Ησαΐας 34:1-17
34 Πλησιάσατε, ἔθνη, διὰ νὰ ἀκούσητε· καὶ προσέξατε, λαοί· ἄς ἀκούσῃ ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς· ἡ οἰκουμένη καὶ πάντα ὅσα γεννῶνται ἐν αὐτῇ.
2 Διότι ὁ θυμὸς τοῦ Κυρίου εἶναι ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἡ φλογερὰ ὀργή αὐτοῦ ἐπὶ πάντα τὰ στρατεύματα αὐτῶν· κατέστρεψεν αὐτὰ ὁλοκλήρως· παρέδωκεν αὐτὰ εἰς σφαγήν.
3 Οἱ δὲ πεφονευμένοι αὐτῶν θέλουσι ῥιφθῆ ἔξω, καὶ ἡ δυσωδία αὐτῶν θέλει ἀναδοθῆ ἀπὸ τῶν πτωμάτων αὐτῶν· τὰ δὲ ὄρη θέλουσι διαλυθῆ ἀπὸ τοῦ αἵματος αὐτῶν.
4 Καὶ πᾶσα ἡ στρατιὰ τοῦ οὐρανοῦ θέλει λυώσει, καὶ οἱ οὐρανοὶ θέλουσι περιτυλιχθῆ ὡς βιβλίον, καὶ πᾶσα ἡ στρατιὰ αὐτῶν θέλει πέσει, καθὼς πίπτει τὸ φύλλον ἀπὸ τῆς ἀμπέλου καὶ καθὼς πίπτουσι τὰ φύλλα ἀπὸ τῆς συκῆς.
5 Διότι ἡ μάχαιρά μου ἐμεθύσθη ἐν τῷ οὐρανῷ· ἰδού, ἐπὶ τὴν Ἰδουμαίαν καὶ ἐπὶ τὸν λαὸν τῆς καταστροφῆς μου θέλει καταβῆ διὰ κρίσιν.
6 Ἡ μάχαιρα τοῦ Κυρίου εἶναι πλήρης αἵματος· ἐπαχύνθη μὲ τὸ πάχος, μὲ τὸ αἷμα τῶν ἀρνίων καὶ τράγων, μὲ τὸ πάχος τῶν νεφρῶν τῶν κριῶν· διότι ὁ Κύριος ἔχει θυσίαν ἐν Βοσόρρᾳ καὶ σφαγήν μεγάλην ἐν τῇ γῇ τῆς Ἰδουμαίας.
7 Καὶ οἱ μονόκεροι θέλουσι καταβῆ μετ᾿ αὐτῶν καὶ οἱ μόσχοι μετὰ τῶν ταύρων· καὶ ἡ γῆ αὐτῶν θέλει μεθυσθῆ ἀπὸ αἵματος, καὶ τὸ χῶμα αὐτῶν θέλει παχυνθῆ ἀπὸ πάχους.
8 Διότι εἶναι ἡμέρα ἐκδικήσεως τοῦ Κυρίου, ἐνιαυτὸς ἀνταποδόσεων διὰ τὴν κρίσιν τῆς Σιών.
9 Καὶ τὰ ῥεύματα αὐτῆς θέλουσι μεταβληθῆ εἰς πίσσαν καὶ τὸ χῶμα αὐτῆς εἰς θεῖον, καὶ ἡ γῆ αὐτῆς θέλει κατασταθῆ πίσσα καιομένη·
10 νύκτα καὶ ἡμέραν δὲν θέλει σβεσθῆ· ὁ καπνὸς αὐτῆς θέλει ἀναβαίνει ἀκαταπαύστως· ἀπὸ γενεᾶς εἰς γενεὰν θέλει μένει ἠρημωμένη· καὶ δὲν θέλει ὑπάρχει ὁ διαβαίνων δι᾿ αὐτῆς εἰς αἰῶνα αἰῶνος.
11 ᾿Αλλ᾿ ὁ πελεκὰν καὶ ὁ ἀκανθόχοιρος θέλουσι κληρονομήσει αὐτήν· καὶ ἡ γλαὺξ καὶ ὁ κόραξ θέλουσι κατοικεῖ ἐν αὐτῇ· καὶ ὁ Κύριος θέλει ἐξαπλώσει ἐπ᾿ αὐτῆς, σχοινίον ἐρημώσεως καὶ στάθμην κρημνισμοῦ.
12 Θέλουσι καλέσει εἰς τὴν βασιλείαν τοὺς μεγιστᾶνας αὐτῆς ἀλλ᾿ οὐδεὶς θέλει εἶσθαι ἐκεῖ· καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες αὐτῆς θέλουσιν ἐλθεῖ εἰς τὸ μηδέν.
13 Καὶ ἄκανθαι θέλουσι βλαστήσει ἐν τοῖς παλατίοις αὐτῆς, κνίδαι καὶ βάτοι ἐν τοῖς ὀχυρώμασιν αὐτῆς· καὶ θέλει εἶσθαι κατοικία θώων, αὐλή στρουθοκαμήλων.
14 Καὶ οἱ λύκοι θέλουσι συναπαντᾶσθαι ἐκεῖ μὲ τοὺς αἰλούρους· καὶ ὁ σάτυρος θέλει φωνάζει πρὸς τὸν σύντροφον αὑτοῦ· ὁ κόκκυξ ἔτι θέλει ἀναπαύεσθαι ἐκεῖ, εὑρίσκων εἰς ἑαυτὸν τόπον ἀναπαύσεως.
15 ᾿Εκεῖ θέλει ἐμφωλεύει ὁ νυκτοκόραξ καὶ θέλει γεννᾷ καὶ ἐπῳάζει καὶ συνάγει τοὺς νεοσσοὺς ὑπὸ τὴν σκιὰν αὑτοῦ· ἐκεῖ θέλουσι συνάγεσθαι καὶ οἱ γύπες, ἕκαστος μετὰ τοῦ συντρόφου αὑτοῦ.
16 Ζητήσατε ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ Κυρίου καὶ ἀναγνώσατε· οὐδὲν ἐκ τούτων θέλει λείψει, οὐδὲν θέλει εἶσθαι χωρὶς τοῦ συντρόφου αὑτοῦ· διότι αὐτὸ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου προσέταξε, καὶ αὐτὸ τὸ πνεῦμα αὐτοῦ συνήγαγε ταῦτα.
17 Καὶ αὐτὸς ἔρριψε τὸν κλῆρον περὶ αὐτῶν, καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ διεμοίρασεν εἰς αὐτὰ μὲ στάθμην ἐκείνην τὴν γῆν· θέλουσι κληρονομήσει αὐτήν εἰς τὸν αἰῶνα· ἀπὸ γενεᾶς εἰς γενεὰν θέλουσι κατοικεῖ ἐν αὐτῇ.