Ιώβ 31:1-40
31 Ἔκαμον συνθήκην μετὰ τῶν ὀφθαλμῶν μου·καὶ πῶς νὰ ἔχω τὸν στοχασμὸν μου ἐπὶ παρθένον;
2 καὶ τί τὸ μερίδιον παρὰ Θεοῦ ἄνωθεν;καὶ ἡ κληρονομία τοῦ Παντοδυνάμου ἐκ τῶν ὑψηλῶν;
3 Οὐχὶ ἀφανισμὸς διὰ τὸν ἀσεβῆ;καὶ ταλαιπωρία διὰ τοὺς ἐργάτας τῆς ἀνομίας;
4 δὲν βλέπει αὐτὸς τὰς ὁδοὺς μουκαὶ ἀπαριθμεῖ πάντα τὰ βήματά μου;
5 ᾿Εὰν περιεπάτησα μὲ ψεῦδος,ἤ ὁ ποῦς μου ἔσπευσεν εἰς δόλον,
6 ἄς μὲ ζυγίσῃ διὰ τῆς στάθμης τῆς δικαιοσύνηςκαὶ ἄς γνωρίσῃ ὁ Θεὸς τὴν ἀκεραιότητά μου·
7 ἄν τὸ βῆμά μου ἐξετράπη ἀπὸ τῆς ὁδοῦκαὶ ἡ καρδία μου ἐπηκολούθησε τοὺς ὀφθαλμοὺς μου,καὶ ἄν κηλὶς προσεκολλήθη εἰς τὰς χεῖρας μου·
8 νὰ σπείρω, καὶ ἄλλος νὰ φάγῃ·καὶ νὰ ἐκριζωθῶσιν οἱ ἔκγονοί μου.
9 Ἄν ἡ καρδία μου ἠπατήθη ὑπὸ γυναικός,ἤ παρεμόνευσα εἰς τὴν θύραν τοῦ πλησίον μου,
10 ἡ γυνή μου νὰ ἀλέσῃ δι᾿ ἄλλον,καὶ ἄλλοι νὰ πέσωσιν ἐπ᾿ αὐτήν.
11 Διότι μιαρὸν ἀνόμημα τοῦτοκαὶ ἁμάρτημα κατάδικον·
12 διότι εἶναι πῦρ κατατρῶγον μέχρις ἀφανισμοῦ,καὶ ἤθελεν ἐκριζώσει πάντα τὰ γεννήματά μου.
13 Ἄν κατεφρόνησα τὴν κρίσιν τοῦ δούλου μου ἤ τῆς δούλης μου,ὅτε διεφέροντο πρὸς ἐμέ,
14 τί θέλω κάμει τότε, ὅταν ἐγερθῇ ὁ Θεὸς;καὶ ὅταν ἐπισκεφθῇ, τί θέλω ἀποκριθῆ πρὸς αὐτὸν;
15 Ὁ ποιήσας ἐμὲ ἐν τῇ κοιλίᾳ, δὲν ἐποίησε καὶ ἐκεῖνον;καὶ δὲν ἐμόρφωσεν ἡμᾶς ὁ αὐτὸς ἐν τῇ μήτρᾳ;
16 Ἄν ἠρνήθην τὴν ἐπιθυμίαν τῶν πτωχῶν,ἤ ἐμάρανα τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς χήρας,
17 ἤ ἔφαγον μόνος τὸν ἄρτον μου,καὶ ὁ ὀρφανὸς δὲν ἔφαγεν ἐξ αὐτοῦ·
18 διότι ὁ μὲν ἐκ νεότητος μου ἐτρέφετο μετ᾿ ἐμοῦ, ὡς μετὰ πατρός,τὴν δὲ ἐκ κοιλίας τῆς μητρὸς μου ὡδήγησα·
19 ἄν εἶδον τινὰ ἀπολλύμενον δι᾿ ἔλλειψιν ἐνδύματοςἤ πτωχὸν χωρὶς σκεπάσματος,
20 ἄν οἱ νεφροὶ αὐτοῦ δὲν μὲ εὐλόγησανκαὶ δὲν ἐθερμάνθη μὲ τὸ μαλλίον τῶν προβάτων μου,
21 ἄν ἐσήκωσα τὴν χεῖρά μου κατὰ τοῦ ὀρφανοῦ,βλέπων ὅτι ὑπερίσχυον ἐν τῇ πύλῃ,
22 νὰ πέσῃ ὁ βραχίων μου ἐκ τοῦ ὤμου,καὶ ἡ χεὶρ μου νὰ συντριφθῇ ἐκ τοῦ ἀγκῶνος.
23 Διότι ὁ παρὰ τοῦ Θεοῦ ὄλεθρος ἦτο εἰς ἐμὲ φρίκηκαὶ διὰ τὴν μεγαλειότητα αὐτοῦ δὲν ἤθελον δυνηθῆ νὰ ἀνθέξω.
24 Ἄν ἔθεσα εἰς τὸ χρυσίον τὴν ἐλπίδα μου,ἤ εἶπα πρὸς τὸ καθαρὸν χρυσίον, Σὺ εἶσαι τὸ θάρρος μου,
25 ἄν εὐφράνθην διότι ὁ πλοῦτός μου ἦτο μέγαςκαὶ διότι ἡ χεὶρ μου εὕρηκεν ἀφθονίαν,
26 ἄν ἐθεώρουν τὸν ἥλιον ἀναλάμπονταἤ τὴν σελήνην περιπατοῦσαν ἐν τῇ λαμπρότητι αὑτῆς,
27 καὶ ἡ καρδία μου ἐθέλχθη κρυφίως,ἤ μὲ τὸ στόμα μου ἐφίλησα τὴν χεῖρά μου,
28 καὶ τοῦτο ἤθελεν εἶσθαι ἀνόμημα κατάδικον·διότι ἤθελον ἀρνηθῆ τὸν Θεὸν τὸν Ὕψιστον.
29 Ἄν ἐχάρην εἰς τὸν ἀφανισμὸν τοῦ μισοῦντός με,ἤ ἐπεχάρην ὅτε εὕρηκεν αὐτὸν κακόν·
30 διότι οὐδὲ ἀφῆκα τὸ στόμα μου νὰ ἁμαρτήσῃ,εὐχόμενος κατάραν εἰς τὴν ψυχήν αὐτοῦ·
31 ἄν οἱ ἄνθρωποι τῆς σκηνῆς μου δὲν εἶπον,Τίς θέλει δείξει ἄνθρωπον μή χορτασθέντα ἀπὸ τῶν κρεάτων αὐτοῦ;
32 Ὁ ξένος δὲν διενυκτέρευεν ἔξω·ἤνοιγον τὴν θύραν μου εἰς τὸν ὁδοιπόρον·
33 ἄν ἐσκέπασα τὴν παράβασίν μου ὡς ὁ ᾿Αδάμ,κρύπτων τὴν ἀνομίαν μου ἐν τῷ κόλπῳ μου·
34 διότι μήπως ἐφοβούμην μέγα πλῆθος,ἤ μὲ ἐτρόμαζεν ἡ καταφρόνησις τῶν οἰκογενειῶν,ὥστε νὰ σιωπήσω καὶ νὰ μή ἐκβῶ ἐκ τῆς θύρας;
35 Ὦ νὰ ἦτό τις νὰ μὲ ἤκουεν.Ἰδού, ἡ ἐπιθυμία μου εἶναι νὰ ἀπεκρίνετο ὁ Παντοδύναμος εἰς ἐμέ,καὶ ὁ ἀντίδικός μου νὰ ἔγραφε βιβλίον.
36 Βεβαίως ἤθελον βαστάσει αὐτὸ ἐπὶ τοῦ ὤμου μου,ἤθελον περιδέσει αὐτὸ στέφανον ἐπ᾿ ἐμέ·
37 ἤθελον φανερώσει πρὸς αὐτὸν τὸν ἀριθμὸν τῶν βημάτων μου·ὡς ἄρχων ἤθελον πλησιάσει εἰς αὐτόν.
38 Ἄν ὁ ἀγρὸς μου καταβοᾷ ἐναντίον μουκαὶ κλαίωσιν ὁμοῦ οἱ αὔλακες αὐτοῦ,
39 ἄν ἔφαγον τὸν καρπὸν αὐτοῦ χωρὶς μισθόν,ἤ ἔκαμον νὰ ἐκβῇ ἡ ψυχή τῶν γεωργῶν αὐτοῦ,
40 Ἄς φυτρώσωσι τρίβολοι ἀντὶ σίτουκαὶ ζιζάνια ἀντὶ κριθῆς.
᾿Ετελείωσαν οἱ λόγοι τοῦ Ἰώβ.