Ησαΐας 43:1-28
43 Καὶ τώρα οὕτω λέγει Κύριος, ὁ δημιουργὸς σου, Ἰακώβ, καὶ ὁ πλάστης σου, Ἰσραήλ· Μή φοβοῦ· διότι ἐγὼ σὲ ἐλύτρωσα, σὲ ἐκάλεσα μὲ τὸ ὄνομά σου· ἐμοῦ εἶσαι.
2 Ὅταν διαβαίνῃς διὰ τῶν ὑδάτων, μετὰ σοῦ θέλω εἶσθαι· καὶ ὅταν διὰ τῶν ποταμῶν, δὲν θέλουσι πλημμυρήσει ἐπὶ σέ· ὅταν περιπατῇς διὰ τοῦ πυρός, δὲν θέλεις καῆ οὐδὲ θέλει ἐξαφθῆ ἡ φλὸξ ἐπὶ σέ.
3 Διότι ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς σου, ὁ Ἃγιος τοῦ Ἰσραήλ, ὁ Σωτήρ σου· διὰ ἀντίλυτρόν σου ἔδωκα τὴν Αἴγυπτον· ὑπὲρ σοῦ τὴν Αἰθιοπίαν καὶ Σεβά.
4 ᾿Αφότου ἐστάθης πολύτιμος εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς μου, ἐδοξάσθης καὶ ἐγὼ σὲ ἠγάπησα· καὶ θέλω δώσει ἀνθρώπους πολλοὺς ὑπὲρ σοῦ καὶ λαοὺς ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς σου.
5 Μή φοβοῦ· διότι ἐγὼ εἶμαι μετὰ σοῦ· ἀπὸ ἀνατολῶν θέλω φέρει τὸ σπέρμα σου καὶ ἀπὸ δυσμῶν θέλω σὲ συνάξει·
6 Θέλω εἰπεῖ πρὸς τὸν βορρᾶν, Δός· καὶ πρὸς τὸν νότον, Μή ἐμποδίσῃς· φέρε τοὺς υἱοὺς μου ἀπὸ μακρὰν καὶ τὰς θυγατέρας μου ἀπὸ τῶν ἄκρων τῆς γῆς,
7 πάντας ὅσοι καλοῦνται μὲ τὸ ὄνομά μου· διότι ἐδημιούργησα αὐτοὺς διὰ τὴν δόξαν μου, ἔπλασα αὐτοὺς καὶ ἔκαμα αὐτούς.
8 ᾿Εξάγαγε τὸν λαὸν τὸν τυφλὸν καὶ ἔχοντα ὀφθαλμοὺς καὶ τὸν κωφὸν καὶ ἔχοντα ὦτα.
9 Ἄς συναθροισθῶσι πάντα τὰ ἔθνη καὶ ἄς συναχθῶσιν οἱ λαοί· τίς μεταξὺ αὐτῶν ἀνήγγειλε τοῦτο καὶ ἔδειξεν εἰς ἡμᾶς τὰ πρότερα; ἄς φέρωσι τοὺς μάρτυρας αὑτῶν καὶ ἄς δικαιωθῶσιν· καὶ ἄς ἀκούσωσι καὶ ἄς εἴπωσι, Τοῦτο εἶναι ἀληθινόν.
10 Σεῖς εἶσθε μάρτυρές μου, λέγει Κύριος, καὶ ὁ δοῦλός μου, τὸν ὁποῖον ἐξέλεξα, διὰ νὰ μάθητε καὶ νὰ πιστεύσητε εἰς ἐμὲ καὶ νὰ ἐννοήσητε ὅτι ἐγὼ αὐτὸς εἶμαι· πρὸ ἐμοῦ ἄλλος Θεὸς δὲν ὑπῆρξεν οὐδὲ θέλει ὑπάρχει μετ᾿ ἐμέ.
11 ᾿Εγώ, ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος· καὶ ἐκτὸς ἐμοῦ σωτήρ δὲν ὑπάρχει.
12 ᾿Εγὼ ἀνήγγειλα καὶ ἔσωσα καὶ ἔδειξα· καὶ δὲν ἐστάθη εἰς ἐσᾶς ξένος θεός· σεῖς δὲ εἶσθε μάρτυρές μου, λέγει Κύριος, καὶ ἐγὼ ὁ Θεός.
13 Καὶ πρὶν γείνῃ ἡ ἡμέρα, ἐγὼ αὐτὸς ἤμην· καὶ δὲν ὑπάρχει ὁ λυτρόνων ἐκ τῆς χειρὸς μου· θέλω κάμει καὶ τίς δύναται νὰ ἐμποδίσῃ αὐτό;
14 Οὕτω λέγει Κύριος, ὁ Λυτρωτής σας, ὁ Ἃγιος τοῦ Ἰσραήλ· διὰ σᾶς ἐξαπέστειλα εἰς τὴν Βαβυλῶνα καὶ κατέβαλον πάντας τοὺς φυγάδας αὐτῆς καὶ τοὺς Χαλδαίους τοὺς ἐγκαυχωμένους εἰς τὰ πλοῖα.
15 ᾿Εγὼ εἶμαι ὁ Κύριος, ὁ Ἃγιός σας, ὁ Ποιητής τοῦ Ἰσραήλ, ὁ Βασιλεὺς σας.
16 Οὕτω λέγει Κύριος, ὅστις ἔκαμεν ὁδὸν εἰς τὴν θάλασσαν καὶ τρίβον εἰς τὰ ἰσχυρὰ ὕδατα·
17 ὅστις ἐξήγαγεν ἁμάξας καὶ ἵππους, στράτευμα καὶ ῥωμαλέους· πάντα ὁμοῦ ἐξηπλώθησαν κάτω, δὲν ἐσηκώθησαν· ἠφανίσθησαν, ἐσβέσθησαν ὡς στυπίον.
18 Μή ἐνθυμῆσθε τὰ πρότερα καὶ μή συλλογίζεσθε τὰ παλαιά.
19 Ἰδού, ἐγὼ θέλω κάμει νέον πρᾶγμα· τώρα θέλει ἀνατείλει· δὲν θέλετε γνωρίσει αὐτό; θέλω βεβαίως κάμει ὁδὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ποταμοὺς ἐν τῇ ἀνύδρῳ.
20 Τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ θέλουσι μὲ δοξάσει, οἱ θῶες καὶ οἱ στρουθοκάμηλοι· διότι δίδω ὕδατα εἰς τὴν ἔρημον, ποταμοὺς εἰς τὴν ἄνυδρον, διὰ νὰ ποτίσω τὸν λαὸν μου, τὸν ἐκλεκτὸν μου.
21 Ὁ λαός, τὸν ὁποῖον ἔπλασα εἰς ἐμαυτόν, θέλει διηγεῖσθαι τὴν αἴνεσίν μου.
22 ᾿Αλλὰ σύ, Ἰακώβ, δὲν μὲ ἐπεκαλέσθης· ἀλλὰ σύ, Ἰσραήλ, ἐβαρύνθης ἀπ᾿ ἐμοῦ.
23 Δὲν προσέφερες εἰς ἐμὲ τὰ ἀρνία τῶν ὁλοκαυτωμάτων σου οὐδὲ μὲ ἐτίμησας μὲ τὰς θυσίας σου. ᾿Εγὼ δὲν σὲ ἐδούλωσα μὲ προσφορὰς οὐδὲ σὲ ἐβάρυνα μὲ θυμίαμα·
24 δὲν ἠγόρασας μὲ ἀργύριον κάλαμον ἀρωματικὸν δι᾿ ἐμέ, οὐδὲ μὲ ἐνέπλησας ἀπὸ τοῦ πάχους τῶν θυσιῶν σου· ἀλλὰ μὲ ἐδούλωσας μὲ τὰς ἁμαρτίας σου, μὲ ἐπεβάρυνας μὲ τὰς ἀνομίας σου.
25 ᾿Εγώ, ἐγὼ εἶμαι, ὅστις ἐξαλείφω τὰς παραβάσεις σου ἕνεκεν ἐμοῦ, καὶ δὲν θέλω ἐνθυμηθῆ τὰς ἁμαρτίας σου.
26 ᾿Ενθύμισόν με· ἄς κριθῶμεν ὁμοῦ· λέγε σύ, διὰ νὰ δικαιωθῇς.
27 Ὁ προπάτωρ σου ἡμάρτησε καὶ οἱ διδάσκαλοί σου ἠνόμησαν εἰς ἐμέ.
28 Διὰ τοῦτο θέλω καταστήσει βεβήλους τοὺς ἄρχοντας τοῦ ἁγιαστηρίου, καὶ θέλω παραδώσει τὸν Ἰακώβ εἰς κατάραν καὶ τὸν Ἰσραήλ εἰς ὀνειδισμούς.