Ιεζεκιήλ 24:1-27
24 Καὶ ἐν τῷ ἐννάτῳ ἔτει, τῷ δεκάτῳ μηνί, τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνός, ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς ἐμέ, λέγων,
2 Υἱὲ ἀνθρώπου, γράψον εἰς σεαυτὸν τὸ ὄνομα τῆς ἡμέρας, αὐτῆς ταύτης τῆς ἡμέρας· διότι ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος παρετάχθη κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ ἐν αὐτῇ ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ.
3 Καὶ πρόφερε παραβολήν πρὸς τὸν ἀποστάτην οἶκον· καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Στῆσον τὸν λέβητα, στῆσον, καὶ ἔτι χῦσον ὕδωρ εἰς αὐτόν·
4 συνάγαγε εἰς αὐτὸν τὰ τμήματα αὐτοῦ, πᾶν τμῆμα καλόν, τὸν μηρὸν καὶ τὸν ὦμον· γέμισον αὐτὸν ἀπὸ τῶν ἐκλεκτῶν ὀστέων.
5 Λάβε ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν τοῦ ποιμνίου καὶ στίβασον ἔτι τὰ ὀστᾶ κάτω αὐτοῦ· βράσον αὐτὰ καλῶς καὶ ἄς ἐψηθῶσι καὶ αὐτὰ τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ ἐν αὐτῷ.
6 Διότι οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Οὐαὶ εἰς τὴν πόλιν τῶν αἱμάτων, εἰς τὸν λέβητα, τοῦ ὁποίου ἡ σκωρία εἶναι ἐν αὐτῷ καὶ τοῦ ὁποίου ἡ σκωρία δὲν ἐξῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ. Ἔκβαλε κατὰ σειρὰν τὰ τμήματα αὐτῆς· κλῆρος ἄς μή πέσῃ ἐπ᾿ αὐτήν.
7 Διότι τὸ αἷμα αὐτῆς εἶναι ἐν μέσῳ αὐτῆς· ἐπὶ λειόπετραν ἐξέθεσεν αὐτό· δὲν ἔχυσεν αὐτὸ ἐπὶ τὴν γῆν, ὥστε νὰ σκεπασθῇ μὲ χῶμα.
8 Διὰ νὰ κάμω νὰ ἀναβῇ θυμὸς εἰς ἐκτέλεσιν ἐκδικήσεως, θέλω ἐκθέσει τὸ αἷμα αὐτῆς ἐπὶ λειόπετραν, διὰ νὰ μή σκεπασθῇ.
9 Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Οὐαὶ εἰς τὴν πόλιν τῶν αἱμάτων· καὶ ἐγὼ θέλω μεγαλύνει τὴν πυράν.
10 ᾿Επισώρευσον τὰ ξύλα, ἄναψον τὸ πῦρ, κατανάλωσον τὰ κρέατα καὶ διάλυσον αὐτά, ἄς καῶσι καὶ τὰ ὀστᾶ.
11 Τότε στῆσον αὐτὸν κενὸν ἐπὶ τοὺς ἄνθρακας αὐτόν, διὰ νὰ πυρωθῆ ὁ χαλκὸς αὐτοῦ καὶ νὰ καῇ καὶ νὰ λυώσῃ ἐν αὐτῷ ἡ ἀκαθαρσία αὐτοῦ, νὰ καταναλωθῇ ἡ σκωρία αὐτοῦ.
12 Ματαίως ἐδοκιμάσθη μὲ κόπους, καὶ ἡ μεγάλη αὐτῆς σκωρία δὲν ἐξῆλθεν ἀπ᾿ αὐτῆς, ἡ σκωρία αὐτῆς ἐν τῷ πυρί.
13 ᾿Εν τῇ ἀκαθαρσίᾳ σου ὑπάρχει μιαρότης· ἐπειδή ἐγὼ σὲ ἐκαθάρισα καὶ δὲν ἐκαθαρίσθης, δὲν θέλεις πλέον καθαρισθῆ ἀπὸ τῆς ἀκαθαρσίας σου, ἑωσοῦ ἀναπαύσω τὸν θυμὸν μου ἐπὶ σέ.
14 ᾿Εγὼ ὁ Κύριος ἐλάλησα· θέλει γείνει καὶ θέλω ἐκτελέσει αὐτό· δὲν θέλω στραφῆ ὀπίσω καὶ δὲν θέλω φεισθῆ καὶ δὲν θέλω μεταμεληθῆ· κατὰ τὰς ὁδοὺς σου καὶ κατὰ τὰς πράξεις σου θέλουσι σὲ κρίνει, λέγει Κύριος ὁ Θεός.
15 Καὶ ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς ἐμέ, λέγων,
16 Υἱὲ ἀνθρώπου, ἰδού, ἐγὼ θέλω ἀφαιρέσει ἀπὸ σοῦ διὰ μιᾶς πληγῆς τὸ ἐπιθύμημα τῶν ὀφθαλμῶν σου· καὶ μή πενθήσῃς καὶ μή κλαύσῃς καὶ ἄς μή ῥεύσωσι τὰ δάκρυά σου·
17 κρατήθητι ἀπὸ στεναγμῶν, μή κάμῃς πένθος νεκρῶν, δέσον τὴν τιάραν σου ἐπὶ τὴν κεφαλήν σου, καὶ βάλε εἰς τοὺς πόδας σου τὰ ὑποδήματά σου, καὶ μή καλύψῃς τὰ χείλη σου, καὶ ἄρτον ἀνδρῶν μή φάγῃς.
18 Καὶ ἐλάλησα πρὸς τὸν λαὸν τὸ πρωΐ, καὶ τὸ ἑσπέρας ἀπέθανεν ἡ γυνή μου· καὶ ἔκαμον τὸ πρωΐ ὡς προσετάχθην.
19 Καὶ εἶπεν ὁ λαὸς πρὸς ἐμέ, Δὲν θέλεις ἀπαγγείλει πρὸς ὑμᾶς τί δηλοῦσιν εἰς ὑμᾶς ταῦτα, τὰ ὁποῖα κάμνεις;
20 Καὶ ἀπεκρίθην πρὸς αὐτούς, λόγος Κυρίου ἔγεινε πρὸς ἐμὲ λέγων,
21 Εἰπὲ πρὸς τὸν οἶκον Ἰσραήλ, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Ἰδού, θέλω βεβηλώσει τὰ ἅγιά μου, τὸ καύχημα τῆς δυνάμεώς σας, τὰ ἐπιθυμήματα τῶν ὀφθαλμῶν σας καὶ τὰ περιπόθητα τῶν ψυχῶν σας· καὶ οἱ υἱοὶ σας καὶ αἱ θυγατέρες σας, ὅσους ἀφήκατε, ἐν ῥομφαίᾳ θέλουσι πέσει.
22 Καὶ θέλετε κάμει καθὼς ἐγὼ ἔκαμον· δὲν θέλετε καλύψει τὰ χείλη σας καὶ ἄρτον ἀνδρῶν δὲν θέλετε φάγει.
23 Καὶ αἱ τιάραι σας θέλουσιν εἶσθαι ἐπὶ τῶν κεφαλῶν σας καὶ τὰ ὑποδήματά σας εἰς τοὺς πόδας σας· δὲν θέλετε πενθήσει οὐδὲ κλαύσει· ἀλλὰ θέλετε λυώσει διὰ τὰς ἀνομίας σας καὶ θέλετε στενάξει ὁ εἷς πρὸς τὸν ἄλλον.
24 Καὶ ὁ Ἰεζεκιήλ θέλει εἶσθαι σημεῖον εἰς ἐσᾶς· κατὰ πάντα ὅσα ἔκαμε θέλετε κάμει· ὅταν τοῦτο ἔλθῃ, τότε θέλετε γνωρίσει ὅτι ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεός.
25 Περὶ δὲ σοῦ, υἱὲ ἀνθρώπου, ἐν ἐκείνη τῇ ἡμέρᾳ, ὅταν ἀφαιρέσω ἀπ᾿ αὐτῶν τὴν ἰσχὺν αὐτῶν, τὴν χαρὰν τῆς δόξης αὐτῶν, τὰ ἐπιθυμήματα τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν καὶ τὸ θάρρος τῶν ψυχῶν αὐτῶν, τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν,
26 ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὁ διασωθεὶς δὲν θέλει ἐλθεῖ πρὸς σέ, διὰ νὰ ἀναγγείλῃ ταῦτα εἰς τὰ ὦτά σου;
27 ᾿Εν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ τὸ στόμα σου θέλει ἀνοιχθῆ πρὸς τὸν διασωθέντα καὶ θέλεις λαλήσει καὶ δὲν θέλεις εἶσθαι πλέον ἄλαλος· καὶ θέλεις εἶσθαι εἰς αὐτοὺς σημεῖον· καὶ θέλουσι γνωρίσει ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος.