Μάρκος 15:1-47
15 Καὶ εὐθὺς τὸ πρωΐ συνεβουλεύθησαν οἱ ἀρχιερεῖς μετὰ τῶν πρεσβυτέρων καὶ γραμματέων καὶ ὅλον τὸ συνέδριον, καὶ δέσαντες τὸν Ἰησοῦν ἔφεραν καὶ παρέδωκαν εἰς τὸν Πιλᾶτον.
2 Καὶ ἠρώτησεν αὐτὸν ὁ Πιλᾶτος· Σὺ εἶσαι ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτόν· Σὺ λέγεις.
3 Καὶ κατηγόρουν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς πολλά.
4 Ὁ δὲ Πιλᾶτος πάλιν ἠρώτησεν αὐτόν, λέγων· Δὲν ἀποκρίνεσαι οὐδέν; ἴδε πόσα σοῦ καταμαρτυροῦσιν.
5 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔτι δὲν ἀπεκρίθη οὐδέν, ὥστε ὁ Πιλᾶτος ἐθαύμαζε.
6 Κατὰ δὲ τὴν ἑορτήν ἀπέλυεν εἰς αὐτοὺς ἕνα δέσμιον, ὅντινα ἐζήτουν·
7 ἦτο δὲ ὁ λεγόμενος Βαραββᾶς δεδεμένος μετὰ τῶν συνωμοτῶν, οἵτινες ἐν τῇ στάσει ἔπραξαν φόνον.
8 Καὶ ἀναβοήσας ὁ ὄχλος, ἤρχισε νὰ ζητῇ νὰ κάμῃ καθὼς πάντοτε ἔκαμνεν εἰς αὐτούς.
9 Ὁ δὲ Πιλᾶτος ἀπεκρίθη πρὸς αὐτούς, λέγων· Θέλετε νὰ σᾶς ἀπολύσω τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων;
10 ᾿Επειδή ἤξευρεν ὅτι διὰ φθόνον παρέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς.
11 Οἱ ἀρχιερεῖς ὅμως διήγειραν τὸν ὄχλον νὰ ζητήσωσι νὰ ἀπολύσῃ εἰς αὐτοὺς μᾶλλον τὸν Βαραββᾶν.
12 Καὶ ὁ Πιλᾶτος ἀποκριθεὶς πάλιν, εἶπε πρὸς αὐτούς· Τί λοιπὸν θέλετε νὰ κάμω τοῦτον, τὸν ὁποῖον λέγετε βασιλέα τῶν Ἰουδαίων;
13 Οἱ δὲ πάλιν ἔκραξαν· Σταύρωσον αὐτόν.
14 Ὁ δὲ Πιλᾶτος ἔλεγε πρὸς αὐτούς· Καὶ τί κακὸν ἔπραξεν; οἱ δὲ περισσότερον ἔκραξαν· Σταύρωσον αὐτόν.
15 Ὁ Πιλᾶτος λοιπόν, θέλων νὰ κάμῃ εἰς τὸν ὄχλον τὸ ἀρεστόν, ἀπέλυσεν εἰς αὐτοὺς τὸν Βαραββᾶν καὶ παρέδωκε τὸν Ἰησοῦν, ἀφοῦ ἐμαστίγωσεν αὐτόν, διὰ νὰ σταυρωθῇ.
16 Οἱ δὲ στρατιῶται ἔφεραν αὐτὸν ἔνδον τῆς αὐλῆς, τὸ ὁποῖον εἶναι τὸ πραιτώριον, καὶ συγκαλοῦσιν ὅλον τὸ τάγμα τῶν στρατιωτῶν·
17 καὶ ἐνδύουσιν αὐτὸν πορφύραν καὶ πλέξαντες ἀκάνθινον στέφανον, βάλλουσι περὶ τὴν κεφαλήν αὐτοῦ,
18 καὶ ἤρχισαν νὰ χαιρετῶσιν αὐτόν, λέγοντες· Χαῖρε, βασιλεῦ τῶν Ἰουδαίων·
19 καὶ ἔτυπτον τὴν κεφαλήν αὐτοῦ μὲ κάλαμον καὶ ἐνέπτυον εἰς αὐτόν, καὶ γονυπετοῦντες προσεκύνουν αὐτόν.
20 Καὶ ἀφοῦ ἐνέπαιξαν αὐτόν, ἐξέδυσαν αὐτὸν τὴν πορφύραν καὶ ἐνέδυσαν αὐτὸν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἔφεραν αὐτὸν ἔξω, διὰ νὰ σταυρώσωσιν αὐτόν.
21 Καὶ ἀγγαρεύουσι τινὰ Σίμωνα Κυρηναῖον διαβαίνοντα, ἐνῷ ἤρχετο ἀπὸ τοῦ ἀγροῦ, τὸν πατέρα τοῦ ᾿Αλεξάνδρου καὶ Ῥούφου, διὰ νὰ σηκώσῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ.
22 Καὶ φέρουσιν αὐτὸν εἰς τὸν τόπον Γολγοθᾶ, τὸ ὁποῖον μεθερμηνευόμενον εἶναι, Κρανίου τόπος.
23 Καὶ ἔδιδον εἰς αὐτὸν νὰ πίῃ οἶνον μεμιγμένον μὲ σμύρναν· ἀλλ᾿ ἐκεῖνος δὲν ἔλαβε.
24 Καὶ ἀφοῦ ἐσταύρωσαν αὐτόν, διεμερίζοντο τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, βάλλοντες κλῆρον ἐπ᾿ αὐτὰ τί ἕκαστος νὰ λάβῃ.
25 Ἦτο δὲ ὥρα τρίτη καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν.
26 Καὶ ἡ ἐπιγραφή τῆς κατηγορίας αὐτοῦ ἦτο ἐπιγεγραμμένη, Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων.
27 Καὶ μετ᾿ αὐτοῦ σταυρόνουσι δύο ληστάς, ἕνα ἐκ δεξιῶν καὶ ἕνα ἐξ ἀριστερῶν αὐτοῦ.
28 Καὶ ἐπληρώθη ἡ γραφή ἡ λέγουσα· Καὶ μετὰ ἀνόμων ἐλογίσθη.
29 Καὶ οἱ διαβαίνοντες ἐβλασφήμουν αὐτόν, κινοῦντες τὰς κεφαλὰς αὑτῶν καὶ λέγοντες· Οὐά, ὁ χαλῶν τὸν ναὸν καὶ διὰ τριῶν ἡμερῶν οἰκοδομῶν,
30 σῶσον σεαυτὸν καὶ κατάβα ἀπὸ τοῦ σταυροῦ.
31 Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς, ἐμπαίζοντες πρὸς ἀλλήλους μετὰ τῶν γραμματέων, ἔλεγον· Ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν δὲν δύναται νὰ σώσῃ.
32 Ὁ Χριστὸς ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ ἄς καταβῇ τώρα ἀπὸ τοῦ σταυροῦ, διὰ νὰ ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμεν. Καὶ οἱ συνεσταυρωμένοι μετ᾿ αὐτοῦ ὠνείδιζον αὐτόν.
33 Ὅτε δὲ ἦλθεν ἡ ἕκτη ὥρα, σκότος ἔγεινεν ἐφ᾿ ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐννάτης·
34 καὶ τὴν ὥραν τὴν ἐννάτην ἐβόησεν ὁ Ἰησοῦς μετὰ φωνῆς μεγάλης, λέγων· ᾿Ελωΐ, ᾿Ελωΐ, λαμᾶ σαβαχθανί; τὸ ὁποῖον μεθερμηνευόμενον εἶναι, Θεὲ μου, Θεὲ μου, διὰ τί μὲ ἐγκατέλιπες;
35 Καὶ τινὲς τῶν παρεστώτων ἀκούσαντες, ἔλεγον· Ἰδού, τὸν Ἠλίαν φωνάζει.
36 Δραμὼν δὲ εἷς καὶ γεμίσας σπόγγον ἀπὸ ὄξους καὶ περιθέσας αὐτὸν εἰς κάλαμον, ἐπότιζεν αὐτόν, λέγων· ᾿Αφήσατε, ἄς ἴδωμεν ἄν ἔρχηται ὁ Ἠλίας νὰ καταβιβάσῃ αὐτόν.
37 Ὁ δὲ Ἰησοῦς, ἐκβαλὼν φωνήν μεγάλην, ἐξέπνευσε.
38 Καὶ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη εἰς δύο ἀπὸ ἄνωθεν ἕως κάτω.
39 Ἰδὼν δὲ ὁ ἑκατόνταρχος ὁ παριστάμενος ἀπέναντι αὐτοῦ ὅτι οὕτω κράξας ἐξέπνευσεν, εἶπεν· ᾿Αληθῶς ὁ ἄνθρωπος οὗτος ἦτο Υἱὸς Θεοῦ.
40 Ἦσαν δὲ καὶ γυναῖκες ἀπὸ μακρόθεν θεωροῦσαι, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἦτο καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή καὶ Μαρία ἡ μήτηρ τοῦ Ἰακώβου τοῦ μικροῦ καὶ τοῦ Ἰωσῆ, καὶ ἡ Σαλώμη,
41 αἵτινες καὶ ὅτε ἦτο ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ ἠκολούθουν αὐτὸν καὶ ὑπηρέτουν αὐτόν, καὶ ἄλλαι πολλαί, αἵτινες συνανέβησαν μετ᾿ αὐτοῦ εἰς Ἱεροσόλυμα.
42 Καὶ ὅτε ἔγεινεν ἤδη ἑσπέρα, διότι ἦτο παρασκευή, τουτέστι προσάββατον,
43 ἦλθεν Ἰωσήφ ὁ ἀπὸ ᾿Αριμαθαίας, ἔντιμος βουλευτής, ὅστις καὶ αὐτὸς περιέμενε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ τολμήσας εἰσῆλθε πρὸς τὸν Πιλᾶτον καὶ ἐζήτησε τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ.
44 Ὁ δὲ Πιλᾶτος ἐθαύμασεν ἄν ἤδη ἀπέθανε· καὶ προσκαλέσας τὸν ἑκατόνταρχον, ἠρώτησεν αὐτὸν ἄν πρὸ πολλοῦ ἀπέθανε·
45 καὶ μαθὼν παρὰ τοῦ ἑκατοντάρχου, ἐχάρισε τὸ σῶμα εἰς τὸν Ἰωσήφ.
46 Καὶ οὗτος, ἀγοράσας σινδόνα καὶ καταβιβάσας αὐτόν, ἐτύλιξε μὲ τὴν σινδόνα καὶ ἔθεσεν αὐτὸν ἐν μνημείῳ, τὸ ὁποῖον ἦτο λελατομημένον ἐκ πέτρας, καὶ προσεκύλισε λίθον ἐπὶ τὴν θύραν τοῦ μνημείου.
47 Ἡ δὲ Μαρία ἡ Μαγδαληνή καὶ Μαρία ἡ μήτηρ τοῦ Ἰωσῆ ἔβλεπον ποῦ τίθεται.