Κριτές 11:1-40

11  Καὶ ὁ Ἰεφθάε ὁ Γαλααδίτης ἦτο δυνατὸς ἐν ἰσχύϊ· καὶ ἦτο υἱὸς γυναικὸς πόρνης, καὶ ἐγέννησεν ὁ Γαλαὰδ τὸν Ἰεφθάε.  Καὶ ἐγέννησεν ἡ γυνή τοῦ Γαλαὰδ εἰς αὐτὸν υἱούς· καὶ ηὐξήθησαν οἱ υἱοὶ τῆς γυναικὸς καὶ ἀπέβαλον τὸν Ἰεφθάε, λέγοντες πρὸς αὐτόν, Δὲν θέλεις κληρονομήσει ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς ἡμῶν· διότι εἶσαι υἱὸς γυναικὸς ξένης.  Καὶ ἔφυγεν ὁ Ἰεφθάε ἀπὸ προσώπου τῶν ἀδελφῶν αὑτοῦ καὶ κατῴκησεν ἐν τῇ γῇ Τώβ· καὶ συνήχθησαν εἰς τὸν Ἰεφθάε ἄνθρωποι ποταποὶ καὶ ἐξήρχοντο μετ᾿ αὐτοῦ.  Καὶ μετὰ καιρὸν οἱ υἱοὶ ᾿Αμμὼν ἐπολέμησαν ἐναντίον τοῦ Ἰσραήλ.  Καὶ ὅτε ἐπολέμησαν οἱ υἱοὶ ᾿Αμμὼν ἐναντίον τοῦ Ἰσραήλ, οἱ πρεσβύτεροι τῆς Γαλαὰδ ὑπῆγαν νὰ παραλάβωσι τὸν Ἰεφθάε ἐκ τῆς γῆς Τώβ.  Καὶ εἶπον πρὸς τὸν Ἰεφθάε, ᾿Ελθὲ καὶ γίνου ἀρχηγὸς ἡμῶν, διὰ νὰ πολεμήσωμεν τοὺς υἱοὺς ᾿Αμμών.  Καὶ εἶπεν ὁ Ἰεφθάε πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Γαλαάδ, Σεῖς δὲν μὲ ἐμισήσατε καὶ μὲ ἀπεβάλετε ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρὸς μου; διὰ τί λοιπὸν ἤλθετε τώρα πρὸς ἐμέ, ὅτε εὑρίσκεσθε εἰς ἀμηχανίαν;  Καὶ εἶπαν οἱ πρεσβύτεροι τῆς Γαλαὰδ πρὸς τὸν Ἰεφθάε, Διὰ τοῦτο ἐπεστρέψαμεν τώρα πρὸς σέ· διὰ νὰ ἔλθῃς μεθ᾿ ἡμῶν καὶ νὰ πολεμήσῃς τοὺς υἱοὺς ᾿Αμμὼν καὶ νὰ ἦσαι ἄρχων ἐφ᾿ ἡμῶν, ἐπὶ πάντων τῶν κατοίκων τῆς Γαλαάδ.  Καὶ εἶπεν ὁ Ἰεφθάε πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Γαλαάδ, ᾿Εὰν σεῖς μὲ ἐπαναφέρητε διὰ νὰ πολεμήσω τοὺς υἱοὺς ᾿Αμμών, καὶ ὁ Κύριος παραδώσῃ αὐτοὺς εἰς ἐμέ, ἐγὼ θέλω εἶσθαι ἄρχων ἐφ᾿ ὑμῶν; 10  Καὶ εἶπαν οἱ πρεσβύτεροι τῆς Γαλαὰδ πρὸς τὸν Ἰεφθάε, Ὁ Κύριος ἄς ἦναι μάρτυς μεταξὺ ἡμῶν, ἐὰν δὲν κάμωμεν κατὰ τὸν λόγον σου. 11  Τότε ὑπῆγεν ὁ Ἰεφθάε μετὰ τῶν πρεσβυτέρων τῆς Γαλαάδ, καὶ κατέστησεν αὐτὸν ὁ λαὸς ἐφ᾿ ἑαυτοῦ κεφαλήν καὶ ἄρχοντα· καὶ ἐλάλησεν ὁ Ἰεφθάε πάντας τοὺς λόγους αὑτοῦ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐν Μισπά. 12  Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Ἰεφθάε πρέσβεις πρὸς τὸν βασιλέα τῶν υἱῶν ᾿Αμμών, λέγων, Τί ἔχεις νὰ κάμῃς μετ᾿ ἐμοῦ καὶ ἦλθες ἐναντίον μου νὰ πολεμήσῃς ἐν τῇ γῇ μου; 13  Καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺς τῶν υἱῶν ᾿Αμμὼν πρὸς τοὺς πρέσβεις τοῦ Ἰεφθάε, Διότι ὁ Ἰσραήλ ἔλαβε τὴν γῆν μου, ὅτε ἀνέβαινεν ἐξ Αἰγύπτου, ἀπὸ ᾿Αρνὼν ἕως Ἰαβὸκ καὶ ἕως τοῦ Ἰορδάνου· τώρα λοιπὸν ἐπίστρεψον αὐτὰ ἐν εἰρήνῃ. 14  Καὶ ἀπέστειλε πάλιν ὁ Ἰεφθάε πρέσβεις πρὸς τὸν βασιλέα τῶν υἱῶν ᾿Αμμών· 15  καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Οὕτω λέγει ὁ Ἰεφθάε· Ὁ Ἰσραήλ δὲν ἔλαβε τὴν γῆν τοῦ Μωὰβ οὐδὲ τὴν γῆν τῶν υἱῶν ᾿Αμμών· 16  ἀλλ᾿ ἀφοῦ ἀνέβη ὁ Ἰσραήλ ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἐπορεύθη διὰ τῆς ἐρήμου εἰς τὴν ᾿Ερυθρὰν θάλασσαν καὶ ἦλθεν εἰς Κάδης, 17  τότε ὁ Ἰσραήλ ἀπέστειλε πρέσβεις πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ ᾿Εδώμ, λέγων, Ἄς περάσω, παρακαλῶ, διὰ τῆς γῆς σου· πλήν ὁ βασιλεὺς τοῦ ᾿Εδὼμ δὲν εἰσήκουσεν. Ἔτι δὲ καὶ πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Μωὰβ ἀπέστειλε· πλήν καὶ αὐτὸς δὲν συγκατένευσε· καὶ ἐκάθισεν ὁ Ἰσραήλ ἐν Κάδης. 18  Τότε ὑπῆγε διὰ τῆς ἐρήμου καὶ περιῆλθε τὴν γῆν τοῦ ᾿Εδὼμ καὶ τὴν γῆν τοῦ Μωὰβ καὶ ἦλθεν ἀπὸ ἀνατολῶν τῆς γῆς τοῦ Μωὰβ καὶ ἐστρατοπέδευσε πέραν τοῦ ᾿Αρνών, καὶ δὲν εἰσῆλθεν εἰς τὰ ὅρια τοῦ Μωάβ· διότι ὁ ᾿Αρνὼν ἦτο ὅριον τοῦ Μωάβ. 19  Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Ἰσραήλ πρέσβεις πρὸς τὸν Σηὼν βασιλέα τῶν ᾿Αμορραίων, βασιλέα τῆς Ἑσεβών· καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰσραήλ, Ἄς περάσωμεν, παρακαλοῦμεν, διὰ τῆς γῆς σου ἕως τοῦ τόπου μου. 20  ᾿Αλλ᾿ ὁ Σηὼν δὲν ἐνεπιστεύθη εἰς τὸν Ἰσραήλ νὰ περάσῃ διὰ τοῦ ὁρίου αὐτοῦ· ὅθεν ἐσύναξεν ὁ Σηὼν πάντα τὸν λαὸν αὑτοῦ, καὶ ἐστρατοπέδευσεν ἐν Ἰαασὰ καὶ ἐπολέμησε τὸν Ἰσραήλ. 21  Καὶ παρέδωκε Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ τὸν Σηὼν καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Ἰσραήλ, καὶ ἐπάταξεν αὐτούς· καὶ ὁ Ἰσραήλ ἐκληρονόμησε πᾶσαν τὴν γῆν τῶν ᾿Αμορραίων, τῶν κατοίκων τῆς γῆς ἐκείνης. 22  Καὶ ἐκληρονόμησαν πάντα τὰ ὅρια τῶν ᾿Αμορραίων, ἀπὸ ᾿Αρνὼν ἕως Ἰαβὸκ καὶ ἀπὸ τῆς ἐρήμου ἕως τοῦ Ἰορδάνου. 23  Καὶ τώρα, ἀφοῦ Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ ἐξεδίωξε τοὺς ᾿Αμορραίους ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ αὑτοῦ Ἰσραήλ, σὺ θέλεις κληρονομήσει αὐτούς; 24  σὺ δὲν κληρονομεῖς ὅ, τι ἐκληροδότησεν εἰς σὲ Χεμὼς ὁ Θεὸς σου; καὶ ἡμεῖς, πάντα ὅσα ἐκληροδότησεν εἰς ἡμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν, ταῦτα θέλομεν κληρονομήσει. 25  Καὶ τώρα μήπως σὺ εἶσαί τι καλήτερος τοῦ Βαλὰκ υἱοῦ τοῦ Σεπφὼρ βασιλέως τοῦ Μωάβ; διεφιλονείκησεν ἐκεῖνος διόλου πρὸς τὸν Ἰσραήλ ἤ ἐπολέμησε ποτὲ ἐναντίον αὐτοῦ, 26  ἀφοῦ ὁ Ἰσραήλ κατῴκησεν εἰς Ἑσεβὼν καὶ εἰς τὰς κώμας αὐτῆς, καὶ εἰς ᾿Αροήρ καὶ εἰς τὰς κώμας αὐτῆς, καὶ εἰς πάσας τὰς πόλεις τὰς πλησίον τοῦ ᾿Αρνών, τριακόσια ἔτη; διὰ τί λοιπὸν ἐν τῷ διαστήματι τούτῳ δὲν ἠλευθερώσατε αὐτά; 27  ᾿Εγώ λοιπὸν δὲν ἔπταισα εἰς σέ· ἀλλὰ σὺ πράττεις ἄδικα εἰς ἐμέ, πολεμῶν ἐναντίον μου. Ὁ Κύριος ὁ Κριτής ἄς κρίνῃ σήμερον ἀναμέσον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ καὶ τῶν υἱῶν ᾿Αμμών. 28  ᾿Αλλὰ δὲν εἰσήκουσεν ὁ βασιλεὺς τῶν υἱῶν ᾿Αμμὼν εἰς τοὺς λόγους τοῦ Ἰεφθάε, τοὺς ὁποίους ἔστειλε πρὸς αὐτόν. 29  Τότε ἐπῆλθεν ἐπὶ τὸν Ἰεφθάε πνεῦμα Κυρίου, καὶ αὐτὸς ἐπέρασε διὰ τῆς Γαλαὰδ καὶ τοῦ Μανασσῆ, καὶ ἐπέρασε διὰ τῆς Μισπὰ τῆς Γαλαάδ, καὶ ἀπὸ Μισπὰ τῆς Γαλαὰδ ἐπέρασεν ἐπὶ τοὺς υἱοὺς ᾿Αμμών. 30  Καὶ εὐχήθη ὁ Ἰεφθάε εὐχήν πρὸς τὸν Κύριον, καὶ εἶπεν, ᾿Εὰν τῳόντι παραδώσῃς τοὺς υἱοὺς ᾿Αμμὼν εἰς τὴν χεῖρά μου, 31  τότε ὅ, τι ἐξέλθῃ ἐκ τῶν θυρῶν τοῦ οἴκου μου εἰς συνάντησίν μου, ὅταν ἐπιστρέφω ἐν εἰρήνῃ ἀπὸ τῶν υἱῶν ᾿Αμμών, θέλει εἶσθαι τοῦ Κυρίου, καὶ θέλω προσφέρει αὐτὸ εἰς ὁλοκαύτωμα. 32  Τότε διέβη ὁ Ἰεφθάε πρὸς τοὺς υἱοὺς ᾿Αμμὼν διὰ νὰ πολεμήσῃ αὐτούς· καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Κύριος εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ. 33  Καὶ ἐπάταξεν αὐτούς, ἀπὸ ᾿Αροήρ ἕως τῆς εἰσόδου Μινίθ, εἴκοσι πόλεις, καὶ ἕως τῆς πεδιάδος τῶν ἀμπελώνων, ἐν σφαγῇ μεγάλῃ σφόδρα. Καὶ ἐταπεινώθησαν οἱ υἱοὶ ᾿Αμμὼν ἔμπροσθεν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. 34  Καὶ ἦλθεν ὁ Ἰεφθάε εἰς Μισπὰ πρὸς τὸν οἶκον αὑτοῦ· καὶ ἰδού, ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ ἐξήρχετο εἰς συνάντησιν αὐτοῦ μετὰ τυμπάνων καὶ χορῶν· καὶ αὕτη ἦτο μονογενής· ἐκτὸς αὐτῆς δὲν εἶχεν οὔτε υἱὸν οὔτε θυγατέρα. 35  Καὶ ὡς εἶδεν αὐτήν, διέσχισε τὰ ἱμάτια αὑτοῦ καὶ εἶπεν, Οἴμοι θυγάτηρ μου· ὅλως κατελύπησάς με, καὶ σὺ εἶσαι ἐκ τῶν καταθλιβόντων με· διότι ἐγὼ ἤνοιξα τὸ στόμα μου πρὸς τὸν Κύριον, καὶ δὲν δύναμαι νὰ λάβω ὀπίσω τὸν λόγον μου. 36  ᾿Εκείνη δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν, Πάτερ μου, ἐὰν ἤνοιξας τὸ στόμα σου πρὸς τὸν Κύριον, κάμε εἰς ἐμὲ κατ᾿ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ στόματός σου· ἀφοῦ ὁ Κύριος ἔκαμεν ἐκδίκησιν εἰς σὲ ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν σου, ἀπὸ τῶν υἱῶν ᾿Αμμών. 37  Καὶ εἶπε πρὸς τὸν πατέρα αὑτῆς, Ἄς γείνῃ εἰς ἐμὲ τὸ πρᾶγμα τοῦτο· ἄφες με δύο μῆνας, διὰ νὰ ὑπάγω νὰ περιέλθω τὰ ὄρη καὶ νὰ κλαύσω τὴν παρθενίαν μου, ἐγὼ καὶ αἱ σύντροφοί μου. 38  Ὁ δὲ εἶπεν, Ὕπαγε· καὶ ἀπέστειλεν αὐτήν διὰ δύο μῆνας, καὶ ὑπῆγεν αὐτή μετὰ τῶν συντρόφων αὑτῆς καὶ ἔκλαυσε τὴν παρθενίαν αὑτῆς ἐπὶ τὰ ὄρη. 39  Καὶ εἰς τὸ τέλος τῶν δύο μηνῶν ἐπέστρεψε πρὸς τὸν πατέρα αὑτῆς· καὶ ἔκαμεν εἰς αὐτήν κατὰ τὴν εὐχήν αὑτοῦ τὴν ὁποίαν εὐχήθη· καὶ αὐτή δὲν ἐγνώρισεν ἄνδρα. Καὶ ἔγεινεν ἔθος εἰς τὸν Ἰσραήλ, 40  νὰ ὑπάγωσιν αἱ θυγατέρες τοῦ Ἰσραήλ ἀπὸ χρόνου εἰς χρόνον, νὰ θρηνῶσι τὴν θυγατέρα τοῦ Ἰεφθάε τοῦ Γαλααδίτου, τέσσαρας ἡμέρας κατ᾿ ἔτος.

Υποσημειώσεις