Κριτές 2:1-23

2  Καὶ ἀνέβη ἄγγελος Κυρίου ἀπὸ Γαλγάλων εἰς Βοκὶμ καὶ εἶπε, Σᾶς ἀνεβίβασα ἐξ Αἰγύπτου καὶ σᾶς ἔφερα εἰς τὴν γῆν τὴν ὁποίαν ὥμοσα πρὸς τοὺς πατέρας σας· καὶ εἶπα, Δὲν θέλω ἀθετήσει τὴν πρὸς ἐσᾶς διαθήκην μου εἰς τὸν αἰῶνα·  καὶ σεῖς δὲν θέλετε κάμει συνθήκην πρὸς τοὺς κατοίκους τοῦ τόπου τούτου· τὰ θυσιαστήρια αὐτῶν θέλετε καταστρέψει. Δὲν ὑπηκούσατε ὅμως εἰς τὴν φωνήν μου· διὰ τί ἐπράξατε τοῦτο;  Διὰ τοῦτο καὶ ἐγὼ εἶπα, Δὲν θέλω ἐκδιώξει αὐτοὺς ἀπ᾿ ἔμπροσθέν σας· ἀλλὰ θέλουσιν εἶσθαι ἐναντίοι σας, καὶ οἱ θεοὶ αὐτῶν θέλουσιν εἶσθαι παγὶς εἰς ἐσᾶς.  Καὶ καθὼς ἐλάλησεν ὁ ἄγγελος τοῦ Κυρίου τοὺς λόγους τούτους πρὸς πάντας τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, ὁ λαὸς ὕψωσε τὴν φωνήν αὑτοῦ καὶ ἔκλαυσε.  Καὶ ἐκάλεσαν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Βοκίμ· καὶ ἐθυσίασαν ἐκεῖ εἰς τὸν Κύριον.  Καὶ ὅτε ἀπέλυσε τὸν λαὸν ὁ Ἰησοῦς, οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ ὑπῆγον ἕκαστος εἰς τὴν κληρονομίαν αὑτοῦ, διὰ νὰ κατακληρονομήσωσι τὴν γῆν.  Καὶ ἐλάτρευσαν ὁ λαὸς τὸν Κύριον πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ Ἰησοῦ καὶ πάσας τὰς ἡμέρας τῶν πρεσβυτέρων, οἵτινες ἐπέζησαν μετὰ τὸν Ἰησοῦν καὶ εἶδον πάντα τὰ ἔργα τὰ μεγάλα τοῦ Κυρίου, ὅσα ἔκαμεν ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ.  Καὶ ἐτελεύτησεν Ἰησοῦς, ὁ υἱὸς τοῦ Ναυή, ὁ δοῦλος τοῦ Κυρίου, ἡλικίας ἑκατὸν δέκα ἐτῶν.  Καὶ ἔθαψαν αὐτὸν εἰς τὸ ὅριον τῆς κληρονομίας αὑτοῦ ἐν Θαμνὰθ-ἀρές, ἐν τῷ ὄρει ᾿Εφραΐμ, κατὰ τὸ βόρειον μέρος τοῦ ὄρους Γαάς. 10  Καὶ πᾶσα ἔτι ἡ γενεὰ ἐκείνη προσετέθησαν εἰς τοὺς πατέρας αὑτῶν· καὶ ἐσηκώθη ἄλλη γενεὰ μετ᾿ αὐτούς, ἥτις δὲν ἐγνώρισε τὸν Κύριον οὐδὲ τὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα ἔκαμεν ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ. 11  Καὶ ἔπραξαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ ἐλάτρευσαν τοὺς Βααλείμ· 12  καὶ ἐγκατέλιπον Κύριον τὸν Θεὸν τῶν πατέρων αὑτῶν, τὸν ἐξαγαγόντα αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ ὑπῆγον κατόπιν ἄλλων θεῶν, ἐκ τῶν θεῶν τῶν λαῶν τῶν πέριξ αὑτῶν, καὶ προσεκύνησαν αὐτοὺς καὶ παρώργισαν τὸν Κύριον. 13  Καὶ ἐγκατέλιπον τὸν Κύριον καὶ ἐλάτρευσαν τὸν Βάαλ καὶ τὰς ᾿Ασταρώθ. 14  Καὶ ἐξήφθη ὁ θυμὸς τοῦ Κυρίου κατὰ τοῦ Ἰσραήλ, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς τὴν χεῖρα τῶν λεηλατιστῶν, καὶ ἐλεηλάτησαν αὐτούς· καὶ ἐπώλησεν αὐτοὺς εἰς τὴν χεῖρα τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν κύκλῳ, ὥστε δὲν ἠδυνήθησαν πλέον νὰ σταθῶσι κατὰ πρόσωπον τῶν ἐχθρῶν αὑτῶν. 15  Πανταχοῦ ὅπου ἐξήρχοντο, ἡ χεὶρ τοῦ Κυρίου ἦτο ἐναντίον αὐτῶν πρὸς κακόν, καθὼς ἐλάλησεν ὁ Κύριος καὶ καθὼς ὥμοσεν ὁ Κύριος πρὸς αὐτούς· καὶ ἦλθον εἰς μεγάλην ἀμηχανίαν. 16  Τότε ἀνέστησεν ὁ Κύριος κριτάς, οἵτινες ἔσωσαν αὐτοὺς ἐκ τῆς χειρὸς τῶν λεηλατούντων αὐτούς. 17  Πλήν οὐδὲ εἰς τοὺς κριτὰς αὑτῶν ὑπήκουσαν, ἀλλ᾿ ἐπόρνευσαν κατόπιν ἄλλων θεῶν καὶ προσεκύνησαν αὐτούς· ἐξέκλιναν ταχέως ἀπὸ τῆς ὁδοῦ, εἰς τὴν ὁποίαν περιεπάτησαν οἱ πατέρες αὐτῶν ὑπακούοντες εἰς τὰς ἐντολὰς τοῦ Κυρίου· δὲν ἔκαμον οὕτω. 18  Καὶ ὅτε ἀνέστησεν ὁ Κύριος εἰς αὐτοὺς κριτάς, τότε ὁ Κύριος ἦτο μετὰ τοῦ κριτοῦ καὶ ἔσωζεν αὐτοὺς ἐκ τῆς χειρὸς τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν καθ᾿ ὅλας τὰς ἡμέρας τοῦ κριτοῦ· διότι ἐσπλαγχνίσθη ὁ Κύριος εἰς τοὺς στεναγμοὺς αὐτῶν τοὺς ἐξ αἰτίας τῶν καταθλιβόντων αὐτοὺς καὶ καταπιεζόντων αὐτούς. 19  Ὅτε δὲ ἀπέθνησκεν ὁ κριτής, ἐπέστρεφον καὶ διεφθείροντο χειρότερα παρὰ τοὺς πατέρας αὑτῶν, ὑπάγοντες κατόπιν ἄλλων θεῶν, διὰ νὰ λατρεύωσιν αὐτοὺς καὶ νὰ προσκυνῶσιν αὐτούς· δὲν ἔπαυον ἀπὸ τῶν πράξεων αὑτῶν οὐδὲ ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὑτῶν τῆς διεστραμμένης. 20  Καὶ ἐξήφθη ὁ θυμὸς τοῦ Κυρίου κατὰ τοῦ Ἰσραήλ, καὶ εἶπεν, ᾿Επειδή ὁ λαὸς οὗτος παρέβη τὴν διαθήκην μου, τὴν ὁποίαν προσέταξα εἰς τοὺς πατέρας αὐτῶν, καὶ δὲν ὑπήκουσεν εἰς τὴν φωνήν μου· 21  καὶ ἐγὼ δὲν θέλω ἐκδιώξει πλέον ἀπ᾿ ἔμπροσθεν αὐτῶν οὐδὲν ἐκ τῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα ἀφῆκεν ὁ Ἰησοῦς ὅτε ἐτελεύτησε, 22  διὰ νὰ δοκιμάσω τὸν Ἰσραήλ διὰ μέσου αὐτῶν, ἐὰν φυλάττωσι τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, περιπατοῦντες ἐν αὐτῇ, καθὼς ἐφύλαξαν αὐτήν οἱ πατέρες αὐτῶν, ἤ οὐχί. 23  Καὶ ἀφῆκε Κύριος τὰ ἔθνη ταῦτα, χωρὶς νὰ ἐκδιώξῃ ταχέως αὐτά· οὐδὲ παρέδωκεν αὐτὰ εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Ἰησοῦ.

Υποσημειώσεις