Ιώβ 26:1-14
26 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ Ἰὼβ καὶ εἶπε·
2 Πόσον ἐβοήθησας τὸν ἀδύνατον·ἔσωσας βραχίονα ἀνίσχυρον.
3 Πόσον συνεβούλευσας τὸν ἄσοφον!καὶ ἐντελῆ σύνεσιν ἔδειξας!
4 Πρὸς τίνα ἀπήγγειλας τοὺς λόγους;καὶ τίνος πνοή ἐξῆλθεν ἀπὸ σοῦ;
5 Οἱ νεκροὶ τρέμουσιν αὐτὸν ὑποκάτωθεν τῶν ὑδάτων,καὶ οἱ συγκατοικοῦντες μετ᾿ αὐτῶν.
6 Γυμνὸς ὁ Άδης ἔμπροσθεν αὐτοῦ,καὶ ἡ ἀπώλεια δὲν ἔχει σκέπασμα.
7 ᾿Εκτείνει τὸν βορέαν ἐπὶ τὸ κενόν·κρεμᾶ τὴν γῆν ἐπὶ τὸ μηδέν.
8 Δεσμεύει τὰ ὕδατα εἰς τὰς νεφέλας αὑτοῦ·καὶ ἡ νεφέλη δὲν σχίζεται ὑποκάτω αὐτῶν.
9 Σκεπάζει τὸ πρόσωπον τοῦ θρόνου αὑτοῦ·ἐκτείνει τὸ νέφος αὑτοῦ ἐπ᾿ αὐτόν.
10 Περιεκύκλωσε τὰ ὕδατα μὲ ὅρια,ἕως τῆς συντελείας τοῦ φωτὸς καὶ τοῦ σκότους.
11 Οἱ στύλοι τοῦ οὐρανοῦ τρέμουσικαὶ ἐξίστανται ἀπὸ τῆς ἐπιτιμήσεως αὐτοῦ.
12 Ταράττει τὴν θάλασσαν διὰ τῆς δυνάμεως αὑτοῦ,καὶ διὰ τῆς συνέσεως αὑτοῦ καταδαμάζει τὴν ὑπερηφανίαν αὐτῆς.
13 Διὰ τοῦ πνεύματος αὑτοῦ ἐκόσμησε τοὺς οὐρανούς·ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἐσχημάτισε τὸν συστρεφόμενον ὄφιν.
14 Ἰδού, ταῦτα εἶναι μέρη τῶν ὁδῶν αὐτοῦ·ἀλλὰ πόσον ἐλάχιστον πρᾶγμα ἀκούομεν περὶ αὐτοῦ;τὴν δὲ βροντήν τῆς δυνάμεως αὐτοῦ τίς δύναται νὰ ἐννοήσῃ;