Ιώβ 33:1-33
33 Διὰ τοῦτο, Ἰώβ, ἄκουσον τώρα τὰς ὁμιλίας μου,καὶ ἀκροάσθητι πάντας τοὺς λόγους μου.
2 Ἰδού, τώρα ἤνοιξα τὸ στόμα μου·ἡ γλῶσσά μου λαλεῖ ἐν τῷ στόματί μου.
3 Οἱ λόγοι μου θέλουσιν εἶσθαι κατὰ τὴν εὐθύτητα τῆς καρδίας μου·καὶ τὰ χείλη μου θέλουσι προφέρει γνῶσιν καθαράν.
4 Τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ μὲ ἔκαμεκαὶ ἡ πνοή τοῦ Παντοδυνάμου μὲ ἐζωοποίησεν.
5 ᾿Εὰν δύνασαι, ἀποκρίθητί μοι·παρατάχθητι ἔμπροσθέν μου· στῆθι.
6 Ἰδού, ἐγὼ εἶμαι κατὰ τὸν λόγόν σου ἀπὸ μέρους τοῦ Θεοῦ·ἐκ πηλοῦ εἶμαι καὶ ἐγὼ μεμορφωμένος.
7 Ἰδού, ὁ τρόμος μου δὲν θέλει σὲ ταράξει,οὐδὲ ἡ χεὶρ μου θέλει εἶσθαι βαρεῖα ἐπὶ σέ.
8 Σὺ τῳόντι εἶπας εἰς τὰ ὦτά μου,καὶ ἤκουσα τὴν φωνήν τῶν λόγων σου,
9 Εἶμαι καθαρὸς χωρὶς ἁμαρτίας·εἶμαι ἀθῶος· καὶ ἀνομία δὲν ὑπάρχει ἐν ἐμοί·
10 ἰδού, εὑρίσκει ἀφορμὰς ἐναντίον μου·μὲ νομίζει ἐχθρὸν αὑτοῦ·
11 βάλλει τοὺς πόδας μου ἐν τῷ ξύλῳ·παραφυλάττει πάσας τὰς ὁδοὺς μου.
12 Ἰδού, κατὰ τοῦτο δὲν εἶσαι δίκαιος·θέλω ἀποκριθῆ πρὸς σέ, διότι ὁ Θεὸς εἶναι μεγαλήτερος τοῦ ἀνθρώπου.
13 Διὰ τί ἀντιμάχεσαι πρὸς αὐτόν;διότι δὲν δίδει λόγον περὶ οὐδεμιᾶς τῶν πράξεων αὑτοῦ.
14 Διότι ὁ Θεὸς λαλεῖ ἅπαξ καὶ δίς,ἀλλ᾿ ὁ ἄνθρωπος δὲν προσέχει.
15 ᾿Εν ἐνυπνίῳ, ἐν ὀράσει νυκτερινῇ,ὅτε βαθὺς ὕπνος πίπτει ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους,ὅτε ὑπνώττουσιν ἐπὶ τῆς κλίνης·
16 τότε ἀνοίγει τὰ ὦτα τῶν ἀνθρώπων,καὶ ἐπισφραγίζει τὴν πρὸς αὐτοὺς νουθεσίαν·
17 διὰ νὰ ἀποστρέψῃ τὸν ἄνθρωπον ἀπὸ τῶν πράξεων αὐτοῦκαὶ νὰ ἐκβάλῃ τὴν ὑπερηφανίαν ἐκ τοῦ ἀνθρώπου.
18 Προλαμβάνει τὴν ψυχήν αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ λάκκουκαὶ τὴν ζωήν αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ νὰ διαπερασθῇ ὑπὸ ῥομφαίας.
19 Πάλιν, τιμωρεῖται μὲ πόνους ἐπὶ τῆς κλίνης αὐτοῦ,καὶ τὸ πλῆθος τῶν ὀστέων αὐτοῦ μὲ δυνατοὺς πόνους·
20 ὥστε ἡ ζωή αὐτοῦ ἀποστρέφεται τὸν ἄρτονκαὶ ἡ ψυχή αὐτοῦ τὸ ἐπιθυμητὸν φαγητόν·
21 ἡ σὰρξ αὐτοῦ ἀναλίσκεται, ὥστε δὲν φαίνεται,καὶ τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ τὰ ἀφανῆ ἐξέχουσιν·
22 ἡ δὲ ψυχή αὐτοῦ πλησίαζει εἰς τὸν λάκκονκαὶ ἡ ζωή αὐτοῦ εἰς τοὺς φονευτάς.
23 ᾿Εὰν ἦναι μηνυτής μετ᾿ αὐτοῦἤ ἑρμηνευτής, εἷς μεταξὺ χιλίων,διὰ νὰ ἀναγγείλῃ πρὸς τὸν ἄνθρωπον τὴν εὐθύτητα αὐτοῦ·
24 τότε θέλει εἶσθαι ἵλεως εἰς αὐτὸν καὶ θέλει εἰπεῖ,Λύτρωσον αὐτὸν ἀπὸ τοῦ νὰ καταβῇ εἰς τὸν λάκκον·ἐγὼ εὕρηκα ἐξιλασμόν.
25 Ἡ σὰρξ αὐτοῦ θέλει εἶσθαι ἀνθηροτέρα νηπίου·θέλει ἐπιστρέψει εἰς τὰς ἡμέρας τῆς νεότητος αὑτοῦ·
26 θέλει δεηθῆ τοῦ Θεοῦ καὶ θέλει εὐνοήσει πρὸς αὐτόν·καὶ θέλει βλέπει τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐν χαρᾷ·καὶ θέλει ἀποδώσει εἰς τὸν ἄνθρωπον τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ.
27 Θέλει βλέπει πρὸς τοὺς ἀνθρώπους καὶ θέλει λέγει,Ἡμάρτησα καὶ διέστρεψα τὸ ὀρθόν,καὶ δὲν μὲ ὠφέλησεν·
28 ἀλλ᾿ αὐτὸς ἐλύτρωσε τὴν ψυχήν μου ἀπὸ τοῦ νὰ ὑπάγῃ εἰς τὸν λάκκον·καὶ ἡ ζωή μου θέλει ἰδεῖ τὸ φῶς.
29 Ἰδού, πάντα ταῦτα ἐργάζεται ὁ Θεὸςδὶς καὶ τρὶς μετὰ τοῦ ἀνθρώπου,
30 διὰ νὰ ἀποστρέψῃ τὴν ψυχήν αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ λάκκου,ὥστε νὰ φωτισθῇ ἐν τῷ φωτὶ τῶν ζώντων.
31 Πρόσεχε, Ἰώβ, ἄκουσόν μου·σιώπα, καὶ ἐγὼ θέλω λαλήσει.
32 ᾿Εὰν ἔχῃς τί νὰ εἴπῃς, ἀποκρίθητί μοι·λάλησον, διότι ἐπιθυμῶ νὰ δικαιωθῇς.
33 Εἰ δὲ μή, σὺ ἄκουσόν μου·σιώπα καὶ θέλω σὲ διδάξει σοφίαν.