Κολοσσαείς 2:1-23
2 Διότι θέλω νὰ ἐξεύρητε ὁποῖον μέγαν ἀγῶνα ἔχω διὰ σᾶς καὶ τοὺς ἐν Λαοδικείᾳ καὶ τοὺς ὅσοι δὲν εἶδον τὸ πρόσωπόν μου σωματικῶς,
2 διὰ νὰ παρηγορηθῶσιν αἱ καρδίαι αὐτῶν, ἑνωθέντων ὁμοῦ ἐν ἀγάπῃ καὶ εἰς πάντα πλοῦτον τῆς πληροφορίας τῆς συνέσεως, ὥστε νὰ γνωρίσωσι τὸ μυστήριον τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καὶ τοῦ Χριστοῦ,
3 ἐν τῷ ὁποίῳ εἶναι κεκρυμμένοι πάντες οἱ θησαυροὶ τῆς σοφίας καὶ τῆς γνώσεως.
4 Λέγω δὲ τοῦτο, διὰ νὰ μή σᾶς ἐξαπατᾷ τις μὲ πιθανολογίαν·
5 διότι ἄν καὶ κατὰ τὸ σῶμα ἦμαι ἀπών, μὲ τὸ πνεῦμα ὅμως εἶμαι μεθ᾿ ὑμῶν, χαίρων καὶ βλέπων τὴν τάξιν σας καὶ τὴν σταθερότητα τῆς εἰς Χριστὸν πίστεώς σας.
6 Καθὼς λοιπὸν παρελάβετε τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν τὸν Κύριον, ἐν αὐτῷ περιπατεῖτε,
7 ἐρριζωμένοι καὶ ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καὶ στερεούμενοι ἐν τῇ πίστει καθὼς ἐδιδάχθητε, περισσεύοντες ἐν αὐτῇ μετὰ εὐχαριστίας.
8 Βλέπετε μή σᾶς ἐξαπατήσῃ τις διὰ τῆς φιλοσοφίας καὶ τῆς ματαίας ἀπάτης, κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ οὐχὶ κατὰ Χριστόν·
9 διότι ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τὸ πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς,
10 καὶ εἶσθε πλήρεις ἐν αὐτῷ, ὅστις εἶναι ἡ κεφαλή πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας,
11 εἰς τὸν ὁποῖον καὶ περιετμήθητε μὲ περιτομήν ἀχειροποίητον, ἀπεκδυθέντες τὸ σῶμα τῶν ἁμαρτιῶν τῆς σαρκὸς διὰ τῆς περιτομῆς τοῦ Χριστοῦ,
12 συνταφέντες μετ᾿ αὐτοῦ ἐν τῷ βαπτίσματι, διὰ τοῦ ὁποίου καὶ συνανέστητε διὰ τῆς πίστεως τῆς ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ, ὅστις ἀνέστησεν αὐτὸν ἐκ τῶν νεκρῶν.
13 Καὶ ἐσᾶς, ὄντας νεκροὺς εἰς τὰ ἁμαρτήματα καὶ τὴν ἀκροβυστίαν τῆς σαρκὸς σας, συνεζωοποίησε μετ᾿ αὐτοῦ, συγχωρήσας εἰς ἐσᾶς πάντα τὰ πταίσματα,
14 ἐξαλείψας τὸ καθ᾿ ἡμῶν χειρόγραφον, συνιστάμενον εἰς διατάγματα, τὸ ὁποῖον ἦτο ἐναντίον εἰς ἡμᾶς, καὶ ἀφαίρεσεν αὐτὸ ἐκ τοῦ μέσου, προσηλώσας αὐτὸ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ·
15 καὶ ἀπογυμνώσας τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας, παρεδειγμάτισε παρρησίᾳ, θριαμβεύσας κατ᾿ αὐτῶν ἐπ᾿ αὐτοῦ.
16 Ἄς μή σᾶς κρίνῃ λοιπὸν μηδεὶς διὰ φαγητὸν ἤ διὰ ποτὸν ἤ διὰ λόγον ἑορτῆς ἤ νεομηνίας ἤ σαββάτων,
17 τὰ ὁποῖα εἶναι σκιὰ τῶν μελλόντων, τὸ σῶμα ὅμως εἶναι τοῦ Χριστοῦ.
18 Ἄς μή σᾶς στερήσῃ μηδεὶς τοῦ βραβείου μὲ προσποίησιν ταπεινοφροσύνης καὶ μὲ θρησκείαν τῶν ἀγγέλων, ἐμβατεύων εἰς πράγματα τὰ ὁποῖα δὲν εἶδε, ματαίως φυσιούμενος ὑπὸ τοῦ νοὸς τῆς σαρκὸς αὑτοῦ,
19 καὶ μή κρατῶν τὴν κεφαλήν, τὸν Χριστόν, ἐκ τοῦ ὁποίου ὅλον τὸ σῶμα διὰ τῶν ἁρμῶν καὶ συνδέσμων διατηρούμενον καὶ συνδεόμενον αὐξάνει κατὰ τὴν αὔξησιν τοῦ Θεοῦ.
20 ᾿Εὰν λοιπὸν ἀπεθάνετε μετὰ τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τῶν στοιχείων τοῦ κόσμου, διὰ τί ὡς ζῶντες ἐν τῷ κόσμῳ ὑπόκεισθε εἰς διατάγματα,
21 Μή πιάσῃς, μή γευθῇς, μή ἐγγίσῃς,
22 τὰ ὁποῖα πάντα φθείρονται διὰ τῆς χρήσεως, κατὰ τὰ ἐντάλματα καὶ τὰς διδασκαλίας τῶν ἀνθρώπων;
23 τὰ ὁποῖα ἔχουσι φαινόμενον μόνον σοφίας εἰς ἐθελοθρησκείαν καὶ ταπεινοφροσύνην καὶ σκληραγωγίαν τοῦ σώματος, εἰς οὐδεμίαν τιμήν ἔχοντα τὴν εὐχαρίστησιν τῆς σαρκός.