Λευιτικό 24:1-23
24 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, λέγων,
2 Πρόσταξον τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ νὰ φέρωσι πρὸς σὲ ἔλαιον καθαρὸν ἀπὸ ἐλαίας κοπανισμένας διὰ τὸ φῶς, διὰ νὰ καίῃ ὁ λύχνος διαπαντός.
3 Ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματος τοῦ μαρτυρίου, ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου, θέλει βάλει αὐτὸν ὁ ᾿Ααρὼν ἀπὸ ἑσπέρας ἕως τὸ πρωΐ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου διαπαντός· νόμιμον αἰώνιον θέλει εἶσθαι εἰς τὰς γενεὰς σας.
4 ᾿Επὶ τὴν λυχνίαν τὴν καθαρὰν θέλει διαθέσει τοὺς λύχνους ἐνώπιον τοῦ Κυρίου πάντοτε.
5 Καὶ θέλεις λάβει σεμίδαλιν καὶ θέλεις ἐψήσει ἀπ᾿ αὐτῆς δώδεκα ἄρτους· δύο δέκατα θέλει εἶσθαι ἕκαστος ἄρτος.
6 Καὶ θέλεις βάλει αὐτοὺς εἰς δύο σειράς, ἕξ κατὰ τὴν σειράν, ἐπὶ τὴν τράπεζαν τὴν καθαρὰν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
7 Καὶ θέλεις βάλει ἐφ᾿ ἑκάστην σειρὰν λιβάνιον καθαρόν, καὶ θέλει εἶσθαι ἐπὶ τὸν ἄρτον πρὸς μνημόσυνον, εἰς προσφορὰν γινομένην διὰ πυρὸς πρὸς τὸν Κύριον.
8 Πᾶσαν ἡμέραν σαββάτου θέλει διαθέσει ταῦτα διαπαντὸς ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, παρὰ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ εἰς διαθήκην αἰώνιον.
9 Καὶ θέλουσιν εἶσθαι τοῦ ᾿Ααρὼν καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ· καὶ θέλουσι τρώγει αὐτὰ ἐν τόπῳ ἁγίῳ διότι εἶναι ἁγιώτατα εἰς αὐτὸν ἐκ τῶν διὰ πυρὸς γινομένων προσφορῶν τοῦ Κυρίου εἰς νόμιμον αἰώνιον.
10 Καὶ ἐξῆλθεν υἱὸς γυναικὸς τινος Ἰσραηλίτιδος, ὅστις ἦτο υἱὸς ἀνδρὸς Αἰγυπτίου, μεταξὺ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ· καὶ ἐμάχοντο ἐν τῷ στρατοπέδῳ ὁ υἱὸς τῆς Ἰσραηλίτιδος καὶ ἄνθρωπός τις Ἰσραηλίτης.
11 Καὶ ἐβλασφήμησεν ὁ υἱὸς τῆς γυναικὸς τῆς Ἰσραηλίτιδος τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου καὶ κατηράσθη· καὶ ἔφεραν αὐτὸν πρὸς τὸν Μωϋσῆν. Καὶ τὸ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ ἦτο Σελωμείθ, θυγάτηρ τοῦ Διβρεί, ἐκ τῆς φυλῆς Δάν.
12 Καὶ ἔβαλον αὐτὸν εἰς φυλακήν, ἑωσοῦ φανερωθῇ εἰς αὐτοὺς ἡ θέλησις τοῦ Κυρίου.
13 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν, λέγων,
14 Φέρε ἔξω τοῦ στρατοπέδου ἐκεῖνον ὅστις κατηράσθη· καὶ ἄς θέσωσι πάντες οἱ ἀκούσαντες αὐτὸν τὰς χεῖρας αὑτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλήν αὐτοῦ, καὶ ἄς λιθοβολήσῃ αὐτὸν πᾶσα ἡ συναγωγή.
15 Καὶ λάλησον πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, λέγων, Ὅστις καταρασθῇ τὸν Θεὸν αὑτοῦ, θέλει βαστάσει τὴν ἀνομίαν αὑτοῦ·
16 καὶ ὅστις βλασφημήσῃ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, ἐξάπαντος θέλει θανατωθῆ· μὲ λίθους θέλει λιθοβολήσει αὐτὸν πᾶσα ἡ συναγωγή· ἄντε ξένος, ἄντε αὐτόχθων, ὅταν βλασφημήσῃ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, θέλει θανατωθῆ.
17 Καὶ ὅστις φονεύσῃ ἄνθρωπον, ἐξάπαντος θέλει θανατωθῆ.
18 Καὶ ὅστις θανατώσῃ κτῆνος, θέλει ἀνταποδώσει ζῷον ἀντὶ ζῴου.
19 Καὶ ἐὰν τις κάμῃ βλάβην εἰς τὸν πλησίον αὑτοῦ, καθὼς ἔκαμεν, οὕτω θέλει γείνει εἰς αὐτόν·
20 σύντριμμα ἀντὶ συντρίμματος, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος· καθὼς ἔκαμε βλάβην εἰς τὸν ἄνθρωπον, οὕτω θέλει γείνει εἰς αὐτόν.
21 Καὶ ὅστις θανατώσῃ κτῆνος, θέλει ἀνταποδώσει αὐτὸ· καὶ ὅστις φονεύσει ἄνθρωπον, θέλει θανατωθῆ.
22 Κρίσις μία θέλει εἶσθαι εἰς ἐσᾶς· ὡς εἰς τὸν ξένον, οὕτω θέλει γίνεσθαι καὶ εἰς τὸν αὐτόχθονα· διότι ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς σας.
23 Καὶ εἶπεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ ἔφεραν ἔξω τοῦ στρατοπέδου ἐκεῖνον ὅστις κατηράσθη καὶ ἐλιθοβόλησαν αὐτὸν μὲ λίθους· καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ ἔκαμον καθὼς προσέταξεν ὁ Κύριος εἰς τὸν Μωϋσῆν.