Πράξεις 15:1-41

15  Καὶ τινὲς κατελθόντες ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας ἐδίδασκον τοὺς ἀδελφούς, ὅτι ἐὰν δὲν περιτέμνησθε κατὰ τὸ ἔθος τοῦ Μωϋσέως, δὲν δύνασθε νὰ σωθῆτε.  Γενομένης λοιπὸν ἀντιστάσεως καὶ συζητήσεως οὐκ ὀλίγης ὑπὸ τοῦ Παύλου καὶ Βαρνάβα πρὸς αὐτούς, ἐνέκριναν νὰ ἀναβῇ ὁ Παῦλος καὶ ὁ Βαρνάβας καὶ τινὲς ἄλλοι ἐξ αὐτῶν πρὸς τοὺς ἀποστόλους καὶ πρεσβυτέρους εἰς Ἱερουσαλήμ περὶ τοῦ ζητήματος τούτου.  ᾿Εκεῖνοι λοιπὸν προπεμφθέντες ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας, διήρχοντο τὴν Φοινίκην καὶ Σαμάρειαν, ἐκδιηγούμενοι τὴν ἐπιστροφήν τῶν ἐθνῶν, καὶ ἐπροξένουν χαρὰν μεγάλην εἰς πάντας τοὺς ἀδελφούς.  Ὅτε δὲ ἦλθον εἰς Ἱερουσαλήμ, ὑπεδέχθησαν ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας καὶ τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν πρεσβυτέρων, καὶ ἀνήγγειλαν ὅσα ὁ Θεὸς ἔκαμε δι᾿ αὐτῶν.  ᾿Εσηκώθησαν δὲ τινὲς τῶν ἀπὸ τῆς αἱρέσεως τῶν Φαρισαίων, οἵτινες εἶχον πιστεύσει, καὶ ἔλεγον ὅτι πρέπει νὰ περιτέμνωμεν αὐτοὺς καὶ νὰ παραγγέλλωμεν νὰ φυλάττωσι τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως.  Καὶ συνήχθησαν οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ πρεσβύτεροι, διὰ νὰ σκεφθῶσι περὶ τοῦ πράγματος τούτου.  Μετὰ δὲ πολλήν συζήτησιν σηκωθεὶς ὁ Πέτρος, εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἄνδρες ἀδελφοί, σεῖς ἐξεύρετε ὅτι ἀπ᾿ ἀρχῆς ὁ Θεὸς ἐξέλεξε μεταξὺ ἡμῶν διὰ τοῦ στόματός μου νὰ ἀκούσωσι τὰ ἔθνη τὸν λόγον τοῦ εὐαγγελίου καὶ νὰ πιστεύσωσι.  Καὶ ὁ καρδιογνώστης Θεὸς ἔδωκεν εἰς αὐτοὺς μαρτυρίαν, χαρίσας εἰς αὐτοὺς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον καθὼς καὶ εἰς ἡμᾶς,  καὶ δὲν ἔκαμεν οὐδεμίαν διάκρισιν μεταξὺ ἡμῶν καὶ αὐτῶν, καθαρίσας τὰς καρδίας αὐτῶν διὰ τῆς πίστεως. 10  Τώρα λοιπὸν διὰ τί πειράζετε τὸν Θεόν, ἐπιβάλλοντες ζυγὸν εἰς τὸν τράχηλον τῶν μαθητῶν, τὸν ὁποῖον οὔτε οἱ πατέρες ἡμῶν οὔτε ἡμεῖς δὲν ἠδυνήθημεν νὰ βαστάσωμεν; 11  ᾿Αλλὰ διὰ τῆς χάριτος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ πιστεύομεν ὅτι θέλομεν σωθῆ καθ᾿ ὅν τρόπον καὶ ἐκεῖνοι. 12  ᾿Εσιώπησε δὲ πᾶν τὸ πλῆθος καὶ ἤκουον τὸν Βαρνάβαν καὶ τὸν Παῦλον ἐξιστοροῦντας ὅσα σημεῖα καὶ τέρατα ἔκαμεν ὁ Θεὸς δι᾿ αὐτῶν μεταξὺ τῶν ἐθνῶν. 13  Καὶ ἀφοῦ αὐτοὶ ἐσιώπησαν, ἀπεκρίθη ὁ Ἰάκωβος, λέγων· Ἄνδρες ἀδελφοί, ἀκούσατέ μου. 14  Ὁ Συμεὼν ἐφανέρωσε τίνι τρόπῳ κατ᾿ ἀρχὰς ὁ Θεὸς ἐπεσκέφθη τὰ ἔθνη ὥστε νὰ λάβῃ ἐξ αὐτῶν λαὸν διὰ τὸ ὄνομα αὑτοῦ. 15  Καὶ μὲ τοῦτο συμφωνοῦσιν οἱ λόγοι τῶν προφητῶν, καθὼς εἶναι γεγραμμένον· 16  Μετὰ ταῦτα θέλω ἐπιστρέψεικαὶ θέλω ἀνοικοδομήσει τὴν σκηνήν τοῦ Δαβὶδ τὴν πεπτωκυῖαν,καὶ τὰ κατηδαφισμένα αὐτῆς θέλω ἀνοικοδομήσεικαὶ θέλω ἀνορθώσει αὐτήν, 17  διὰ νὰ ἐκζητήσωσι τὸν Κύριον οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων,καὶ πάντα τὰ ἔθνη, ἐπὶ τὰ ὁποῖα καλεῖται τὸ ὄνομά μου, λέγει Κύριος ὁ ποιῶν ταῦτα πάντα. 18  ᾿Απ᾿ αἰῶνος εἶναι γνωστὰ εἰς τὸν Θεὸν πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ. 19  Ὅθεν ἐγὼ κρίνω νὰ μή παρενοχλῶμεν τοὺς ἀπὸ τῶν ἐθνῶν ἐπιστρέφοντας εἰς τὸν Θεόν, 20  ἀλλὰ νὰ γράφωμεν πρὸς αὐτοὺς νὰ ἀπέχωσιν ἀπὸ τῶν μιασμάτων τῶν εἰδώλων καὶ ἀπὸ τῆς πορνείας καὶ τοῦ πνικτοῦ καὶ τοῦ αἵματος. 21  Διότι ὁ Μωϋσῆς ἀπὸ γενεᾶς ἀρχαίας ἔχει ἐν πάσῃ πόλει τοὺς κηρύττοντας αὐτὸν ἐν ταῖς συναγωγαῖς, ἀναγινωσκόμενος κατὰ πᾶν σάββατον. 22  Τότε ἐφάνη εὔλογον εἰς τοὺς ἀποστόλους καὶ εἰς τοὺς πρεσβυτέρους μεθ᾿ ὅλης τῆς ἐκκλησίας νὰ ἐκλέξωσιν ἐξ αὐτῶν ἄνδρας καὶ νὰ πέμψωσιν εἰς ᾿Αντιόχειαν μετὰ τοῦ Παύλου καὶ Βαρνάβα, Ἰούδαν τὸν ἐπονομαζόμενον Βαρσαβᾶν καὶ Σίλαν, ἄνδρας προεστῶτας μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν, 23  καὶ ἔγραψαν διὰ χειρὸς αὐτῶν ταῦτα· Οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ ἀδελφοὶ πρὸς τοὺς ἐξ ἐθνῶν ἀδελφοὺς τοὺς κατὰ τὴν ᾿Αντιόχειαν καὶ Συρίαν καὶ Κιλικίαν, χαίρειν. 24  ᾿Επειδή ἠκούσαμεν ὅτι τινὲς ἐξ ἡμῶν ἐξελθόντες σᾶς ἐτάραξαν μὲ λόγους καὶ διαστρέφουσι τὰς ψυχὰς σας, λέγοντες νὰ περιτέμνησθε καὶ νὰ φυλάττητε τὸν νόμον, εἰς τοὺς ὁποίους ἡμεῖς δὲν παρηγγείλαμεν τοῦτο, 25  ἐφάνη εὔλογον εἰς ἡμᾶς, συνελθόντας ὁμοθυμαδόν, νὰ ἐκλέξωμεν ἄνδρας καὶ νὰ πέμψωμεν πρὸς ἐσᾶς μετὰ τῶν ἀγαπητῶν ἡμῶν Βαρνάβα καὶ Παύλου, 26  ἀνθρώπων οἵτινες παρέδωκαν τὰς ψυχὰς αὑτῶν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 27  ᾿Απεστείλαμεν λοιπὸν τὸν Ἰούδαν καὶ τὸν Σίλαν διὰ νὰ σᾶς ἀπαγγείλωσι καὶ αὐτοὶ διὰ στόματος τὰ αὐτά. 28  Διότι ἐφάνη εὔλογον εἰς τὸ Ἃγιον Πνεῦμα καὶ εἰς ἡμᾶς νὰ μή ἐπιβάλλωμεν εἰς ἐσᾶς μηδὲν πλειότερον βάρος ἐκτὸς τῶν ἀναγκαίων τούτων, 29  νὰ ἀπέχητε ἀπὸ εἰδωλοθύτων καὶ αἵματος καὶ πνικτοῦ καὶ πορνείας· ἀπὸ τῶν ὁποίων φυλάττοντες ἑαυτοὺς θέλετε πράξει καλῶς. Ἔρρωσθε. 30  Οὗτοι μὲν λοιπὸν ἀπολυθέντες ἦλθον εἰς ᾿Αντιόχειαν, καὶ συνάξαντες τὸ πλῆθος ἐνεχείρησαν τὴν ἐπιστολήν. 31  ᾿Αναγνώσαντες δὲ αὐτήν, ἐχάρησαν διὰ τὴν γενομένην παρηγορίαν. 32  Ὁ Ἰούδας δὲ καὶ ὁ Σίλας, ὄντες καὶ αὐτοὶ προφῆται, παρηγόρησαν τοὺς ἀδελφοὺς διὰ λόγων πολλῶν καὶ ἐπεστήριξαν αὐτούς. 33  Καὶ ἀφοῦ διέτριψαν ἐκεῖ καιρὸν τινα, ἀπεστάλησαν ἐν εἰρήνῃ ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν πρὸς τοὺς ἀποστόλους. 34  Εἰς τὸν Σίλαν ὅμως ἐφάνη εὔλογον νὰ μείνῃ ἔτι αὐτοῦ. 35  Ὁ δὲ Παῦλος καὶ Βαρνάβας διέτριβον ἐν ᾿Αντιοχείᾳ, διδάσκοντες καὶ κηρύττοντες μετὰ καὶ ἄλλων πολλῶν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου. 36  Μετὰ δὲ τινὰς ἡμέρας εἶπεν ὁ Παῦλος πρὸς τὸν Βαρνάβαν· Ἄς ἐπιστρέψωμεν τώρα καὶ ἄς ἐπισκεφθῶμεν τοὺς ἀδελφοὺς ἡμῶν κατὰ πᾶσαν πόλιν, ἐν αἷς ἐκηρύξαμεν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, πῶς ἔχουσι. 37  Καὶ ὁ μὲν Βαρνάβας ἐστοχάσθη νὰ συμπαραλάβῃ τὸν Ἰωάννην τὸν λεγόμενον Μάρκον· 38  ὁ Παῦλος ὅμως ἔκρινεν ἄξιον, τὸν ἀποχωρισθέντα ἀπὸ αὐτῶν ἀπὸ τῆς Παμφυλίας καὶ μή συνακολουθήσαντα αὐτοὺς εἰς τὸ ἔργον, τοῦτον νὰ μή συμπαραλάβωσι. 39  Συνέβη λοιπὸν ἐρεθισμός, ὥστε ἀπεχωρίσθησαν ἀπ᾿ ἀλλήλων, καὶ ὁ μὲν Βαρνάβας, παραλαβὼν τὸν Μάρκον, ἐξέπλευσεν εἰς Κύπρον. 40  Ὁ δὲ Παῦλος, ἐκλέξας τὸν Σίλαν, ἐξῆλθε, παραδοθεὶς ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν εἰς τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ. 41  Καὶ διήρχετο τὴν Συρίαν καὶ Κιλικίαν, ἐπιστηρίζων τὰς ἐκκλησίας.

Υποσημειώσεις