Ιωάννης 10:1-42
10 ᾿Αληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω, ὅστις δὲν εἰσέρχεται διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλήν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνει ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος εἶναι κλέπτης καὶ ληστής·
2 ὅστις ὅμως εἰσέρχεται διὰ τῆς θύρας, εἶναι ποιμήν τῶν προβάτων.
3 Εἰς τοῦτον ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει, καὶ τὰ πρόβατα τὴν φωνήν αὐτοῦ ἀκούουσι, καὶ τὰ ἑαυτοῦ πρόβατα κράζει κατ᾿ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά.
4 Καὶ ὅταν ἐκβάλῃ τὰ ἑαυτοῦ πρόβατα, ὑπάγει ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ τὰ πρόβατα ἀκολουθοῦσιν αὐτόν, διότι γνωρίζουσι τὴν φωνήν αὐτοῦ.
5 Ξένον ὅμως δὲν θέλουσιν ἀκολουθήσει, ἀλλὰ θέλουσι φύγει ἀπ᾿ αὐτοῦ, διότι δὲν γνωρίζουσι τὴν φωνήν τῶν ξένων.
6 Ταύτην τὴν παραβολήν εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ἐνόησαν τί ἦσαν ταῦτα, τὰ ὁποῖα ἐλάλει πρὸς αὐτούς.
7 Εἶπε λοιπὸν πάλιν πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· ᾿Αληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἡ θύρα τῶν προβάτων.
8 Πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ κλέπται εἶναι καὶ λησταί· ἀλλὰ δὲν ἤκουσαν αὐτοὺς τὰ πρόβατα.
9 ᾿Εγὼ εἶμαι ἡ θύρα· δι᾿ ἐμοῦ ἐὰν τις εἰσέλθῃ, θέλει σωθῆ καὶ θέλει εἰσέλθει καὶ ἐξέλθει καὶ θέλει εὑρεῖ βοσκήν.
10 Ὁ κλέπτης δὲν ἔρχεται, εἰμή διὰ νὰ κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ ἦλθον διὰ νὰ ἔχωσι ζωήν καὶ νὰ ἔχωσιν αὐτήν ἐν ἀφθονίᾳ.
11 ᾿Εγὼ εἶμαι ὁ ποιμήν ὁ καλός. Ὁ ποιμήν ὁ καλὸς τὴν ψυχήν αὑτοῦ βάλλει ὑπὲρ τῶν προβάτων·
12 ὁ δὲ μισθωτὸς καὶ μή ὤν ποιμήν, τοῦ ὁποίου δὲν εἶναι τὰ πρόβατα ἰδικὰ του, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίνει τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα.
13 Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει, διότι εἶναι μισθωτὸς καὶ δὲν μέλει αὐτὸν περὶ τῶν προβάτων.
14 ᾿Εγὼ εἶμαι ὁ ποιμήν ὁ καλός, καὶ γνωρίζω τὰ ἐμὰ καὶ γνωρίζομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν,
15 καθὼς μὲ γνωρίζει ὁ Πατήρ καὶ ἐγὼ γνωρίζω τὸν Πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου βάλλω ὑπὲρ τῶν προβάτων.
16 Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· καὶ ἐκεῖνα πρέπει νὰ συνάξω, καὶ θέλουσιν ἀκούσει τὴν φωνήν μου, καὶ θέλει γείνει μία ποίμνη, εἷς ποιμήν.
17 Διὰ τοῦτο ὁ Πατήρ μὲ ἀγαπᾷ, διότι ἐγὼ βάλλω τὴν ψυχήν μου, διὰ νὰ λάβω αὐτήν πάλιν.
18 Οὐδεὶς ἀφαιρεῖ αὐτήν ἀπ᾿ ἐμοῦ, ἀλλ᾿ ἐγὼ βάλλω αὐτήν ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ· ἐξουσίαν ἔχω νὰ βάλω αὐτήν, καὶ ἐξουσίαν ἔχω πάλιν νὰ λάβω αὐτήν· ταύτην τὴν ἐντολήν ἔλαβον παρὰ τοῦ Πατρὸς μου.
19 Σχίσμα λοιπὸν ἔγεινε πάλιν μεταξὺ τῶν Ἰουδαίων διὰ τοὺς λόγους τούτους.
20 Καὶ ἔλεγον πολλοὶ ἐξ αὐτῶν· Δαιμόνιον ἔχει καὶ εἶναι μαινόμενος· τί ἀκούετε αὐτόν;
21 Ἄλλοι ἔλεγον· Οὗτοι οἱ λόγοι δὲν εἶναι δαιμονιζομένου· μήπως δύναται δαιμόνιον νὰ ἀνοίγῃ ὀφθαλμοὺς τυφλῶν;
22 Ἔγειναν δὲ τὰ ἐγκαίνια ἐν Ἱεροσολύμοις, καὶ ἦτο χειμών·
23 καὶ ὁ Ἰησοῦς περιεπάτει ἐν τῷ ἱερῷ ἐν τῇ στοᾷ τοῦ Σολομῶντος.
24 Περιεκύκλωσαν λοιπὸν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἔλεγον πρὸς αὐτόν· Ἕως πότε κρατεῖς ἐν ἀμφιβολίᾳ τὴν ψυχήν ἡμῶν; ἐὰν σὺ ἦσαι ὁ Χριστός, εἰπὲ πρὸς ἡμᾶς παρρησίᾳ.
25 ᾿Απεκρίθη πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Σᾶς εἶπον, καὶ δὲν πιστεύετε. Τὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα ἐγὼ κάμνω ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Πατρὸς μου, ταῦτα μαρτυροῦσι περὶ ἐμοῦ·
26 ἀλλὰ σεῖς δὲν πιστεύετε· διότι δὲν εἶσθε ἐκ τῶν προβάτων τῶν ἐμῶν, καθὼς σᾶς εἶπον.
27 Τὰ πρόβατα τὰ ἐμὰ ἀκούουσι τὴν φωνήν μου, καὶ ἐγὼ γνωρίζω αὐτά, καὶ μὲ ἀκολουθοῦσι.
28 Καὶ ἐγὼ δίδω εἰς αὐτὰ ζωήν αἰώνιον, καὶ δὲν θέλουσιν ἀπολεσθῆ εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ οὐδεὶς θέλει ἁρπάσει αὐτὰ ἐκ τῆς χειρὸς μου.
29 Ὁ Πατήρ μου, ὅστις μοὶ ἔδωκεν αὐτά, εἶναι μεγαλήτερος πάντων, καὶ οὐδεὶς δύναται νὰ ἁρπάσῃ ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ Πατρὸς μου.
30 ᾿Εγὼ καὶ ὁ Πατήρ ἕν εἴμεθα.
31 ᾿Επίασαν λοιπὸν πάλιν οἱ Ἰουδαῖοι λίθους, διὰ νὰ λιθοβολήσωσιν αὐτόν.
32 ᾿Απεκρίθη πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Πολλὰ καλὰ ἔργα ἔδειξα εἰς ἐσᾶς ἐκ τοῦ Πατρὸς μου· διὰ ποῖον ἔργον ἐξ αὐτῶν μὲ λιθοβολεῖτε;
33 ᾿Απεκρίθησαν πρὸς αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι, λέγοντες· Περὶ καλοῦ ἔργου δὲν σὲ λιθοβολοῦμεν, ἀλλὰ περὶ βλασφημίας, καὶ διότι σὺ ἄνθρωπος ὤν κάμνεις σεαυτὸν Θεόν.
34 ᾿Απεκρίθη πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Δὲν εἶναι γεγραμμένον ἐν τῷ νόμῳ ὑμῶν, ᾿Εγὼ εἶπα, θεοὶ εἶσθε;
35 ᾿Εὰν ἐκείνους εἶπε θεούς, πρὸς τοὺς ὁποίους ἔγεινεν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, καὶ δὲν δύναται νὰ ἀναιρεθῇ ἡ γραφή,
36 ἐκεῖνον, τὸν ὁποῖον ὁ Πατήρ ἡγίασε καὶ ἀπέστειλεν εἰς τὸν κόσμον, σεῖς λέγετε ὅτι βλασφημεῖς, διότι εἶπον, Υἱὸς τοῦ Θεοῦ εἶμαι;
37 ᾿Εὰν δὲν κάμνω τὰ ἔργα τοῦ Πατρὸς μου, μή πιστεύετε εἰς ἐμέ·
38 ἀλλ᾿ ἐὰν κάμνω, ἄν καὶ εἰς ἐμὲ δὲν πιστεύητε, πιστεύσατε εἰς τὰ ἔργα, διὰ νὰ γνωρίσητε καὶ πιστεύσητε ὅτι ὁ Πατήρ εἶναι ἐν ἐμοὶ καὶ ἐγὼ ἐν αὐτῷ.
39 ᾿Εζήτουν λοιπὸν πάλιν νὰ πιάσωσιν αὐτόν· καὶ ἐξέφυγεν ἐκ τῆς χειρὸς αὐτῶν.
40 Καὶ ὑπῆγε πάλιν πέραν τοῦ Ἰορδάνου, εἰς τὸν τόπον ὅπου ἐβάπτιζε κατ᾿ ἀρχὰς ὁ Ἰωάννης, καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ.
41 Καὶ πολλοὶ ἦλθον πρὸς αὐτὸν καὶ ἔλεγον ὅτι ὁ Ἰωάννης μὲν οὐδὲν θαῦμα ἔκαμε, πάντα ὅμως ὅσα εἶπεν ὁ Ἰωάννης περὶ τούτου, ἦσαν ἀληθινά.
42 Καὶ ἐκεῖ ἐπίστευσαν πολλοὶ εἰς αὐτόν.