶν, τὸ σκῆπτρον τῶν δυναστῶν.
6 Ὁ πατάσσων ἐν θυμῷ τὸν λαὸν μὲ ἀκατάπαυστον κτύπημα, ὁ δεσπόζων ἐν ὀργῇ ἐπὶ τὰ ἔθνη, καταδιώκεται, καὶ οὐδεὶς ὁ κωλύων.
7 Πᾶσα ἡ γῆ ἀναπαύεται, ἡσυχάζει· ἐκφωνοῦσιν άσματα ἀγαλλιάσεως.
8 Χαίρουσιν ἐπὶ σὲ καὶ αἱ ἔλατοι, αἱ κέδροι τοῦ Λιβάνου, λέγουσαι, ᾿Αφοῦ σὺ ἐκοιμήθης, δενδροτόμος δὲν ἀνέβη ἐφ᾿ ἡμᾶς.
9 Ὁ Άδης κάτωθεν ἐκινήθη διὰ σέ, διὰ νὰ ἀπαντήσῃ τὴν ἔλευσίν σου· διὰ σὲ ἐξήγειρε τοὺς νεκρούς, πάντας τοὺς ἡγεμόνας τῆς γῆς· ἐσήκωσεν ἐκ τῶν θρόνων αὐτῶν πάντας τοὺς βασιλεῖς τῶν ἐθνῶν.
10 Πάντες οὗτοι θέλουσιν ἀποκριθῆ καὶ εἰπεῖ πρὸς σέ, Καὶ σὺ ἔγεινες ἀδύνατος, καθὼς ἡμεῖς; κατεστάθης ὅμοιος ἡμῶν;
11 Ἡ μεγαλαυχία σου κατηνέχθη εἰς τὸν τάφον καὶ ὁ θόρυβος τῶν μουσικῶν σου ὀργάνων· ὁ σκώληξ εἶναι ἐστρωμένος ὑποκάτω σου καὶ οἱ σκώληκες σὲ σκεπάζουσι·
12 πῶς ἔπεσες ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, Ἑωσφόρε, υἱὲ τῆς αὐγῆς· συνετρίφθης κατὰ γῆς, σὺ ὁ καταπατῶν τὰ ἔθνη.
13 Σὺ δὲ ἔλεγες ἐν τῇ καρδίᾳ σου, Θέλω ἀναβῆ εἰς τὸν οὐρανόν, θέλω ὑψώσει τὸν θρόνον μου ὑπεράνω τῶν ἄστρων τοῦ Θεοῦ· καὶ θέλω καθήσει ἐπὶ τὸ ὄρος τῆς συνάξεως, πρὸς τὰ μέρη τοῦ βορρᾶ·
14 θέλω ἀναβῆ ἐπὶ τὰ ὕψη τῶν νεφελῶν· θέλω εἶσθαι ὅμοιος τοῦ Ὑψίστου.
15 Εἰς τὸν Άδην ὅμως θέλεις καταβῆ, εἰς τὰ βάθη τοῦ λάκκου.
16 Οἱ βλέποντές σε θέλουσιν ἐνατενίσει πρὸς σέ, θέλουσι σὲ παρατηρεῖ, λέγοντες, Οὗτος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ὁ ποιῶν τὴν γῆν νὰ τρέμῃ, ὁ σείων τὰ βασίλεια;
17 Ὁ ἐρημόνων τὴν οἰκουμένην καὶ καταστρέφων τὰς πόλεις αὐτῆς; ὁ μή ἀπολύων εἰς τὰς οἰκίας αὐτῶν τοὺς δεσμίους αὑτοῦ;
18 Πάντες οἱ βασιλεῖς τῶν ἐθνῶν, πάντες ἀναπαύονται ἐν δόξῃ, ἕκαστος ἐν τῇ οἰκίᾳ αὑτοῦ·
19 σὺ δὲ ἀπερρίφθης τοῦ τάφου σου ὡς κλάδος βδελυκτός, ἱμάτιον κεκεντημένων, πεφονευμένων ἐν μαχαίρᾳ, καταβαινόντων εἰς τὰς πέτρας τοῦ λάκκου· ὡς πτῶμα καταπατούμενον.
20 Δὲν θέλεις ἑνωθῆ μετ᾿ αὐτῶν εἰς ἐνταφιασμόν, διότι ἠφάνισας τὴν γῆν σου, ἐφόνευσας τὸν λαὸν σου· τὸ σπέρμα τῶν κακοποιῶν οὐδέποτε θέλει ὀνομασθῆ.
21 Ἑτοιμάσατε σφαγήν εἰς τὰ τέκνα αὐτοῦ διὰ τὴν ἀνομίαν τῶν πατέρων αὐτῶν, διὰ νὰ μή σηκωθῶσι καὶ κληρονομήσωσι τὴν γῆν, καὶ γεμίσωσι τὸ πρόσωπον τῆς οἰκουμένης ἀπὸ πόλεων.
22 Διότι θέλω σηκωθῆ ἐναντίον αὐτῶν, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· καὶ θέλω ἐξαλείψει ἀπὸ τῆς Βαβυλῶνος τὸ ὄνομα καὶ τὸ ὑπόλοιπον καὶ υἱὸν καὶ ἔκγονον, λέγει Κύριος.
23 Καὶ θέλω καταστήσει αὐτήν κληρονομίαν ἐχίνων καὶ λίμνας ὑδάτων· καὶ θέλω σαρώσει αὐτήν μὲ τὸ σάρωθρον τῆς ἀπωλείας, λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων.
24 Ὥμοσεν ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, λέγων, ᾿Εξάπαντος καθὼς ἐβουλεύθην, οὕτω θέλει γείνει· καὶ καθὼς ἀπεφάσισα, οὕτω θέλει μείνει,
25 νὰ συντρίψω τὸν ᾿Ασσύριον ἐν τῇ γῇ μου καὶ νὰ καταπατήσω αὐτὸν ἐπὶ τῶν ὀρέων μου· τότε ὁ ζυγὸς αὐτοῦ θέλει σηκωθῆ ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ τὸ φορτίον αὐτοῦ θέλει ἀφαιρεθῆ ἀπὸ τῶν ὤμων αὐτῶν.
26 Αὕτη εἶναι ἡ βουλή ἡ βεβουλευμένη καθ᾿ ὅλης τῆς γῆς· καὶ αὕτη ἡ χεὶρ ἡ ἐξηπλωμένη ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη.
27 Διότι ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων ἀπεφάσισε καὶ τίς θέλει ἀναιρέσει; καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἐξηπλώθη καὶ τίς θέλει ἀποστρέψει αὐτήν;
28 ᾿Εν τῷ ἔτει, καθ᾿ ὅ ἀπέθανεν ὁ βασιλεὺς Ἄχαζ, ἔγεινεν αὕτη ἡ ὄρασις.
29 Μή χαῖρε, Παλαιστίνη πᾶσα, διότι συνετρίφθη ἡ ῥάβδος τοῦ πατάξαντός σε· ἐπειδή ἐκ τῆς ῥίζης τοῦ ὄφεως θέλει ἐξέλθει βασιλίσκος, καὶ ὁ καρπὸς αὐτοῦ θέλει εἶσθαι φλογερὸς πετώμενος ὄφις.
30 Καὶ οἱ πρωτότοκοι τοῦ πτωχοῦ θέλουσι τραφῆ καὶ οἱ ἐνδεεῖς θέλουσιν ἀναπαύεσθαι ἐν ἀσφαλείᾳ· καὶ θέλω θανατώσει τὴν ῥίζαν σου μὲ πεῖναν, καὶ θέλω φονεύσει τὸ ὑπόλοιπόν σου.
31 Ὀλόλυζε, πύλη· βόα, πόλις· ἐχάθης, Παλαιστίνη πᾶσα· διότι ἔρχεται καπνὸς ἀπὸ βορρᾶ, καὶ οὐδὲ εἷς θέλει λείψει ἀπὸ τῆς ἐκστρατεύσεως αὐτοῦ ἐν τοῖς ὡρισμένοις καιροῖς.
32 Καὶ τίς ἀπόκρισις θέλει δοθῆ εἰς τοὺς πρέσβεις τῶν ἐθνῶν; Ὅτι ὁ Κύριος ἐθεμελίωσε τὴν Σιών, καὶ ἐπ᾿ αὐτήν θέλουσιν ἐλπίζει οἱ πτωχοὶ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.