Μάρκος 6:1-56
6 Καὶ ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν καὶ ἦλθεν εἰς τὴν πατρίδα αὑτοῦ· καὶ ἀκολουθοῦσιν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
2 Καὶ ὅτε ἦλθε τὸ σάββατον, ἤρχισε νὰ διδάσκῃ ἐν τῇ συναγωγῇ· καὶ πολλοὶ ἀκούοντες ἐξεπλήττοντο καὶ ἔλεγον· Πόθεν εἰς τοῦτον ταῦτα; καὶ τίς ἡ σοφία ἡ δοθεῖσα εἰς αὐτόν, ὥστε καὶ θαύματα τοιαῦτα γίνονται διὰ τῶν χειρῶν αὐτοῦ;
3 δὲν εἶναι οὗτος ὁ τέκτων, ὁ υἱὸς τῆς Μαρίας, ἀδελφὸς δὲ τοῦ Ἰακώβου καὶ Ἰωσῆ καὶ Ἰούδα καὶ Σίμωνος; καὶ δὲν εἶναι αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ ἐνταῦθα παρ᾿ ἡμῖν; Καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ.
4 Ἔλεγε δὲ πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς ὅτι δὲν εἶναι προφήτης ἄνευ τιμῆς εἰμή ἐν τῇ πατρίδι αὑτοῦ καὶ μεταξὺ τῶν συγγενῶν καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὑτοῦ.
5 Καὶ δὲν ἠδύνατο ἐκεῖ οὐδὲν θαῦμα νὰ κάμῃ, εἰμή ὅτι ἐπὶ ὀλίγους ἀρρώστους ἐπιθέσας τὰς χεῖρας ἐθεράπευσεν αὐτούς·
6 καὶ ἐθαύμαζε διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν.
Καὶ περιήρχετο τὰς κώμας κύκλῳ διδάσκων.
7 Καὶ προσκαλέσας τοὺς δώδεκα, ἤρχισε νὰ ἀποστέλλῃ αὐτοὺς δύο δύο, καὶ ἔδιδεν εἰς αὐτοὺς ἐξουσίαν κατὰ τῶν πνευμάτων τῶν ἀκαθάρτων,
8 καὶ παρήγγειλεν εἰς αὐτοὺς νὰ μή βαστάζωσι μηδὲν εἰς τὴν ὁδὸν εἰμή ῥάβδον μόνον, μή σακκίον, μή ἄρτον, μή χαλκὸν εἰς τὴν ζώνην,
9 ἀλλὰ νὰ ἦναι ὑποδεδεμένοι σανδάλια καὶ νὰ μή ἐνδύωνται δύο χιτῶνας.
10 Καὶ ἔλεγε πρὸς αὐτούς· Ὅπου ἐὰν εἰσέλθητε εἰς οἰκίαν, ἐκεῖ μένετε ἑωσοῦ ἐξέλθητε ἐκεῖθεν.
11 Καὶ ὅσοι δὲν σᾶς δεχθῶσι μηδὲ σᾶς ἀκούσωσιν, ἐξερχόμενοι ἐκεῖθεν ἐκτινάξατε τὸν κονιορτὸν τὸν ὑποκάτω τῶν ποδῶν σας διὰ μαρτυρίαν εἰς αὐτούς. ᾿Αληθῶς σᾶς λέγω, ἐλαφροτέρα θέλει εἶσθαι ἡ τιμωρία εἰς τὰ Σόδομα ἤ Γόμορρα ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως, παρὰ εἰς τὴν πόλιν ἐκείνην.
12 Καὶ ἐξελθόντες ἐκήρυττον νὰ μετανοήσωσι,
13 καὶ ἐξέβαλλον πολλὰ δαιμόνια καὶ ἤλειφον πολλοὺς ἀρρώστους μὲ ἔλαιον καὶ ἐθεράπευον.
14 Καὶ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς Ἡρώδης· διότι φανερὸν ἔγεινε τὸ ὄνομα αὐτοῦ· καὶ ἔλεγεν ὅτι Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, καὶ διὰ τοῦτο ἐνεργοῦσιν αἱ δυνάμεις ἐν αὐτῷ.
15 Ἄλλοι ἔλεγον ὅτι ὁ Ἠλίας εἶναι· ἄλλοι δὲ ἔλεγον ὅτι προφήτης εἶναι ἤ ὡς εἷς τῶν προφητῶν.
16 ᾿Ακούσας δὲ ὁ Ἡρώδης εἶπεν ὅτι οὗτος εἶναι ὁ Ἰωάννης, τὸν ὁποῖον ἐγὼ ἀπεκεφάλισα· αὐτὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν.
17 Διότι αὐτὸς ὁ Ἡρώδης ἀπέστειλε καὶ ἐπίασε τὸν Ἰωάννην καὶ ἔδεσεν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ διὰ τὴν Ἡρωδιάδα τὴν γυναῖκα Φιλίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὑτοῦ, ἐπειδή εἶχε λάβει αὐτήν εἰς γυναῖκα.
18 Διότι ὁ Ἰωάννης ἔλεγε πρὸς τὸν Ἡρώδην ὅτι δὲν σοὶ εἶναι συγκεχωρημένον νὰ ἔχῃς τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου.
19 Ἡ δὲ Ἡρωδιὰς ἐμίσει αὐτὸν καὶ ἤθελε νὰ θανατώσῃ αὐτόν, καὶ δὲν ἠδύνατο.
20 Διότι ὁ Ἡρώδης ἐφοβεῖτο τὸν Ἰωάννην, γνωρίζων αὐτὸν ἄνδρα δίκαιον καὶ ἅγιον, καὶ διεφύλαττεν αὐτὸν καὶ ἔκαμνε πολλὰ ἀκούων αὐτοῦ καὶ εὐχαρίστως ἤκουεν αὐτοῦ.
21 Καὶ ὅτε ἦλθεν ἁρμόδιος ἡμέρα, καθ᾿ ἥν ὁ Ἡρώδης ἔκαμνεν ἐν τοῖς γενεθλίοις αὑτοῦ δεῖπνον εἰς τοὺς μεγιστάνας αὑτοῦ καὶ εἰς τοὺς χιλιάρχους καὶ τοὺς πρώτους τῆς Γαλιλαίας,
22 καὶ εἰσῆλθεν ἡ θυγάτηρ αὐτῆς τῆς Ἡρωδιάδος καὶ ἐχόρευσε καὶ ἤρεσεν εἰς τὸν Ἡρώδην καὶ τοὺς συγκαθημένους, εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸ κοράσιον· Ζήτησόν με ὅ, τι ἄν θέλῃς, καὶ θέλω σοι δώσει.
23 Καὶ ὥμοσε πρὸς αὐτήν ὅτι θέλω σοι δώσει ὅ, τι με ζητήσῃς, ἕως τοῦ ἡμίσεος τῆς βασιλείας μου.
24 Ἡ δὲ ἐξελθοῦσα εἶπε πρὸς τὴν μητέρα αὑτῆς· Τί νὰ ζητήσω; Ἡ δὲ εἶπε· τὴν κεφαλήν Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ.
25 Καὶ εὐθὺς εἰσελθοῦσα μετὰ σπουδῆς εἰς τὸν βασιλέα, ἐζήτησε λέγουσα· Θέλω νὰ μοὶ δώσῃς πάραυτα ἐπὶ πίνακι τὴν κεφαλήν Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ.
26 Καὶ ὁ βασιλεύς, ἄν καὶ ἐλυπήθη πολύ, διὰ τοὺς ὅρκους ὅμως καὶ τοὺς συγκαθημένους δὲν ἠθέλησε νὰ ἀπορρίψῃ τὴν αἴτησιν αὐτῆς.
27 Καὶ εὐθὺς ἀποστείλας ὁ βασιλεὺς δήμιον, προσέταξε νὰ φερθῇ ἡ κεφαλή αὐτοῦ. Ὁ δὲ ἀπελθὼν ἀπεκεφάλισεν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ
28 καὶ ἔφερε τὴν κεφαλήν αὐτοῦ ἐπὶ πίνακι καὶ ἔδωκεν αὐτήν εἰς τὸ κοράσιον, καὶ τὸ κοράσιον ἔδωκεν αὐτήν εἰς τὴν μητέρα αὑτῆς.
29 Καὶ ἀκούσαντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, ἦλθον καὶ ἐσήκωσαν τὸ πτῶμα αὐτοῦ καὶ ἔθεσαν αὐτὸ ἐν μνημείῳ.
30 Καὶ συνάγονται οἱ ἀπόστολοι πρὸς τὸν Ἰησοῦν καὶ ἀπήγγειλαν πρὸς αὐτὸν πάντα, καὶ ὅσα ἔπραξαν καὶ ὅσα ἐδίδαξαν.
31 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἔλθετε σεῖς αὐτοὶ κατ᾿ ἰδίαν εἰς τόπον ἔρημον καὶ ἀναπαύεσθε ὀλίγον· διότι ἦσαν πολλοὶ οἱ ἐρχόμενοι καὶ οἱ ὑπάγοντες, καὶ οὐδὲ νὰ φάγωσιν ηὐκαίρουν·
32 καὶ ὑπῆγον εἰς ἔρημον τόπον μὲ τὸ πλοῖον κατ᾿ ἰδίαν.
33 Καὶ εἶδον αὐτοὺς ὑπάγοντας οἱ ὄχλοι, καὶ πολλοὶ ἐγνώρισαν αὐτὸν καὶ συνέδραμον ἐκεῖ πεζοὶ ἀπὸ πασῶν τῶν πόλεων καὶ φθάσαντες πρὸ αὐτῶν συνήχθησαν πλησίον αὐτοῦ.
34 ᾿Εξελθὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς, εἶδε πολὺν ὄχλον καὶ ἐσπλαγχνίσθη δι᾿ αὐτούς, ἐπειδή ἦσαν ὡς πρόβατα μή ἔχοντα ποιμένα, καὶ ἤρχισε νὰ διδάσκῃ αὐτοὺς πολλά.
35 Καὶ ἐπειδή εἶχεν ἤδη παρέλθει ὥρα πολλή, προσελθόντες πρὸς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, λέγουσιν ὅτι ἔρημος εἶναι ὁ τόπος καὶ παρῆλθεν ἤδη πολλή ὥρα·
36 ἀπόλυσον αὐτούς, διὰ νὰ ὑπάγωσιν εἰς τοὺς πέριξ ἀγροὺς καὶ κώμας καὶ ἀγοράσωσιν εἰς ἑαυτοὺς ἄρτους· διότι δὲν ἔχουσι τί νὰ φάγωσιν.
37 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτούς· Δότε σεῖς εἰς αὐτοὺς νὰ φάγωσι. Καὶ λέγουσι πρὸς αὐτόν· Νὰ ὑπάγωμεν νὰ ἀγοράσωμεν διακοσίων δηναρίων ἄρτους καὶ νὰ δώσωμεν εἰς αὐτοὺς νὰ φάγωσιν;
38 Ὁ δὲ λέγει πρὸς αὐτούς· Πόσους ἄρτους ἔχετε; ὑπάγετε καὶ ἴδετε. Καὶ ἀφοῦ εἶδον, λέγουσι· Πέντε, καὶ δύο ὀψάρια.
39 Καὶ προσέταξεν αὐτοὺς νὰ καθίσωσι πάντας ἐπὶ τοῦ χλωροῦ χόρτου συμπόσια συμπόσια.
40 Καὶ ἐκάθησαν πρασιαὶ ἀνὰ ἑκατὸν καὶ ἀνὰ πεντήκοντα.
41 Καὶ λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τὰ δύο ὀψάρια, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν ηὐλόγησε καὶ κατέκοψε τοὺς ἄρτους καὶ ἔδιδεν εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ διὰ νὰ βάλωσιν ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ τὰ δύο ὀψάρια ἐμοίρασεν εἰς πάντας.
42 Καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν.
43 Καὶ ἐσήκωσαν ἀπὸ τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις καὶ ἀπὸ τῶν ὀψαρίων.
44 Ἦσαν δὲ οἱ φαγόντες τοὺς ἄρτους ἕως πεντακισχίλιοι ἄνδρες.
45 Καὶ εὐθὺς ἠνάγκασε τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ νὰ ἐμβῶσιν εἰς τὸ πλοῖον καὶ νὰ προϋπάγωσιν εἰς τὸ πέραν πρὸς Βηθσαϊδάν, ἑωσοῦ αὐτὸς ἀπολύσῃ τὸν ὄχλον·
46 καὶ ἀπολύσας αὐτούς, ὑπῆγεν εἰς τὸ ὄρος νὰ προσευχηθῇ.
47 Καὶ ὅτε ἔγεινεν ἑσπέρα, τὸ πλοῖον ἦτο ἐν τῷ μέσῳ τῆς θαλάσσης καὶ αὐτὸς μόνος ἐπὶ τῆς γῆς.
48 Καὶ εἶδεν αὐτοὺς βασανιζομένους εἰς τὸ νὰ κωπηλατῶσι· διότι ἦτο ὁ ἄνεμος ἐναντίος εἰς αὐτούς· καὶ περὶ τὴν τετάρτην φυλακήν τῆς νυκτὸς ἔρχεται πρὸς αὐτοὺς περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάσσης, καὶ ἤθελε νὰ περάσῃ αὐτούς.
49 Οἱ δὲ ἰδόντες αὐτὸν περιπατοῦντα ἐπὶ τῆς θαλάσσης ἐνόμισαν ὅτι εἶναι φάντασμα καὶ ἀνέκραξαν·
50 διότι πάντες εἶδον αὐτὸν καὶ ἐταράχθησαν. Καὶ εὐθὺς ἐλάλησε μετ᾿ αὐτῶν καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· Θαρσεῖτε, ἐγὼ εἶμαι, μή φοβεῖσθε.
51 Καὶ ἀνέβη πρὸς αὐτοὺς εἰς τὸ πλοῖον, καὶ ἔπαυσεν ὁ ἄνεμος· καὶ ἐξεπλήττοντο καθ᾿ ἑαυτοὺς λίαν καθ᾿ ὑπερβολήν καὶ ἐθαύμαζον.
52 Διότι δὲν ἐνόησαν ἐκ τῶν ἄρτων, ἐπειδή ἡ καρδία αὐτῶν ἦτο πεπωρωμένη.
53 Καὶ διαπεράσαντες ἦλθον εἰς τὴν γῆν Γεννησαρὲτ καὶ ἐλιμενίσθησαν.
54 Καὶ ὅτε ἐξῆλθον ἐκ τοῦ πλοίου, εὐθὺς γνωρίσαντες αὐτόν,
55 ἔδραμον εἰς πάντα τὰ περίχωρα ἐκεῖνα καὶ ἤρχισαν νὰ περιφέρωσιν ἐπὶ τῶν κραββάτων τοὺς ἀρρώστους, ὅπου ἤκουον ὅτι εἶναι ἐκεῖ.
56 Καὶ ὅπου εἰσήρχετο εἰς κώμας ἤ πόλεις ἤ ἀγρούς, ἔθετον εἰς τὰς ἀγορὰς τοὺς ἀσθενεῖς καὶ παρεκάλουν αὐτὸν νὰ ἐγγίσωσι κάν τὸ κράσπεδον τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· καὶ ὅσοι ἤγγιζον αὐτόν, ἐθεραπεύοντο.