Παροιμίες 1:1-33
1 Παροιμίαι Σολομῶντος, υἱοῦ τοῦ Δαβίδ, βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ,
2 διὰ νὰ γνωρίσῃ τις σοφίαν καὶ παιδείαν,διὰ νὰ νοήσῃ λόγους φρονήσεως,
3 διὰ νὰ λάβῃ διδασκαλίαν συνέσεως,δικαιοσύνης καὶ κρίσεως καὶ εὐθύτητος,
4 διὰ νὰ δώσῃ νόησιν εἰς τοὺς ἁπλοῦς,καὶ εἰς τὸν νέον μάθησιν καὶ διάγνωσιν.
5 Ὁ σοφὸς ἀκούων θέλει γείνει σοφώτερος,καὶ ὁ νοήμων θέλει ἀποκτήσει ἐπιστήμην κυβερνήσεως·
6 ὥστε νὰ ἐννοῇ παροιμίαν καὶ σκοτεινὸν λόγον,ῥήσεις σοφῶν καὶ αἰνίγματα αὐτῶν.
7 ᾿Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου·οἱ ἄφρονες καταφρονοῦσι τὴν σοφίαν καὶ τὴν διδασκαλίαν.
8 Ἄκουε, υἱὲ μου, τὴν διδασκαλίαν τοῦ πατρὸς σου,καὶ μή ἀπορρίψῃς τὸν νόμον τῆς μητρὸς σου.
9 Διότι ταῦτα θέλουσιν εἶσθαι στέφανος χαρίτων εἰς τὴν κορυφήν σουκαὶ περιδέραιον περὶ τὸν τράχηλόν σου.
10 Υἱὲ μου, ἐὰν θελήσωσιν οἱ ἁμαρτωλοὶ νὰ σὲ δελεάσωσι,μή θελήσῃς·
11 ἐὰν εἴπωσιν,᾿Ελθὲ μεθ᾿ ἡμῶν, ἄς ἐνεδρεύσωμεν δι᾿ αἷμα,ἄς ἐπιβουλευθῶμεν ἀναιτίως τὸν ἀθῷον,
12 Ἄς καταπίωμεν αὐτοὺς ζῶντας, ὡς ὁ Άδης,καὶ ὁλοκλήρους ὡς τοὺς καταβαίνοντας εἰς τὸν λάκκον·
13 θέλομεν εὑρεῖ πᾶν πολύτιμον ἀγαθόν,θέλομεν γεμίσει τοὺς οἴκους ἡμῶν ἀπὸ λαφύρων·
14 θὲς τὸν κλῆρόν σου μεταξὺ ἡμῶν,ἕν βαλάντιον ἄς ἦναι εἰς πάντας ἡμᾶς·
15 υἱὲ μου, μή περιπατήσῃς ἐν ὁδῷ μετ᾿ αὐτῶν·ἄπεχε τὸν πόδα σου ἀπὸ τῶν τρίβων αὐτῶν·
16 διότι οἱ πόδες αὐτῶν τρέχουσιν εἰς τὸ κακόν,καὶ σπεύδουσιν εἰς τὸ νὰ χύσωσιν αἷμα.
17 Διότι ματαίως ἐξαπλόνεται δίκτυονἔμπροσθεν τῶν ὀφθαλμῶν παντὸς πτερωτοῦ.
18 Διότι οὗτοι ἐνεδρεύουσι κατὰ τοῦ ἰδίου αὑτῶν αἵματος,ἐπιβουλεύονται τὰς ἑαυτῶν ψυχάς·
19 Τοιαῦται εἶναι αἱ ὁδοὶ παντὸς πλεονέκτου·ἡ πλεονεξία ἀφαιρεῖ τὴν ζωήν τῶν κυριευομένων ὑπ᾿ αὐτῆς.
20 Ἡ σοφία φωνάζει ἔξω,ἐκπέμπει τὴν φωνήν αὑτῆς ἐν ταῖς πλατείαις·
21 Κράζει ἐπὶ κεφαλῆς τῶν ἀγορῶν,ἐν ταῖς εἰσόδοις τῶν πυλῶν·ἀπαγγέλλει τοὺς λόγους αὑτῆς διὰ τῆς πόλεως, λέγουσα,
22 Ἔως πότε, μωροί, θέλετε ἀγαπᾷ τὴν μωρίαν,καὶ οἱ χλευασταὶ θέλουσιν ἠδύνεσθαι εἰς τοὺς χλευασμοὺς αὑτῶν,καὶ οἱ ἄφρονες θέλουσι μισεῖ τὴν γνῶσιν;
23 ᾿Επιστρέψατε πρὸς τοὺς ἐλέγχους μου·ἰδού, ἐγὼ θέλω ἐκχέει τὸ πνεῦμά μου ἐφ᾿ ὑμᾶς,θέλω σᾶς κάμει νὰ νοήσητε τοὺς λόγους μου.
24 ᾿Επειδή ἐγὼ ἔκραζον, καὶ σεῖς δὲν ὑπηκούετε·ἐξέτεινον τὴν χεῖρά μου, καὶ οὐδεὶς προσεῖχεν·
25 ᾿Αλλὰ κατεφρονεῖτε πάσας τὰς συμβουλὰς μουκαὶ τοὺς ἐλέγχους μου δὲν ἐδέχεσθε·
26 διὰ τοῦτο καὶ ἐγὼ θέλω ἐπιγελάσει εἰς τὸν ὄλεθρόν σας·θέλω καταχαρῆ, ὅταν ἐπέλθῃ ὁ φόβος σας.
27 Ὅταν ὁ φόβος σας ἐπέλθῃ ὡς ἐρήμωσιςκαὶ ἡ καταστροφή σας ἐφορμήσῃ ὡς ἀνεμοστρόβιλος,ὅταν ἡ θλῖψις καὶ ἡ στενοχωρία ἔλθωσιν ἐφ᾿ ὑμᾶς·
28 τότε θέλουσι μὲ ἐπικαλεσθῆ, ἀλλὰ δὲν θέλω ἀποκριθῆ·ἐπιμόνως θέλουσι μὲ ἐκζητήσει, ἀλλὰ δὲν θέλουσι μὲ εὑρεῖ.
29 Διότι ἐμίσησαν τὴν γνῶσινκαὶ τὸν φόβον τοῦ Κυρίου δὲν ἐξέλεξαν·
30 δὲν ἠθέλησαν τὰς συμβουλὰς μου·κατεφρόνησαν πάντας τοὺς ἐλέγχους μου·
31 διὰ τοῦτο θέλουσι φάγει ἀπὸ τῶν καρπῶν τῆς ὁδοῦ αὑτῶνκαὶ θέλουσι χορτασθῆ ἀπὸ τῶν κακοβουλιῶν αὑτῶν.
32 Διότι ἡ ἀποστασία τῶν μωρῶν θέλει θανατώσει αὐτούς,καὶ ἡ ἀμεριμνησία τῶν ἀφρόνων θέλει ἀφανίσει αὐτούς.
33 Ὅστις ὅμως ἀκούει ἐμοῦ, θέλει κατοικήσει ἐν ἀσφαλείᾳ·καὶ θέλει ἡσυχάζει, μή φοβούμενος κακόν.