Ματθαίος 8:1-34
8 Ὅτε δὲ κατέβη ἀπὸ τοῦ ὄρους, ἠκολούθησαν αὐτὸν ὄχλοι πολλοί.
2 Καὶ ἰδού, λεπρὸς ἐλθὼν προσεκύνει αὐτόν, λέγων· Κύριε, ἐὰν θέλῃς, δύνασαι νὰ μὲ καθαρίσῃς.
3 Καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα ὁ Ἰησοῦς ἠγγισεν αὐτόν, λέγων· Θέλω, καθαρίσθητι. Καὶ εὐθὺς ἐκαθαρίσθη ἡ λέπρα αὐτοῦ.
4 Καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Πρόσεχε μή εἴπῃς τοῦτο εἰς μηδένα, ἀλλ᾿ ὕπαγε, δεῖξον σεαυτὸν εἰς τὸν ἱερέα καὶ πρόσφερε τὸ δῶρον, τὸ ὁποῖον προσέταξεν ὁ Μωϋσῆς διὰ μαρτυρίαν εἰς αὐτούς.
5 Ὅτε δὲ εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Καπερναούμ, προσῆλθε πρὸς αὐτὸν ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν
6 καὶ λέγων· Κύριε, ὁ δοῦλός μου κεῖται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος.
7 Καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· ᾿Εγὼ ἐλθὼν θέλω θεραπεύσει αὐτόν.
8 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόνταρχος εἶπε· Κύριε, δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ εἰσέλθῃς ὑπὸ τὴν στέγην μου· ἀλλὰ μόνον εἰπὲ λόγον, καὶ θέλει ἰατρευθῆ ὁ δοῦλός μου.
9 Διότι καὶ ἐγὼ εἶμαι ἄνθρωπος ὑπὸ ἐξουσίαν, ἔχων ὑπ᾿ ἑμαυτὸν στρατιώτας, καὶ λέγω πρὸς τοῦτον, Ὕπαγε, καὶ ὑπάγει, καὶ πρὸς ἄλλον, Ἔρχου, καὶ ἔρχεται, καὶ πρὸς τὸν δοῦλόν μου, Κάμε τοῦτο, καὶ κάμνει.
10 ᾿Ακούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐθαύμασε καὶ εἶπε πρὸς τοὺς ἀκολουθοῦντας· ᾿Αληθῶς σᾶς λέγω, οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραήλ εὗρον τοσαύτην πίστιν.
11 Σᾶς λέγω δὲ ὅτι πολλοὶ θέλουσιν ἐλθεῖ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν καὶ θέλουσι καθήσει μετὰ τοῦ ᾿Αβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν,
12 οἱ δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείας θέλουσιν ἐκβληθῆ εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ θέλει εἶσθαι ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ τριγμὸς τῶν ὀδόντων.
13 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τὸν ἑκατόνταρχον, Ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας, ἄς γείνῃ εἰς σέ. Καὶ ἰατρεύθη ὁ δοῦλος αὐτοῦ ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ.
14 Καὶ ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Πέτρου, εἶδε τὴν πενθερὰν αὐτοῦ κατάκοιτον καὶ πάσχουσαν πυρετόν·
15 καὶ ἐπίασε τὴν χεῖρα αὐτῆς, καὶ ἀφῆκεν αὐτήν ὁ πυρετός, καὶ ἐσηκώθη καὶ ὑπηρέτει αὐτούς.
16 Καὶ ὅτε ἔγεινεν ἑσπέρα, ἔφεραν πρὸς αὐτὸν δαιμονιζομένους πολλούς, καὶ ἐξέβαλε τὰ πνεύματα μὲ λόγον καὶ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας ἐθεράπευσε,
17 διὰ νὰ πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος· Αὐτὸς τὰς ἀσθενείας ἡμῶν ἔλαβε καὶ τὰς νόσους ἐβάστασεν.
18 Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς πολλοὺς ὄχλους περὶ ἑαυτόν, προσέταξε νὰ ἀναχωρήσωσιν εἰς τὸ πέραν.
19 Καὶ πλησιάσας εἷς γραμματεὺς εἶπε πρὸς αὐτόν, Διδάσκαλε, θέλω σοὶ ἀκολουθήσει ὅπου ἄν ὑπάγῃς.
20 Καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Αἱ ἀλώπεκες ἔχουσι φωλεὰς καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατοικίας, ὁ δὲ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου δὲν ἔχει ποῦ νὰ κλίνῃ τὴν κεφαλήν.
21 Ἄλλος δὲ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπε πρὸς αὐτόν· Κύριε, συγχώρησόν μοι νὰ ὑπάγω πρῶτον καὶ νὰ θάψω τὸν πατέρα μου.
22 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· ᾿Ακολούθει μοι καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς νὰ θάψωσι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς.
23 Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς τὸ πλοῖον, ἠκολούθησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
24 Καὶ ἰδού, τρικυμία μεγάλη ἔγεινεν ἐν τῇ θαλάσσῃ, ὥστε τὸ πλοῖον ἐσκεπάζετο ὑπὸ τῶν κυμάτων· αὐτὸς δὲ ἐκοιμᾶτο.
25 Καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐξύπνισαν αὐτόν, λέγοντες· Κύριε, σῶσον ἡμᾶς, χανόμεθα.
26 Καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· Διὰ τί εἶσθε δειλοί, ὀλιγόπιστοι; Τότε σηκωθεὶς ἐπετίμησε τοὺς ἀνέμους καὶ τὴν θάλασσαν, καὶ ἔγεινε γαλήνη μεγάλη.
27 Οἱ δὲ ἄνθρωποι ἐθαύμασαν, λέγοντες· Ὁποῖος εἶναι οὗτος, ὅτι καὶ οἱ ἄνεμοι καὶ ἡ θάλασσα ὑπακούουσιν εἰς αὐτόν;
28 Καὶ ὅτε ἦλθεν εἰς τὸ πέραν εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν, ὑπήντησαν αὐτὸν δύο δαιμονιζόμενοι ἐξερχόμενοι ἐκ τῶν μνημείων, ἄγριοι καθ᾿ ὑπερβολήν, ὥστε οὐδεὶς ἠδύνατο νὰ περάσῃ διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης.
29 Καὶ ἰδού, ἔκραξαν λέγοντες· Τί εἶναι μεταξὺ ἡμῶν καὶ σοῦ, Ἰησοῦ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ἐδὼ πρὸ καιροῦ νὰ μᾶς βασανίσῃς;
30 Ἦτο δὲ μακρὰν ἀπ᾿ αὐτῶν ἀγέλη χοίρων πολλῶν βοσκομένη.
31 Καὶ οἱ δαίμονες παρεκάλουν αὐτόν, λέγοντες· ᾿Εὰν μᾶς ἐκβάλῃς, ἐπίτρεψον εἰς ἡμᾶς νὰ ἀπέλθωμεν εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων.
32 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὑπάγετε. Καὶ ἐκεῖνοι ἐξελθόντες ὑπῆγαν εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων· καὶ ἰδού, ὥρμησε πᾶσα ἡ ἀγέλη τῶν χοίρων κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἀπέθανον ἐν τοῖς ὕδασιν.
33 Οἱ δὲ βόσκοντες ἔφυγον καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν πόλιν, ἀπήγγειλαν πάντα καὶ τὰ τῶν δαιμονιζομένων.
34 Καὶ ἰδού, πᾶσα ἡ πόλις ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἰδόντες αὐτὸν παρεκάλεσαν νὰ μεταβῇ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν.